به گزارش خبرنگار شبستان، افسانه حجتی طباطبایی، نویسنده و مترجم امروز در نشست " زنانهنویسی از تألیف تا ترجمه " که در سالن حکمت پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار شد، گفت: مسئله زنانهنویسی موضوعی نیست که در کشور بر روی آن کار کرده باشیم. یکی از علتها مقاومتهایی است که در مقابل حرکتهای فمنیستی صورت میگیرد. کتاب گفتمان زنانه تنها کتاب موجود در بازار ایران است که به زنانهنویسی پرداخته است. این یک کتاب منحصر به فرد و در حوزه مطالعه ادبیات زنان است.
حجتی طباطبایی اظهار داشت: گفتمان زنانه مبحثی است که طی آن نگاه میکنیم که زنان چگونه مینویسند. جنسیت نویسنده بر نوع نوشتن او اثر میگذارد. غاده السمان زنانه مینویسد چون زن است اما میتواند فقط برای زنان ننویسد. زنانه خصوصیت فرهنگی زن بودن است. یکی از اهداف زنانهنویسی ثبت زنانگی است. زنان امتیازات خاص بیولوژیک شامل همدلی و احساس قدرت مشاهده دارند که بر اساس آن دید زنانه آنها تعریف میشود. در نوشتن زنانه حس و شهود به کار گرفته میشود.
وی با بیان اینکه در زنانهنویسی با موضوع کارکرد و محتوا مواجه هستیم، عنوان کرد: درونمایه شخصیتپردازی، شیوه روایت زمان و مکان از جمله عناصر محتوایی است که ممکن است در آثار زنان متفاوت باشد. زنانهنویسی گفتمانی است که از سر توجه به جنسیت و ذهنیت نوشته میشود. زنان از لحاظ جسم با مردان متفاوت هستند و این امر بر زبان آنها اثر میگذارد.
این نویسنده و مترجم با اشاره به کتابهای بیروت 75 و دانوب خاکستری اثر غاده السمان بیان کرد: آنچه در این دو کتاب توجه مرا به خود جلب میکند، رویکرد نویسنده به نگاه عاطفی و انتخاب زاویه شعرگونه برای قصه است. در کتاب دانوب خاکستری وجه شاعرانگی بیشتر از داستان است اما در کتاب بیروت 75 وجه شاعرانگی نسبت به داستان ضعیف است.
حجتی طباطبایی با بیان اینکه مترجم از زبان نویسنده رمزگشایی میکند، تصریح کرد: در ترجمه میتوانیم آزاد ترجمه کنیم یا لفظ به لفظ یا شرح بنویسیم. ترجمه باید با تعدیل همراه باشد، تعدیل واژگانی و گفتمانی. من تعدیل را در کتاب دانوب خاکستری با ترجمه خانم قندیلزاده نمیبینم. متن بیروت 75 با ترجمه خانم آقاجانی روان است. این متن با مخاطب ارتباط برقرار میکند و مخاطب شاعرانگیهای آن را درک میکند. زبان در کتاب دانوب خاکستری به شدت فخیم و شاعرانه است، طوری که گاه ارتباط مخاطب با داستان قطع میشود.
این نویسنده و مترجم خاطرنشان کرد: آنچه در غاده السمان میپسندم، این است که او زبانی به شدت شاداب، بازیگوش و پر از رنگهای جذاب دارد. زبان غاده السمان بیپرواست و بسیار خوب با مخاطب ارتباط برقرار میکند. عاشقانههای او مخاطب را تسخیر میکند. آثار غاده السمان درخور اعتناست. کتابهای دانوب خاکستری و بیروت 75 دو تا از بهترین کتابهایی بود که در سال 95 خواندم.
نظر شما