به گزارش خبرنگار شبستان، اسماعیل امینی، شاعر، منتقد ادبی و استاد دانشگاه امروز در نشست تخصصی نهمین جشنواره طنز سوره گفت: دعوا سر این است که باید و نباید طنز و هر چیز دیگری از کجا می آید. به عنوان مثال اینکه گفته می شود در شعر امروز نباید از الفاظ کهن استفاده شود،این نباید از کجا آمده است. باید و نبایدهای اثر هنری از دانش، ذوق، اندیشه و پسند خود هنرمند درمی آید.
امینی با بیان اینکه تبعیت از مشهورات به ضرر هنر و کار مطبوعاتی است، عنوان کرد: این مسئله در تمرین اشکال ندارد اما در عرضه دارای اشکال است. طنزپردازی که اندیشه مند است، نیازی به تبعیت از پسند روز ندارد اما پسند مخاطبش را در نظر می گیرد. واکنش های مثبت و لایک ها در فضای مجازی طنزپرداز را از کار خود دور می کند و او مبدل به یک کارمند خدماتی مخاطب می شود.
وی خاطرنشان کرد: به نظر من خرج کردن فقط از ذوق، یکی از نبایدهای طنز است. بچه هایی که پرکار هستند با این مسئله مواجه می شوند. یکی از بایدهای تجربی من در طنزپردازی این است که اگر هزار کلمه می نویسیم حتما 5 یا 6 هزار کلمه بخوانیم. اگر مطالعه نکنیم، بعد از مدتی حرف ما سطحی می شو.د البته منظورم از مطالعه، مطالعه اینترنتی نیست بلکه مطالعه کتاب های درست و حسابی است. بزرگان ما همچون نجف دریابندری، محمد قاضی و دکتر شهیدی حتی در حالت بستری و بیماری هم مطالعه می کردند. کسی که کار مطبوعاتی و یا طنز می کند باید زیاد مطالعه کند و کتاب بخواند.
این طنزپرداز و استاد دانشگاه بیان کرد: یکی از نبایدهای مهم طنز این است که خط قرمز عوالم سیاسی مهار اندیشه طنزپرداز را به دست خود گیرد. زمانی به روزنامه ها گفته بودند در مورد قیمت مرغ و تخم مرغ ننویسید. من مخصوصا نوشتم مرغ و تخم مرغ از مقدسات است. اگر ذائقه و مهار طنزپرداز به دست بازیگران سیاسی بیفتد، طنزپرداز باخته است.
وی با بیان اینکه تازگی ها هر چیز می نویسند می گویند فوق جنجال، تصریح کرد: جنجال را احمق ها برای احمق ها می سازند. آدم های هوشمند دلخوش به جنجال نیستند. اساسا طنزپرداز، هیجان پرداز و اهل جنجال نیست. طنزپرداز آدم خونسرد و معقولی است. هنرمند آرام اما عمیق و ژرف نگر و آینده نگر است.
نظر شما