عباس براتی‌پور، شاعر پیشکسوت کشورمان در پاسخ به این سئوال که رمضان در شعر شعرای ایرانی به چه شکل تفسیر شده است، به خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان گفت: از سال های دور و زمان گذشته شعرای ایرانی به رمضان در اشعارشان پرداخته اند، سنایی و دیگر شعرا به مسئله رمضان پرداخته اند، مثلا حافظ و سعدی اشعاری درباره رمضان و روزه داری سروده اند، این پرداختن به رمضان در شعر از گذشته تا زمان خودمان ادامه دارد.
وی افزود: خداوند روزه را بر ما واجب کرده است، راجع به ادبیات رمضان اگر بخواهیم حرف بزنیم صحبت زیاد است، همه شعرا و ادبا به روزه و فواید آن پرداخته اند، برخی از شاعرا حتی در سروده هایی مثل« عید آمد و ماه رمضان رفت» به مسئله عید فطر نیز پرداخته اند، حتی ثواب روزه رمضان نیز در اشعار شعرا به اشاره آمده است.
این شاعر پیشکسوت خاطر نشان کرد: فایده و اهمیت روزه ماه مبارک رمضان بر کسی پوشیده نیست، در ادیان دیگر هم روزه داری وجود دارد اما به سبک و اعتقاد خودشان، یکی از دلابل مهم بودن ماه رمضان قرار گرفتن شب قدر در این ماه است، در سوره قدر ثواب این شب برابر هزار ماه است ؛یکی دیگر از فواید ماه رمضان مناجات هایی است که سفارش شده است دعای ابوحمزه ثمالی که خیلی تاکید شده است دعای افتتاح، دعای هر روز که خوانده می شود، ما در ماه های دیگر کمتر سراغ داریم این دعاها را، در ماه رمضان بر مناجات هایی تاکید شده است.
براتی پور افزود: در شعر فارسی مناجات های بسیاری وجود دارد، 10-15 سال پیش از من استاد سبزواری و احمد عزیزی از من دعوت شد که در برنامه «مناجات دل» در سحرهای ماه رمضان مناجات های فارسی را بخوانیم، برنامه بسیار خوبی بود که استقبال هم شد، مناجات هایی در ادبیات فارسی که در سحرهای ماه رمضان خوانده می شد این مناجات ها دل را صفا می دهد و ارتباط نزدیک با خداست و روح را تسکین می دهد.
این شاعر در پاسخ به این سئوال که چرا در ادبیات معاصر کمتر از دعا و مناجات استفاده شده است، اظهار داشت: ممکن است در شعر زمان ما باشد اما کمتر دیده می شود، در زمان ما مقداری مناجات کم شده است، در شعر شعرای قدیم زیاد بود چرایی اش بستگی به شعرا دارد و غفلتی است که شده است.
نظر شما