ورود به جرگه مهدی یاوران با یک انتخاب!

به گزارش خبرنگار مهدویت خبرگزاری شبستان از کربلای معلی، یکی از راه های پرهیز از اشتباه و حرکت در مسیر صحیح رسیدن به کمال و سعادت، مطالعه تاریخ و عبرت گرفتن از زندگانی و رفتارهای گذشتگان است چنان که خداوند نیز در آیه ۲ سوره مبارکه حشر فرموده است، «فَاعْتَبِرُوا يا أُولِي الْأَبْصارِ؛ پس عبرت گیرید، ای صاحبان بصیرت»، برای این امر واقعه عاشورا یکی از بهترین رویدادهاست که در سلسله گزارش هایی، عبرت هایی از این واقعه عظیم تاریخی را به نقل از حجت الاسلام و المسلمین اکبری، راوی بعثه مقام معظم رهبری روایت می کنیم و در ادامه، شماره پنجم را مطالعه می کنید

:

عبیدالله بن زیاد از سوی یزید با حفظ سمت والی بصره، به عنوان والی کوفه انتخاب شد تا مانع از حضور امام حسین(ع) در کوفه شود و وی حر بن یزید ریاحی را با هزار نفر راهی کرد تا پیش از ورود امام حسین(ع) به کوفه، سد راه ایشان شود.

دلایل انتخاب حر ین ریاحی برای این امر می تواند از عبرت های تاریخ باشد، عبیدالله به سه دلیل حر را انتخاب کرد، اول شجاعت زیرا حر به مصاف اشجع الناس می رفت، دلیل دوم متانت و ادب بود زیرا عبیدالله بنا نداشت در مسیر با امام حسین(ع) وارد جنگ شود اما دلیل سوم که از مابقی مهم تر بود، عدم نامه نوشتن حر به امام حسین(ع) بود.

حر بن ریاحی به امام حسین(ع) نامه ای ننوشته بود یعنی در این ماجرا بی طرف بود و دارای رای خاکستری بود و عبیدالله از این ویژگی سواستفاده و او را انتخاب کرد البته در زیارت نامه حر می خوانیم:

«اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ نَكَثَ بَيعَةَ يَزيدَ وَ فَدَى بِرُوحِهِ لِلْحُسَيْنِ الْشَّهِيدِ؛ سلام بر تو اى آنكه بيعت يزيد را شكستى و جانت را فداى حسين(ع) شهيد كردى»

یعنی این عدم بیعت حربن ریاحی با امام حسین(ع) به منزله بیعت با طاغوت بود یعنی اگر با ولی خدا بیعت نکنی یا با دشمن بیعت کرده اس یا ندانسته آب به آسیاب دشمن ریخته ای.

حر بن ریاحی یک نفر بود، زمانی هم که برگشت یک نفر بود البته که در برخی نقل ها ذکر شده برادر و فرزند خود را هم خدمت امام حسین(ع) آورد اما بعدها در طول تاریخ، بسیاری به واسطه این اقدام حر توبه کرده اند و راه را پیدا کرده اند، در انتخابات نیز هر فرد دارای یک رای است اما موضع داشتن و نظر داشتن می تواند دیگران را از تردید خارج کند.

حر بن ریاحی در روز عاشورا میان بهشت و جهنم دچار تردید شده بود یعنی میان اصلح و افسد مردد بود و در نهایت اصلح را انتخاب کرد، ما نیز در انتخاب در میان افراد صالح موجود، باید اصلح را انتخاب کنیم و همین یک رای می تواند بهشت و جهنم ما را رقم بزند.