به گزارش خبرگزاری شبستان، کیومرث کلانتری، مدیر کل دفتر آموزش محیط زیست، در یادداشتی به مناسبت روز جهانی محیط زیست نوشته است: روز جهانی محیط زیست، روزی است که از سوی سازمان ملل متحد، بهعنوان روز محیط زیست انتخاب شده است. افزایش آگاهی مردم در حفظ و نگهداری محیط زیست و تشویق و ترغیب سیاستمداران به اتخاذ تصمیماتی برای مقابله با تخریب محیط زیست و تنوع زیستی از دلایل این انتخاب است.
تاریخچه انتخاب این روز به سال ۱۹۷۲ بر میگردد. سالی که برای نخستین بار، سازمان ملل متحد کنفرانسی با موضوع "انسان و محیط زیست" در شهر استکهلم سوئد برگزار کرد و همزمان با برپایی این کنفرانس، مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامهای را تصویب کرد که منجر به تشکیل "برنامه محیط زیست سازمان ملل شد. از آن سال تاکنون به مناسبت این روز، UNEP یک شعار جهانی انتخاب و در سراسر جهان، مراسم ویژهای را به میزبانی یک کشور، اجرا میکند. این مراسم را میتوان به شکلها و روشهای مختلف برگزار کرد مثل همایشهای دوچرخه سواری، راهپیمایی ، مسابقه های هنری مانند نقاسی، عکاسی، مقاله نویسی و نمایش در مدارس و دانشگاهها یا مکانهای عمومی، درختکاری، فعالیتهای مربوط به بازیافت، پاکسازی و... .
آنچه در برگزاری این مراسم و انجام فعالیتهای مربوط به آن اهمیت دارد این است که بتوان توجه عمومی را به مسائل و مشکلات محیط زیست جلب و از رفتارهایی که آلودگی محیط زیست را بدنبال دارد، جلوگیری کرد و برای رسیدن به این هدف، آموزش و آگاهی رسانی بسیار مهم و ضروری است.
چنانچه نگاهی گذرا به تاریخ آموزش محیط زیست درجهان بیاندازیم، به نخستین تلاش جمعی دربارهی بررسی مسایل و بحرانهای محیط زیستی و چالشهای آن در سال 1972 در استکهلم سوئد با شرکت سران 113 کشور در کنفرانس سازمان ملل متحد با عنوان "محیط زیست انسانی و توسعه" میرسیم که بر ضرورت شکلگیری یک "برنامهی بین المللی آموزش محیط زیست" با رویکرد میان رشتهای در تمام سطوح و در خلال آموزشهای رسمی و غیر رسمی، برای آگاهی رساندن به مردم و شناساندن مسایل محیط زیست برای شهروندان، تاکید شد و تشکیل برنامه ی محیط زیست سازمان ملل متحد ( UNEP ) نیز از نتایج همین کنفرانس بود.
در سال 1975 برنامهی بین المللی آموزش محیط زیست ( IEEP )، توسط یونپ و یونسکو بینان گذاشته شد که نخستین کارگاه بین المللی آموزش محیط زیست را، در بلگراد یوگسلاوی برگزار کرد.این کارگاه اصول و خط مشی برنامهی جهانی آموزش محیط زیست را به شکل یک سند با عنوان" میثاق بلگراد"، تدوین کرد که اهداف اصلی آن کمک به دولتها، نهادهای ملی، منطقهای و بین المللی برای وارد کردن آموزش محیط زیست در سیستم آموزشهای رسمی و غیررسمی، و ترویج و گسترش الگوهای نوین رفتاری و مسوولیت های اخلاقی در سطوح فردی، گروهی و اجتماعی برای حفاظت و ارتقای کیفیت محیط زیست بود.
در سال 1977، کنوانسیون بین المللی "آموزش محیط زیست" با حضور 66 کشور در تفلیس گرجستان برگزار شد و بیانیهی آن، بر آموزش به مردم در تمام گروههای سنی و در تمام سطوح تاکید داشت چراکه این آموزشها، به مردم کمک میکند تا درکی درست و واقعی از محیط زیست بدست آورده و برای برآوردن نیازهای خود، به اقدامات خردمندانه روی آورند.
