خبرگزاری شبستان -گیلان، اتفاقی نیست، قرار هم نبوده اتفاقی باشد. آمدن تو را میگویم. چرا صد سال قبل نه، چرا صدسال بعد نه، چرا در دوران غارنشینی نه! اینکه اکنون در سال 1396 یا 2017 یا 1438 هستیم باید دلیلی به وسعت ابدیت داشته باشد، دامنهای به عظمت فلسفه خلقت. ما هستیم چون باید از دو راهه لب جوی نشستن و شتابان رفتن ز غبار این بیابان یکی را برگزینیم. نمی توان در آخرالزمان زیست اما در تحقق آن نقشی برای خود متصور نبود. هر کسی که در روز الست جام "قالو بلی" سر کشید در ظهور صاحب نقش است. شاعران، این نازک خیالان لطیف گوی، شاید هزار نقش داشته باشند و یکی از آن هزارانT رساندن سلام فکر و اندیشه ما به شکوفه، به باران باشد. گزارش پیش رو به بررسی رسالت شاعران در ترویج مهدویت می پردازد؛
شاعر مهدوی باورمند است
آرش علیزاده، شاعر در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان از رشت، با اشاره به رسالتهای یک شاعر مهدوی، گفت: شاعری که میخواهد از مهدویت حرف بزند باید در درجه اول به مهدویت اعتقاد داشته باشد.
وی اذعان کرد: وقتی شاعر به مهدویت باور داشته باشد شعرش از صمیم قلب میآید و قطعاً باعث نشر باور خودش میشود.
این شاعر گیلانی درباره مولفههای شعر مهدوی، اظهار کرد: شعر مهدوی با یک شعر عاشقانه و تغزلی و عرفانی از نظر فنی و مبانی فنی شاید تفاوتی نداشته باشد.
وی یادآور شد: شأنیتی در کار مهدوی وجود دارد که آن را از دیگر آثار متمایز میکند و از نظر فنی اینکه شاعر از چه عناصر خیالی استفاده کند چارچوب و قائده خاص خودش را دارد.
علیزاده خاطرنشان شاخت: در شعر مهدوی رویکرد ما به عناصر خیال باید در شأن کسی که میخواهیم از او حرف بزنیم، باشد.
وی اضافه کرد: از نظر محتوایی در شعر مهدوی پای مذهب و مبانی دین وسط میآید. کسی که دارد از مهدویت مینویسد نیازمند وسعت دادن به مطالعات خود در حوزه مذهب است.
این شاعر اعلام کرد: این مسئله مبتلا به شعر معاصر است که شاعران دل خوبی دارند و کارهای اثر گذاری مینویسند و عاطفه غلیظی در کارهایشان وجود دارد اما متاسفانه به دلیل نداشتن مطالعه، بعضاً احتمال دارند آنچه از قلمشان خارج میشود در نهایت به سود جریان مهدویت نباشد.
وی اظهار داشت: کسانی که کارهای آیینی مانند موضوع مهدویت مینویسند با عموم مردم سر و کار دارد و مداحان شعرشان را میگیرند در مراسم و مساجد و هیئتها میخوانند و اگر شعر جایی پایش را اشتباه بگذارد و شاعر طوری بنویسد که عدم سازگاری با مبانی وجود داشته باشد امکان اشتباه شکل دادن به باور مخاطب جوان وجود دارد.
علیزاده تاکید کرد: در حوزه فقه شیعه کارهای خوبی نوشته شده و شاعر مهدوی موظف است آثار ارزشمند را از کارشناسان مذهبی پیدا کرده و وقت بگذارد و مطالعه کند تا غنای آثارشان افزایش پیدا کند.
وی با اشاره به جایگاه امید در شعر مهدوی، گفت: اعتقاد به مهدویت یعنی امید یعنی اینکه منجی خواهد آمد و دنیا را پر از عدل و داد خواهد کرد و این خودش بزرگترین مصداق امید است.
این شاعر، شعر مهدویت را شعر امید دانست و گفت: مفهوم مهدویت بزرگترین مصداق امید در سراسر دنیا است، وقتی همچین مصداق بزرگی وجود دارد قطعاً شعر مهدوی چیزی غیر از امید و باورمند بودن به امید نمیتواند باشد.
