خبرگزاری شبستان – گروه سیاسی: سنگال کشوری است در غرب آفریقا. پایتخت آن داکار است. اگرچه سنگال نه کشور پهناوری است و نه موقعیتی راهبردی دارد، با این حال نقش برجسته‌ای در سیاست قاره آفریقا بازی می‌کند. سنگال سالانه نزدیک به ۲/۱ میلیارد کیلووات ساعت توان تولید انرژی الکتریکی دارد که تماماً توسط نیروگاههای حرارتی تأمین می‌شود. تولید فراورده‌های غذایی، محصولات نفتی، مصالح ساختمانی و منسوجات جزو مهمترین فعالیتهای صنعتی سنگال است. همچنین از بین محصولات کشاورزی این سرزمین می‌توان به بادام زمینی، ارزن، ذرت، برنج، پنبه، گوجه فرنگی و سبزیجات اشاره کرد.
بنابراین گزارش، ارزش صادرات سنگال در سال ۱۹۹۸ به ۹۲۵ میلیون دلار رسید که عمدتاً شامل ماهی، فراورده‌های نفتی، پنبه و فسفات بود. در این سال فرانسه، ایتالیا، هند، ساحل عاج و مالی خریداران عمده کالاهای سنگال بودند. این کشور همچنین در سال ۱۹۹۸ بالغ بر ۲/۱ میلیارد دلار کالا خرید که عمدتاً شامل مواد غذایی، کالاهای مصرفی، کالاهای سرمایه‌ای و فراورده‌های نفتی بود. فرانسه و دیگر کشورهای عضو اتحادیه اروپایی، نیجریه، کامرون، ساحل عاج، الجزایر، آمریکا، چین و ژاپن عمده شرکای وارداتی سنگال هستند.
سابقه رابطه ایران و سنگال به سال ۱۳۵۰ باز می‌گردد در آن سال وزیر امور خارجه وقت ایران به سنگال سفر می‌کند و دو طرف سنگالی و ایرانی علاقه خود را به گسترش روابط اعلام می کند. ۳۰ شهریور ۱۳۵۰ سفارت ایران در داکار تأسیس شد. یکسال بعد از اعزام سفیر ایران به سنگال، دولت سنگال نیز متقابلاً نسبت به افتتاح سفارت خود در تهران اقدام کرد. این کشور به دنبال توسعه روابط اقتصادی و تجاری خود با ایران است که در این راستا مهدی آقاجعفری، مدیرکل آفریقای وزارت امور خارجه در چارچوب سفر به چند کشور غرب آفریقا با مانکور اینجای، وزیر امور خارجه سنگال دیدار و گفت و گو کرده است.
این گزارش می افزاید: در این دیدار بر توسعه روابط دو کشور در زمینه های مختلف از جمله انرژی، بانکی، تجاری، بهداشتی، کشاورزی و آموزش و همچنین تسهیل در روادید تجاری گفتگو شد.
یادآور می شود: برنامه اصلاحات اقتصادی سنگال منجر به آن شده که تولید ناخالص داخلی این کشور با رشدی معادل ۵ درصد در سال ۱۹۹۹ به ۸/۴ میلیارد دلار برسد. ۹/۱۷ درصد از تولید ناخالص داخلی سنگال مربوط به بخش کشاورزی، ۳/۲۵ درصد مربوط به بخش صنعت و ۸/۵۶ درصد مربوط به بخش خدمات است. نرخ تورم سنگال در سال ۱۹۹۹ به ۱/۲ درصد و درآمد سرانه ملی آن با اندکی کاهش نسبت به سال ۱۹۹۸ به ۵۱۰ دلار رسید. بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول در انتهای سال ۲۰۰۰ میلادی با پرداخت بخشی از یک کمک ۳۴ میلیارد دلاری به سنگال برای کاهش بدهیهای خارجی این کشور موافقت کردند.
نظر شما