به گزارش خبرنکار تئاتر شبستان، بیستمین جشنواره ی تئاتر دانشگاهی ایران به دبیری مهدی گمار، شامگاه شنبه ۲۳ اردیبهشت ماه، با معرفی برگزیدگان بخش های مختلف و آثار برتر به کار خود پایان داد.
در ابتدای این مراسم که اجرای آن بر عهده ی کیوان ساکت اف بود، فضل الله ایرجی مدیر کل فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و فناوری؛ گفت: اگرچه محدودیت های اداری مالی، بخش های مختلف جشنواره را با مشکل مواجه کرد، کوشیدیم تا استمرار این رویداد را حفظ کنیم. من قصور و کاستی های جشنواره را بر عهده می گیرم، چرا که تعهد کردم پای اعتمادم به دانشجویان بمانم و خوشبختانه اعتماد به دانشجویان جوان موثر بوده است.
ایرجی ۸۵۲ اثر را متقاضی حضور در جشنواره دانست و تاکید کرد: همه ی حاضران در جشنواره برنده هستند و صرف حضور در این رویداد اتفاق مهمی است. باید جشنواره را به سمت و سوی غیر رقابتی ببریم و مهم نه برنده شدن که حضور در جشنواره است.
وی اضافه کرد: دبیرخانه ی بیستمین دوره ی جشنواره، همچنان به کار خود ادامه می دهد و از هفته ی آینده، فراخوان دوره ی آتی منتشر می شود و پس از آن با مشارکت دانشجویان دبیر دوره ی آتی انتخاب و معرفی خواهد شد.
پس از پایان سخنان ایرجی، جوایز بخش پوستر و بروشور اهدا شد و پس از آن، کاوه کرمی، شکوفه هاشمیان، علی حدادی اصل و مهدی آشنا داوران بخش عکس جشنواره، برای معرفی برگزیده های این بخش روی صحنه آمدند.
مهدی آشنا با بیان اینکه متاسفانه امسال با از دست رفتن محمدرضا مسگری آغاز شد، گفت: وی از عکاسان فعال تئاتر بود و مدتی در همین تالار وحدت به عکاسی مشغول بود که به دلیل عارضه ی قلبی از میان ما رفته است.
در بخش بعدی این مراسم که با استقبال دانشجویان همراه بود، فرهاد ناظرزاده ی کرمانی، مجید رجبی معماری و غزل اسکندر نژاد برای اهدای جوایز بخش پژوهش روی صحنه آمدند.
هاشمی معاونت امور فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم دیگر سخنران این مراسم بود که در سخنانی گفت: وظیفه ی ما فراهم آوری زمینه ی کار فرهنگی و هنری است و اگر زمینه فراهم شود، اصحاب فرهنگ و هنر و دانشجویان بهتر از ما می توانند این رویداد را مدیریت کنند.
وی اضافه کرد: دانشجویان ما توانایی های بسیاری دارند که بخشی از آن در آثار جشنواره ی امسال تبلور داشته و بنا به گفته ی دوستان من کیفیتِ آثار بخش های مختلف نسبت به دوره های پیشین در سطحِ بالاتری بوده است.
پخش کلیپ کوتاهی درباره ی اتفاقات تلخ سال گذشته بخش بعدی مراسم بود که در آن در تصاویری یاد شهدای سرباز مرزبان، آتش نشانان حادثه ی پلاسکو و هنرمندان مثل عباس کیارستمی، دنیا فنی زاده، سعید کشن فلاح، علی معلم و داود رشیدی گرامی داشته شد.
بزرگداشت کامیابی مسک با حضور قطب الدین صادقی
بخش بعدی این مراسم، بزرگداشت پرفسور احمد کامیابی مسک بود که با حضور دکتر قطب الدین صادقی و هادی حسنعلی برگزار شد.
قطب الدین صادقی در تقدیر از کامیابی مسک، گفت: معمولا در هر مراسمی که قصد تقدیر از هنرمندان را دارند، نخستین انتخاب بازیگران هستند، چرا که بازیگران بیشتر از سایر عوامل نمایش به چشم می آیند و البته کمترین دانش و اگاهی را دارند. پس از آن نویسنده ها و کارگردان ها قدر می بینند که رنج بیشتری در تولید یک نمایش می برند. متاسفانه آخرین گروهی که برای تقدیر به سراغ شان می رویم، اساتید دانشگاه هستند.
این مدرس دانشگاه با بیان اینکه الگوهای ضعیف کمر علم را می شکنند، تاکید کرد: بدا به حال جامعه ای که دانشگاه های ضعیف دارد و استادهای دانشگاه های آن، بی سواد هستند. چه بد که من استادی را می شناسم که ترجمه ی دانشجویان را به نام خود می زند و یا استادی که ترجمه ی یک مقاله ی بین المللی را در مقدمه ی کتاب خود آورده است.
وی درباره ی کامیابی مسک گفت: ایشان، مردی خودساخته است و هیچکس، چیزی را به او پیشکش نکرده. هیچ کس یه او لطفی نداشته و گام به گام پیشرفت مشروع داشته است. تحصیلاتِ ایشان در بالاترین سطوح و معتبرترین دانشگاه هاست و بر چیزی که می داند مسلط است و روش تدریس خاص ایشان، موجب ارتباط موثر با دانشجویان بوده. از همه ی این ها بزرگ تر مردی است که نفس بزرگی دارد و رابطه ی انسانی سالم با دانشجویان برقرار می کند و همه ی چیزی که می داند در جهت دانش اوست و اعتماد کاذب در وجودش نیست.
هادی حسنعلی هم درباره ی پرفسور کامیابی مسک گفت: از نگرانی های بزرگان آلمان پس از پایان جنگ جهانی دوم، واژه ها بودند که دیگر معنا و مفهوم سابق را نداشتند، کامیابی مسک به ما آموخت که واژه ها ارزشمند و اعتبار دارند. بد است درباره ی صلح حرف می زنیم برای آدم هایی که پذیرای صلح نیستند، بد است درباره ی عشق حرف بزنیم برای کسانی که عشق را نمی پذیرند. شما به ما آموختید که برای پذیرش عشق و صلح باید قدر وازه ها را دانست. ممنونیم که واژه ها را برای ما معنا کردید و به ما آموختید آنچه که در روی صحنه اتفاق میفتد هویت ماست و باید هویت مان را حفظ کنیم. برای پذیرش عشق، انسان باید عاشق باشد و اگر کسانی گاهی سخنان شما را نپذیرفتند، عاشق نبودند.
احمد کامیابی مسک که با تشویق و احترام دانشجویان روی صحنه آمده بود، در سخنانی کوتاه گفت: من افتخار می کنم که ما بهترین جشنواره ی دانشگاهی دنیا را داریم و هیچ جای دنیا چنین جشنواره ای را نداریم. من به وجود شما افتخار می کنم. امیدوارم که تئاتر در مسیر پیشرفت باشد و دانشجویانی که بعدها آثاری را روی صحنه می برند، به اخلاق، دانش و ایران توجه بیشتری داشته باشند.
نظر شما