به گزارش خبرنگار مهدویت خبرگزاری شبستان، حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان، استاد حوزه و دانشگاه در ماه محرم سال 93 در حسینیه آیت الله حق شناس، سلسله مطالب و سخنرانی هایی با موضوع «آخرین مراحل انتظار» را ایراد کرده است که بنا داریم، در 13 شماره به آنها بپردازیم که در ادامه شماره نهم آن را مطالعه می کنید:
در هر زمانی اگر به اقتضائات و شرایط آن توجه نکنیم، کار خود را دشوار کردیم و نصیب خود را کم کرده ایم زیرا یکی از محل های فریب شیطان، نشناختن زمان است و در روایت داریم فردی که زمان خود را بشناسد «لا تَهجُمُ عَلَیهِ اللَّوابِس؛ اشتباهات به سمتش هجوم نمی برند» یعنی کسی که بداند در شرایط کنونی توجهش به چه موضوعی باشد، بهتر است یا خطرات زمانه اش چیست و دارای چه اولویت هایی است، اشتباهات به سمت او هجوم نمی آورند و جلوی فریب شیطان را می گیرد.
براساس بسیاری از دلایل، ما هم اکنون در آخرالزمان قرار داریم، حداقل بدی هایی که درباره آخرالزمان نقل شده و ائمه اطهار علیه السلام در روایات بیان کرده اند، در دوران کنونی در حال مشاهده است، واقعا ظلم و جور در شرایط کنونی زیاد شده است و شرایط امروز منطقه حاکی از آن است ،البته براساس بسیاری از دلایل دیگر نیز کارشناسان و محققین مهدویت، صریحا علائم امروز جامعه را مربوط به سال های قبل از ظهور می دانند.
زمانی که تا حدود 6 سال پیش اعلام می شد، سفیانی قیام می کند، هیچ فردی تحلیلی نسبت به عملکرد وی نمی توانست ارائه کند و حتی برخی از علما اعلام می کردند شاید سفیانی شخصی از نسل ابوسفیان نباشد بلکه شاید منظور سفیانی در منطقه شامات باشد، اما امروز این از بدیهیات منطقه شده است. درخصوص اینکه در آخرالزمان واقعا قرار گرفته ایم یا نه، نمی توان سخن دقیقی گفت و باید حساب بداء را کرد زیرا گاهی تمام علائم فراهم است اما ظهور به تاخیر می افتد، در روایات هم داریم شاید برخی از علائمی که به صراحت اعلام شده، محقق نشود اما ظهور رخ دهد که امام صادق(ع) می فرمایند: «اگر بدانید چقدر درباره بداء صحبت کردن، فایده دارد، روز و شب پیرامون آن صحبت می کردید که خداوند تصمیمی را تغییر می دهد، حال ما از تصمیمات خداوند دقیق هم باخبر نیستیم».
در روایت داریم که قرار بود در زمان حضرت نوح(ع) بعد از 7 سال ظهور و فرجی صورت گیرد و نوح(ع) و پیروانش نجات پیدا کنند، سر 7 سال، خداوند فرمود: 7 سال دیگر، عده ای تردید کردند، چگونه شد گفتید 7 سال! عده ای ایمان خود را از دست دادند، برخی گفتند، عیبی ندارد تا 7 سال دیگر صبر می کنیم، سر هفت سال دوم، زمان فرج به 7 سال بعد موکول شد و مجدد عده ای ایمان خود را از دست دادند تا 5 مرتبه این تعویق ها صورت گرفت تا درنهایت در مرتبه آخر هیچ فردی ریزش نکرد و فرج حاصل شد، گویی این ریزش و غربال باید انجام می گرفت تا فرج حاصل شود لذا مشخص نیست چه اتفاقاتی قرار است رخ دهد، بنابراین ما به حوادث ظهور کاری نداریم و حتی در روایات داریم اگر عکس العمل ها به این حوادث خوب باشد، ممکن است دشواری های این دوران کمتر شود.
برخی تصورشان بر این است که مومنین منطقه در شرایط فعلی بسیار قوی تر از پیش بینی ها ظاهر شده اند و موجب افزایش امیدها در منطقه شده است، مظلومیت در منطقه فراوان است اما قهرمانانه ایستادن و مقاومت کردن نیز خود زیبایی های فوق العاده ای آفریده است که متاسفانه در این زمینه تبلیغات ضعیف بوده است و حتی اطلاع رسانی در این خصوص را هم بلد نیستیم، اوضاع و احوال را نمی توان از اخبار رسمی به دست آورد، در حالی که این موارد، جزیی از شناسایی زمان است تا بتوانیم متناسب با آن حرکت کنیم.
