به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، در این سروده آمده است:
حق داشت آن شبها خدیجه درهوایش
دلداده ودلواپس وسرگشته باشد
زیباست دیدارحبیبی که سبکبال
بعدازچهل شب ازحرا برگشته باشد
سوغاتی او یک سبد سیب بهشتی
روح وتنش دربندگل دربند زهرا
آن شب تمام خانه مست بوی او شد
گل کرد وقتی غنچه ی لبخند زهرا
متروکه های مکه را هم نور پاشید
هفت آسمان آیینه بندان شد برایش
دنیا جهنم بود اماشد گلستان
سرچشمه ی کوثرخروشان شد برایش
پیغام حق راجبرییل آوردوفرمود:
ای فاطمه سررشته ی حَبلُ المَتین باش
تو مرکز پرگار کل کائناتی
تنها توهم کُفوِ امیرَالمومنین باش
دوراست تاروزقیامت "عَنکُمُ الرِجس"
ای عرشین مبهوت حَصر"اِنَمایَت"
جاریست اسم اعظمت در روح قرآن
درهرحدیث قدسی ودرهرروایت
پایان هرسجده، ملایک عاشقانه
باذکرتسبیحات تو شورآفریدند
آیینه در آیینه تصویر خدایی
یعنی تو را"نورُ عَلی نور" آفریدند
ای مادرسادات هرجاگل بکارند
تصویری ازچادرنمازخاکی توست
بوسید حیدر تاروپود چادرت را
این گوشه ای از شأن ما ادراکی توست
نظر شما