به گزارش خبرگزاری شبستان، مهرداد رایانیمخصوص، دبیر علمی- تخصصی نخستین جشنواره خصوصی تئاتر تهران گفت : بنده در جایگاه مشاور به جشنواره یاری میرسانم و مشاورههای من به لحاظ علمی و ابعاد تخصصی تئاتر و همچنین مدیریتی ارائه میشود. من خود را موظف کردهام تا بدون حجب و حیا تمام مسایل را بیان کنم البته باید شرایط را هم در نظر گرفت. در جایگاه مشاور، بسیار راحت تر می شود تز و مانیفست داد. در کل هدف جشنواره تئاتر تهران، تئاتر است. چیزی که تعداد زیادی دانشجو و فارغ التحصیل به دنبالش هستند .
رایانی مخصوص افزود: این کار بزرگی است که بتوان در این فضای یاس آوری که گریبانِ تئاتریها را گرفته، حرکتی به دور از ظرفیتهای دولتی و صرفا با توکل به داشتههای هنرمندان پیش برد. اگر ما به نشریات و اسنادِ تئاتری قبل از انقلاب، یعنی زمانی که تئاتر شهرستان توسط علی نصیریان هدایت میشد، نظر افکنیم و آن را با وضعیتِ کنونی مقایسه کنیم، میبینیم که حرف ها یکی است و فقط ادبیات و ناقلان آن عوض شده است.
وی خاطر نشان کرد: همه به ناتوانی بخشِ دولتی در حمایتِ گروه ها و... اشاره دارند. این همه سال گذشته و مشکلات به هزار و یک دلیل حل نشدهاند. به نظرم حالا وقت آن است که یک کار دیگری به جز حرف زدن انجام داد. اگرچه شاید دیر شده و تعدادی از تئاتریها را از دست داده ایم و ولی حالا وقتِ حرکت است. این حرکت در قیاس با حرکتهای مشابه ی دیگری که تا کنون انجام شده و البته شمارشان هم اندک بوده بسیار وسیع تر و با دور نمایِ بهتر ی ترسیم شده است و به نظر میرسد که در صورتِ تداوم، می تواند منشا تغییراتِ وسیعی در سیستمِ تولید و عرضه ی تئاتر کشور باشد.
مدیر اسبق تئاترشهر در ادامه گفت: گروهی که در این جشنواره مشغول به کار هستند،100درصد تئاتریاند و از همه مهمتر این که با تئاتر به شکلِ عملی دست و پنجه نرم کرده اند. این نکات و نیز تلاش برای ایجاد تئاتر خصوصی به شکلِ فراگیر و بالطبع برنامههای متفاوتِ موجود، جملگی پتانسیل مناسبی را برای برگزاری این جشنواره فراهم آورده اند.
وی در پاسخ به این سوال که برخی از برگزاری جشنواره انتقاد میکنند و میگویند نمیتواند کارساز باشد، شما چه پاسخی دارید، اظهار داشت: آن گونه که من از برنامههای ستاد جشنواره تئاتر تهران با خبر هستم، این گونه نیست که مثل جشنوارههای دیگر دبیرخانه تا سالِ دیگر با گروهها کاری نداشته باشد و آنها را به حال خود رها کند بلکه از اجرای آنها حمایت میکند و برنامه دارد. همچنین طرح دبیرخانه دایمی جشنواره در راستای گسترشِ این فضاست. به همین دلیل است که تعداد روزهای برگزاری جشنواره این گونه انتخاب شده و در قیاس با دیگر جشنواره ها متفاوت است. برای تثبیت، اول باید خود را شناساند و برای شناساندن هم باید خود را معرفی کرد. بله در جوامعِ اروپایی، آهسته آهسته رفتن و از حجم کوچک، حرکت را آغازیدن، بهتر است؛ اما اینجا ایران است و با مقتضیات آن باید عمل کرد.
رایانیمخصوص افزود: من نمیگویم که این حرکت صددرصد درست و دقیق است. می گویم حدود 40 سال حرف زدیم و به این وضعیت رسیدیم که فارغالتصیلانِ تئاتر جایی برای کار ندارند و آن را رها میکنند و از سوی دیگر جای کافی برای پیش کسوتان نیز نیست و شرایط کار کردن بسیار فشرده و سخت است. چه باید کرد؟ دوباره انتقاد کرد و دست روی دست گذاشت یا یک کار دیگری را انجام داد. من به این تلاش و حرکت به دلیل اینکه درصددِ یافتن راه حل و برون رفت از مشکلاتِ موجودِ تئاتری کشور است، بسیار احترام می گذارم و به همین دلیل در اولین لحظاتِ زمانِ دعوت به همکاری با جشنواره، بلافاصله موافقت خود را اعلام کردم.
مهلت ارسال آثار بخشهای مختلف نخستین جشنواره خصوصی تئاتر تهران، تا پایان ساعت اداری روز 30 آذر است و به دلیل محدویت زمانی تا بازبینی جشنواره، قابل تمدید نیست چون بلافاصله بازخوانی آثار ارسال شده، آغاز خواهد شد. بنابرین گروههای تئاتری نسبت به تکمیل مدارک و ارسال کامل آثار خود در روزهای باقی مانده اقدام کنند.
پایان پیام/
نظر شما