زمان شناسی فوق العاده اهمیت دارد، آن هم در دورانی که انسان باید نبض زمان در دستش باشد، در کشورهای منطقه سفر زیاد داشته ام، آنها همانند کتاب قرآن و مفاتیح که زیاد در دست ماست، کتاب های مرتبط با مهدویت و ظهور را در اختیار دارند و روی آنها بحث و گفتگو می کنند. هر فردی باید زمانه خود را بشناسد زیرا خداوند هیچ نعمتی را به انسان عطا نمی کند مگر اینکه انتظاراتی هم دارد که اگر این انتظارات را انسان نشناسد، غافل خواهد بود، این آمادگی روحی و توجه، بسیار می تواند کمک کند.
ائمه اطهار (ع) فرمودند: که ما شیعیان را با امید نگاه می داریم و در خصوص فرج هم این را فرمودند که باید امید داشت، حتی ممکن است خداوند امید را بالا ببرد تا ما را آزمایش کند بنابراین ما باید معقول عمل کنیم و نابخردانه ظهور را به تاخیر یا تعجیل نیندازیم زیرا بالاخره ظهور در زمانی رخ خواهد داد و قطعی است، شاید در زمان ما باشد پس باید علائمش را بررسی کنیم و به قول آیت الله بهجت(ره)، خوب است که ظهور را بررسی کنیم زیرا آمادگی ایجاد می کند.
در آخرین مراحل قبل از ظهور چه اتفاقاتی رخ خواهد داد؟، گفتیم در این دوران تنها بدی ها رشد نمی کنند بلکه خوبی ها نیز رشد خواهند کرد. مومنینی که در این دوران آستانه ظهور، در اوج غربت، خوب هستند، اعمالشان صدبرابر ثواب دارد نسبت به مومنینی که در رکاب حضرت(عج) هستند زیرا در آن زمان ایمان و عقل تقویت می شود در حالی که در قبل از ظهور، می توان خریدی کرد و ثوابی به دست آورد که مثالش در هیچ دورانی نیست.
براساس روایت برای دوران کنونی، تشویق های بسیاری شده است و در روایت داریم که آدم شریف با محبت و تکریم، رشد پیدا می کند اما انسان لعین همچون چارپایان جز با چوب ادب پیدا نمی کنند بنابراین ما اگر جز این انسان های شریف باشیم به ما گفته می شود که جز بهترین اقوام هستید و امت آخرین پیامبر(ص) برتر از امم سابق هستند.
حضرت موسی(ع) از جایگاه امت آخرین پیامبر(ص) از خداوند سوال کرد و زمانی که خدا این جایگاه را به ایشان نشان داد، بیهوش شد و زمانی که به هوش آمد دلیل این جایگاه را جویا شد و خداوند فرمود: دلیل این جایگاه ایثار است یعنی از خودشان برای برادران دینی خود می گذرند و این صفت ایثار در امت آخرالزمان به اوج می رسد.
پیامبر(ص) در خصوص مردم آخرالزمان می فرمایند: «سَیَأْتِی قَوْمٌ مِنْ بَعْدِكُمْ الرَّجُلُ الْوَاحِدُ مِنْهُمْ لَهُ أَجْرُ خَمْسِینَ مِنْكُمْ قَالُوا یَا رَسُولَ اللَّهِ نَحْنُ كُنَّا مَعَكَ بِبَدْرٍ وَ أُحُدٍ وَ حُنَیْنٍ وَ نَزَلَ فِینَا الْقُرْآنُ فَقَالَ إِنَّكُمْ لَوْ تحمَّلُوا لِمَا حُمِّلُوا لَمْ تَصْبِرُوا صَبْرَهُمْ؛ بعد از شما کسانی خواهند آمد که پاداش هر یک از آن ها مساوی با پاداش پنجاه نفر از شماست.» گفتند: یا رسول الله! مگر نه این است که ما در حضور شما در بدر و احد و حنین شرکت کردیم و قرآن در میان ما نازل شد؟ حضرت(ص) فرمودند: «اگر آنچه بر آن ها روی خواهد داد بر شما روی می داد، شما نمی توانستید مثل آن ها صبر و پایداری کنید».
مومنین زمانی که در ماه رمضان به یکدیگر می رسند و مجادله می کنند، یکی باید بگوید که زبانم روزه است و مجادله نمی کنم یعنی زمان را باید بشناسد و با زبان روزه مجادله نکنند، ما نیز در آخرالزمان باید بگوییم اگر تلاش نکنم، دیگران از من پیشی خواهند گرفت.
امروز خداوند، عزای امام حسین(ع) را در این دوران به چه دلیل به ما داده است و درب حرم ایشان را در قلب های مومنان قرار داده است؟ امروز آخرالزمان است و تشویقی ترین دوران عالم هستی است.
نظر شما