به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، «امانوئل ماکرون» با کسب حدود 66 درصد آراء در برابر 34 درصد مارین لوپن، او را شکست داد و به کاخ الیزه راه یافت.
کاندیدای ۳۹ ساله جنبش موسوم به «در حرکت» با کسب بهترین نتیجه در دور نخست خطاب به هوادارانش گفته بود: «در کمتر از یک سال فضای سیاسی فرانسه را متحول کردیم.»
امانوئل ماکرون در دوران کارزار انتخاباتی و هنگامی که بسیاری از رقبا کمر به نقد بی رحمانه نظام موجود بسته بودند، به وضوح از کارکرد نهادهای موجود در فرانسه و اتحادیه اروپا دفاع کرد.
اخیرا در فرانسه کتابی با عنوان «امانوئل ماکرون، جوانی به این کاملی» درباره زندگی و کار این سیاستمدار ۳۹ ساله منتشر شده است. شاید کارنامه تحصیلی و حرفه ای ماکرون، به خوبی نشانگر آن باشد که چرا بسیاری از رسانه ها و تحلیلگران فرانسه وی را نمونه ای موفق از یک شهروند و برون داد کامل نظام آموزشی، شغلی و سیاسی این کشور به حساب می آورند.
امانوئل ماکرون در یک خانواده مرفه به دنیا آمد. پدر و مادرش پزشک هستند. وی فارغ التحصیل دانشگاه علوم سیاسی پاریس و دانش سرای ملی علوم اداری فرانسه است.
وی در سال ۲۰۰۶ به حزب سوسیالست فرانسه وارد شد و پس از پیروزی «فرانسوا اولاند» در انتخابات سال ۲۰۱۲، ماکرون ۳۴ ساله به عنوان معاون دبیرکل امور ریاست جمهوری وارد الیزه شد. در سال ۲۰۱۴ و همزمان با ترمیم کابینه اولاند، این عضو جوان حزب به وزارت اقتصاد ارتقا یافت.
در دوره دو ساله وزارتش لایحه ای را برای رونق کسب و کار به مجلس فرستاد که با مخالفت تقریبا تمامی احزاب و حتی شماری از نمایندگان حزب سوسیالست مواجه شد. این لایحه که به «قانون ماکرون» معروف شد، سرانجام و با استفاده از بند ۳ ماده ۴۹ قانون اساسی فرانسه لازم الاجرا شد.
میلیون ها فرانسوی علیه «قانون ماکرون» به خیابان ها ریختند و وی در نهایت در اوت ۲۰۱۶ از مقام خود کناره گیری کرد اما پیش از استعفا جنبش سیاسی جدید خود را به راه انداخته بود.
وی علنا اعلام کرد که خط مشی وی و جنبش او «نه چپ نه راست» است.
ماکرون قصد دارد به سیاست های فرانسوا اولاند از جمله حذف برنامه های نظارتی دولت بر اقتصاد و تعمیق روابط با اتحادیه اروپا ادامه دهد.
ماکرون قبل از انتخاب به عنوان رئیس جمهوری فرانسه گفته بود که مبارزه با تروریسم از جمله اولویت های دولت وی خواهد بود.
در دور اول انتخابات ماکرون با کسب 24.01 درصد آرا در جایگاه نخست قرار گرفت. اختلاف او با مارین لوپن کمتر از یک میلیون رای بود.
پس از حمایت گسترده احزاب و جریان های سیاسی گوناگون از ماکرون، حالا کم و بیش سناریوی سال ۲۰۰۲ در در دور دوم انتخابات فرانسه محقق شده است: اتحاد اکثریت علیه راست افراطی.
کاندیدای راست گرای افراطی شعارهای تندی داشت. او بر بستن مرزها بر روی مهاجران مسلمان تاکید داشت و اسلام را تهدیدی برای فرانسه می دانست.
نظر شما