علیزاده اظهار کرد: نگاه آخرالزمانی که توأم با ترس است در شیعه جایگاهی و سازگاری ندارد و نگاه شیعه به آخرالزمان سرشار از امید و عشق و عاطفه است.
شعری که مقابل استکبار بیاستد شعر انتظار است
مرتضی عابد پور لنگرودی، شاعر جوان گیلانی از نگاه ادب مقاومت به شعر مهدوی پرداخت و گفت: مسئله ظهور در اجرا یک انقلاب جهانی و این انقلاب مستلزم این است که آقا یاور داشته باشد و زمینه ظهور از نظر اجرایی تایید و فراهم شده باشد.
وی افزود: اولین شاخصه این است که حتماً جلوی ظلم ایستاده و محافظه کاری کنار گذاشته شود.
عابد پور لنگرودی اذعان کرد: هر بار که مانند عاشورا اتفاق افتاد و جلوی ظلم و استکبار قدرت ایستادگی پیدا کردیم، ظهور اتفاق خواهد افتاد.
وی با بیان اینکه ادبیات مستثنی از این ماجرا نیست، گفت: اگر بخواهیم در شعر و ادبیات ارزشی و ادبیات و شعر مهدوی فعالیت داشته باشیم، نباید بترسیم.
این شاعر اعلام کرد: اینکه گفته شود « آقا بیا آقا بیا، گل نرگس بیا » در تلاش برای تحقق ظهور زیاد مهم نیست، باید عین یک سرباز روبروی ظلم بایستیم.
وی خاطرنشان ساخت: اگر شعر اجتماعی و اعتراضی میگوییم و بحث ناحقی و ناعدالتی را مطرح میکنیم دقیقاً داریم شعر انتظار میگوییم و من شعر انتظار را جز این نمیدانم.
عابد پور لنگرودی ادامه داد: صرف حرف زدن درباره ظهور، کاری برای جریان مهدویت نمیکند جز اینکه آن را کلیشه بکند و برای تحقق ظهور فقط باید جلوب ظلم و بدهیات ناعدالتی بایستیم.
وی همچنین گفت: وقتی امام آمد، حکومتی برقراری میکند که ویژگیهایی دارد. شعر انتظار باید درباره ویژگیهای آن حکومت باشد.
این شاعر اظهار داشت: شاعر مهدوی نباید فضای ادبیات انتظار را صرف گفتن از خود امام کند و فهم مردم را به این سمت بکشاند که در شعر انتظار فقط درباره امام زمان(عجل الله تعالی فرجه شریف) گفته شود.
وی با بیان اینکه شعر مهدوی باید به زبان روز و مردم باشد، گفت: از بزرگترین انتقادهایی که به ادبیات شعر انتظار دارم این است که شعر انتظار زبانی کلاسیک و فاخر دارد و زبان مردمی نیست.
شعر انتظار مخاطب خود را دارد
عابد پور لنگرودی درباره توانمندی شعر در میان دیگر هنرها برای بیان معارف مهدوی، اظهار کرد: مخالف جایگاه خاص نداشتن شعر در بین هنرها هستم و معتقدم مردم ایران مستقیم و غیر مستقیم مخاطب شعر هستند.
وی افزود: موسیقی مداحی که به صورت ناخودآگاه ملکه ذهن مخاطب میشود به خاطر محتوا و شعر است. ادبیات انتظار فقط در چاپ شعر خلاصه نشده و یک پیام متنی نیست بلکه پیام شنیداری هم هست.
این شاعر تاکید کرد: هنری که بیشترین مخاطب را در کشور ما دارد، موسیقی و مداحی است و اگر در حوزه مهدویت و شعر مهدوی و انتظار جدی باشیم این نوع خاص شعر مخاطب خود را دارد.
وی گفت: اگر به عنوان یک قشر و دغدغه ظهور امام زمان( عجل الله تعالی فرجه شریف) را داریم باید تمرکز اصلی شعرمان روی ناعدالتی و استکبار ستیزی باشد.
عابد پور لنگرودی اظهار داشت: شعری که مقابل استکبار بایستد دقیقاً شعر انتظار است.
این شاعر گیلانی اعلام کرد: شاعر وقتی شعر ضد آمریکا و بریتانیا بگوید و نشان بدهد با تفکر استکباری آنها مشکل دارد به تحت ظهور امام زمان(عجل الله تعالی فرجه شریف) کمک کرده است.
نظر شما