در سال 1987 یونسکو و یونپ، کنگره بین المللی "محیط زیست و آموزش" را در مسکو برگزار کردند و درآن بر رابطهی میان انسان و محیط زیست در ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، محیط زیستی و زیبا شناختی تاکید شد.
در ژوئن سال 1992، کنوانسیون جهانی "محیط زیست و توسعه" در ریودوژانیروی برزیل برگزار شد و حاصل آن دستور کار "ریو21" بود که در آن بهطور مشخصی ایده ی توسعه ی پایدار و ضرورت درک مشترک از محیط زیست و توسعه، ترویج شد چرا که خلای آگاهی جامعه نسبت به همبستگی میان طبیعت و فعالیت انسانی و محیط زیستی، کاملا آشکار بود و ایجاد و تداوم یک نهضت آموزشی با هدف تغییر رفتار و اصلاح بینش عمومی نسبت به محیط زیست، به عنوان مقدمهی عمل برای دستیابی به توسعهی پایدار را میطلبید.
در سال 1995 یونسکو و یونپ کارگاه بین المللی" آموزش محیط زیست برای توسعهی پایدار" را در آتن برگزارکرد که این کارگاه دارای عناوین و سرفصلهایی بود که علاقمندان میتوانند با مراجعه به منابع در دسترس، از آنها مطلع شوند.
و اما در ایران "نخستین همایش ملی تخصصی آموزش محیط زیست"، در دی ماه 1382 با حمایت سازمان حفاظت محیط زیست و سایر دستگاهها و نهادهای مشارکت کننده، برگزار شد که هدف آن زمینه سازی برای تعیین نیازهای آموزش محیط زیست در سطح مناطق کشور، با توجه به معضلات و چالشهای مهم محیط زیستی، گردآوری، معرفی و تحلیل برنامههای آموزشی انجام شده در این زمینه و ایحاد تعامل و همکاری بین دانشگاهها، مجامع علمی و دستگاههای اجرایی کشور، در پیشبرد آموزش محیط زیست بود.
دفتر آموزش محیط زیست ضمن تبریک" روز جهانی و هفته ی محیط زیست"،که در ایران از 15 تا 22 خرداد برگزار می شود، با الهام از شعار جهانی این روز که" من با طبیعتم" ( I’m Whit Nature ) انتخاب شده است، همچون گذشته بر ترویج و گسترش فرهنگ و اخلاق محیط زیستی از طریق آموزش رفتارهای دوستدار محیط زیست و آگاهی بخشی به آحاد جامعه در کسب فهم اکولوژیک از طبیعت،با بهره مندی از تمام توان خود در پیشبرد اهداف پیشگفته، این راه دشوار اما ارزشمند را ادامه خواهد داد.
