اصغر میرشکاری، محقق و پژوهشگر سیره امام خمینی(ره) در گفت وگو با خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان که به مناسبت 14 خردادماه، سالروز رحلت امام خمینی(ره) انجام شد، با اشاره به بخش هایی از سبک زندگی امام و نوع رابطه ایشان با همسر و فرزندان شان، اظهار کرد: آنچه از خاطرات و گفته های همسر و فرزندان، نوه ها و یاران امام خمینی(ره) قابل استنباط است، حضرت امام(ره) در داخل خانه به عنوان یک همسر، پدر و یا پدربزرگ وفادار و مهربان شناخته می شدند و با زبان تشکر و با روحیه همکاری در خانه کمک رسان بوده اند.
زبان گویای امام(ره) در قدردانی و ابراز علاقه و محبت نسبت به همسر
وی با بیان اینکه امام(ره) اهل گفت وگو و مشورت در خانه بودند، تصریح کرد: امام راحل ضمن رعایت احترام همسر، اقوام و خانواده او، همواره زبان گویایی در قدردانی و ابراز علاقه و محبت داشتند که امروزه متاسفانه در این ابراز علاقه و محبت داشتن میان همسران و بر زبان آوردن آن، گرچه امری به ظاهر ساده است اما به واقع گم شده ای ارزشمند است، غفلت می شود.
میرشکاری با اشاره به اینکه امام خمینی(ره) همواره با نهایت احترام و علاقه از زحمات و فداکاری های همسر خود قدردانی می کردند، گفت: این همه را در سفارشاتی در خصوص همسرشان در چند نامه شخصی و نیز نامه های عرفانی به فرزندشان سیداحمد و دیگران می توان ملاحظه کرد.
بار عاطفی بالای امضاهای نامه امام(ره) خطاب به همسرشان
این محقق و پژوهشگر سیره امام خمینی(ره)با بیان اینکه عناوین نامه های امام راحل به همسرشان و امضاهای ایشان در پای این نامه ها، بار عاطفی بسیار بالایی دارد، افزود: امام(ره) در ارتباط با فرزندان نیز به عنوان پدری که دارای جایگاه علمی و آگاهی و همچنین خودسازی بالایی است، نقش پدری را قولا و عملا در بهترین وجه و دلسوزانه ترین حالت ایفا کرده است.
وی با اشاره به مولفه های تربیتی امام خمینی(ره) برای فرزندان ابراز کرد: اگر پای صحبت و بیان خاطرات یکی از نزدیکان حضرت امام(ره) بنشینید، هنوز هم لذت حضور و شیرینی محضر آن عزیز سفر کرده را می توانید از حالات و کلمات آنها دریافت کنید.
مولفه های تربیتی امام خمینی(ره) برای فرزندان
میرشکاری با اشاره به اینکه امام(ره) با توجه به آموزه های عالی دینی، مجموعه ای از محورهای تربیتی را برای فرزندان خود به اجرا درآورده است، گفت: اختصاص زمان خاص به خانواده، توجه به جنبه های شرعی و مذهبی، آموزش های اخلاقی در حد کسب فضایل، دوری از رذایلی نظیر غیبت، دروغ، ریاکاری، تکبر، خودبزرگ بینی و ... از جمله مولفه های تربیتی امام(ره) است.
کاربرد ادبیات امیدآفرین از سوی امام راحل برای فرزندان
این محقق و پژوهشگر سیره امام خمینی(ره) با اشاره به اینکه امام(ره) توجه ویژه ای به ارزش جایگاه والدین بویژه مادر و تاکید بر ارزش و احترام فرزند به مادر داشتند، گفت: توجه به حفظ مرزهای شرعی در نشست و برخاست ها و معاشرت ها نظیر موضوع محرم و نامحرم، حفظ حجاب و همچنین مواردی از قبیل؛ ظلم ستیزی، عدالت محوری، مشورت، رعایت حقوق دیگران، دوست داشتن صادقانه و خیرخواهی برای دیگران، داشتن نگاه رحمت به همه موجودات بویژه انسان ها، ابراز علاقه و محبت صادقانه، کمک به هم نوع، دعوت به گذشت، پرهیز از سختگیری های بی مورد و نابجا، دادن آزادی های معقول و منطقی، حسن رفتار با همسر و پرهیز از نزاع و مشاجره، خوش محضر بودن و به کار بردن ادبیات امید آفرین، مثبت نگری، برخورد مناسب به اقتضای سن و سال، داشتن روحیه گذشت و فداکاری، هدیه دادن و تشویق کردن، توجه به مراقبت و تحصیل، احترام به فرزندان و اهمیت دادن به دختران و ... از دیگر رویکردهای تربیتی امام در ارتباط با همسر و فرزندان بود.
انس امام با مسائل دینی در طول روز
وی در پاسخ به سوالی در خصوص میزان انس امام با مسائل دینی در طول روز، گفت: حضرت امام خمینی(ره) عالمی است که به جامعیت دین بطور کامل اعتقاد داشته و آن را تا سر حد دانسته ها در عمل خویش پیاده کرده است، ایشان تمام حرکات فردی و اجتماعی خود را بر مبنای اصل بنیادی توحید، برنامه ریزی و عمل می کردند، امام در استفاده از وقت و دقت در به کارگیری فرصت ها، رفتاری کم نظیر داشتند.
امام خمینی(ره) مصداق « مَحْیایَ وَ مَماتی لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ » بودند
میرشکاری با بیان اینکه اغراق نیست اگر امام خمینی(ره) را خداخواهی محض و اسلام مجسم در دوران کنونی معرفی کنیم، خاطرنشان کرد: ایشان به این دلیل که همواره به یاد خدا بودند و همه چیز را جلوه ای از باری تعالی می دیدند، چه در سفر، چه حضر و چه در کار و تحصیل و تدریس و چه در دوران مبارزه، تماما سکوت و کلامشان، علم و عملشان، دوستی و دشمنی شان، انجام دادن و رها کردنشان، قول و عملشان خالصانه برای خدا بود و می توان گفت ایشان این آیه قرآن؛ «قُلْ إِنَّ صَلاتی وَ نُسُکی وَ مَحْیایَ وَ مَماتی لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ؛ بگو به درستی که نماز و عبادت و زندگی و مرگ من برای پروردگار جهانیان است» را در تمام زوایای زندگی خود و همه لحظات حاکم کرده بودند.
نظر شما