به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، نشست «مصحف‌نگاری قرآنی در قرون نخست و تأثیر آن در شناخت ما از تاریخ قرآن» در سالن شیخ صدوق(ره) پژوهشگاه قرآن و حدیث مؤسسه دارالحدیث برگزار شد.
در این نشست علمی مرتضی کریمی‌نیا، با اشاره به پیشینۀ نگارش در عربستان پیش از اسلام و ارائۀ شواهدی باستانی از کتیبه‌های عربی پیشااسلامی بر وجود سنت نگارش در زمان ظهور اسلام تأکید کرد.
این پژوهشگر قرآنی با ارائۀ تصاویری از نسخه‌های قرآنی مربوط به قرن اول و دوم هجری یازده ویژگی ظاهری در مخطوطات قرآنی قرن اول را معرفی کرد که به پژوهشگران کمک می‌کنند با در نظر گرفتن این ویژگی‌ها تاریخ احتمالی هر نسخۀ قرآنی تازه‌یابی را مشخص کنند.
وی افزود: بر اساس این یافته‌ها ویژگی‌هایی مانند قطع کاغذ، سبک نگارش، رسم‌الخط، حاشیه‌ها و مواردی از این قبیل به ما کمک می‌کنند تا حجازی یا کوفی بودن، و در نتیجه متقدم یا متأخر بودنِ یک نسخه را تعیین کنیم.
کریمی‌نیا به تأثیر این یافته‌ها بر آگاهی‌های پیشین ما از تاریخ قرآن که مبتنی بر گزارش‌های منابع سنتی است، پرداخت و نشان داد که چگونه بر اساس این شواهد تاریخی می‌توان دربارۀ گزارش‌هایی مانند متأخر بودن برخی آیات، جمع قرآن در زمان خلفا و مباحثی از این دست قضاوت کرد و صحت و سقم آنها را سنجید.
در پایان این نشست، اساتید و دانشجویان حاضر در جلسه پرسش‌هایی را دربارۀ مباحث بیان‌شده مطرح کردند و کریمی‌نیا به آنها پاسخ گفت.
گفتنی است این نشست به همت پژوهشکدۀ تفسیر اهل بیت(ع) و با حضور پژوهشگران، اساتید و دانشجویان رشتۀ علوم قرآن و حدیث برگزار شد.
نظر شما