موضوعات( تمها ) و شعارهای انتخابی برنامه محیط زیست سازمان ملل از زمان تاسیس تاکنون
1974 | فقط یک زمین در طول نمایشگاه '74 | اسپوکین، ایالات متحده | ||
1975 | سکونتگاههای بشر | داکا، بنگلادش، | ||
1976 | آب: منبع حیاتی برای زندگی | کانادا | ||
1977 | ازن لایه نگرانی های زیست محیطی؛ از دست دادن زمین وتخریب خاک | سیلهت ، بنگلادش | ||
1978 | توسعه بدون تخریب ، | سیلهت ، بنگلادش | ||
1979 | فقط یک آینده برای کودکان ما - توسعه بدون تخریب | سیلهت ، بنگلادش | ||
1980 | چالشی جدید برای دهه جدید: توسعه بدون تخریب | سیلهت ، بنگلادش | ||
1981 | آب زیرزمینی؛ مواد شیمیایی سمی در زنجیره مواد غذایی بشر | سیلهت ، بنگلادش | ||
1982 | ده سال پس از استکهلم (تجدید نگرانی های محیط زیستی) | داکا، بنگلادش | ||
1983 | مدیریت و دفع زباله های خطرناک: باران اسیدی و انرژی ، | سیلهت ، بنگلادش | ||
1984 | بیابان زایی | راج شاهی ، بنگلادش | ||
1985 | جوانان: جمعیت و محیط زیست | پاکستان | ||
1986 | یک درخت برای صلح | انتاریو ،کانادا | ||
1987 | محیط زیست و پناهگاه: بیش از یک سقف | نایروبی، کنیا | ||
1988 | زمانی که مردم محیط زیست را اولویت خود قرار دهند، توسعه در رتبهی بعدی قرار دارد | بانکوک، تایلند | ||
1989 | گرمایش جهانی؛ هشدار جهانی | بروکسل، بلژیک | ||
1990 | کودکان و محیط زیست | مکزیکو سیتی، مکزیک | ||
1991 | تغییر اقلیم. نیاز به مشارکت جهانی | استکهلم، سوئد | ||
1992 | فقط یک زمین، مراقبت و مشارکت | ریو دو ژانیرو، برزیل | ||
1993 | فقر و محیط زیست - شکستن دور باطل | پکن، جمهوری خلق چین | ||
1994 | یک زمین یک خانواده | لندن، انگلستان | ||
1995 | ما مردم: متحد برای محیط زیست جهانی | پرتوریا، آفریقای جنوبی | ||
1996 | زمین ما ، زیستگاه ما،خانه ما | استانبول، ترکیه | ||
1997 | برای زندگی بر روی زمین | سئول، کره جنوبی | ||
1998 | برای زیستن بر روی زمین – محافظت از دریاها | مسکو، روسیه | ||
1999 | زمین ما - آینده ما - فقط آن را حفظ کنیم | توکیو ژاپن | ||
2000 | هزارهی محیط زیست – زمانی برای عمل | آدلاید، استرالیا | ||
2001 | ارتباط با شبکه جهانی گستردهی حیات | تورینو، ایتالیا و هاوانا، کوبا | ||
2002 | به زمین فرصت بدهیم | جمهوری خلق چین | ||
2003 | آب – دو میلیارد نفر برای آن می میرند | بیروت، لبنان | ||
2004 | نیازمندیم ! دریا و اقیانوس - مرده یا زنده؟ | بارسلونا، اسپانیا | ||
2005 | شهرهای سبز - برنامه ریزی برای این سیاره! | سان فرانسیسکو، ایالات متحده | ||
2006 | بیابان ها و بیابان زایی - آیا مناطق خشک صحرا نیست؟ | الجزایر | ||
2007 | ذوب یخ - یک موضوع داغ؟ | لندن، انگلستان | ||
2008 | عوض کردن عادت - به سوی یک اقتصاد کم کربن | ولینگتون، نیوزیلند | ||
2009 | سیاره شما به شما نیاز دارد - متحد برای مبارزه با تغییرات اقلیم | مکزیکو سیتی، مکزیک | ||
2010 | بسیاری از گونه ها. یک سیاره. یک آینده | رنگپور، بنگلادش | ||
2011 | جنگل: طبیعت در خدمت شما | دهلی نو، هند | ||
2012 | اقتصاد سبز: آیا این شامل شما می شود ؟ | برزیل | ||
2013 | فکرکنید بخورید صرفه جویی کنید ، ردپای خود را کاهش دهید | مغولستان | ||
2014 | بالا بردن صدای خود ، نه بالا بردن سطح دریا | باربادوس | ||
2015 | هفت میلیارد رویاها. یک سیاره. مصرف با مراقبت. | ایتالیا | ||
2016 | تحمل صفر برای تجارت غیرقانونی حیات وحش | آنگولا | ||
2017 | ارتباط مردم با طبیعت - در شهر و بر روی زمین، از قطب به خط استوا | کانادا |
نظر شما