انقلاب اسلامی ایران به نفع ملت فلسطین رقم خورد

به گزارش خبرگزاری شبستان، همزمان با پیروزیهای کشورهای عربی در برابر حکومت جائران و در آستانه روز جهانی قدس با اسامه حمدان، مسئول روابط خارجی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین(حماس) درباره اهمیت روز قدس به گفتگو نشستیم.

جایگاه قدس در میان کشورهای عربی کجاست؟
بدون شک قدس، یکی از اولویتهای اساسی در میان ملتهای عربی و اسلامی به شمار می رود و آن هم به خاطر مقدس بودن این مکان به عنوان قبله اول مسلمانان و تحت اشغال بودن آن در طول سالیان متمادی است. امتهای عربی و اسلامی معتقدند که قدس باید از زیر یوغ صهیونیستها در بیاید و به همین دلیل من فکر می کنم که در میان ملتهای عربی و اسلامی، مسئله قدس در راس تمام اولویتها قرار دارد، تنها باید این مسئله یادآوری شود.

چگونه می توانیم روز جهانی قدس را روز حرکت ملتها به سمت آزادی فلسطین و نجات ملت از اشغالگری قرار دهیم؟
من معتقدم که روز جهانی قدس همانگونه که امام خمینی(ره) فرمودند، تنها تظاهر و نشان دادن ظاهری از موضوع قدس نیست، بلکه امری بالاتر از آن است. امام خمینی(ره) این روز را روز قدس نهادند تا امتهای عربی و اسلامی را به سوی وحدت دربرابر مسئله قدس فرا بخوانند. در روز آخرین جمعه ماه مبارک رمضان مسلمانان گردهم می آیند تا حمایت خود را از قدس نشان دهند و این همان وحدت است.

روز جهانی قدس را با توجه به نگرش عرفانی، فقهی و سیاسی امام خمینی(ره)، چگونه تفسیر می کنید؟
یکی از مهمترین مسائل تربیتی از بعد عرفانی، رمزگرایی است و آن به این معناست که تنها امور متوجه به ذات نیست، بلکه چیزی فراتر از آن است. بدون شک، قدس مسئله مهمی است و روز جهانی قدس از بعد حقیقی و سیاسی تاثیر بسیاری می گذارد و از جمله آن این است که مسلمانان را به یک مسئله واحد پیوند می دهد. از بعد عرفانی نیز مسلمانان را به مقدساتشان پیوند می دهد، مقدساتی که در نتیجه اشغالگری ها به فراموشی سپرده می شود و یا برخی تلاش دارند تا به فراموشی سپرده شود، اما برگزاری روز جهانی قدس، راه را بر وسوسه های شیطانی می بندد و در را بر روی وحدت مسلمانان می گشاید.

تا چه میزان پیروزی انقلاب اسلامی ایران در حمایت از مسئله فلسطین تاثیر گذاشته است؟
من نه تنها می گویم که انقلاب ایران در حمایت از فلسطین تاثیر داشته است، بلکه در حقیقت معتقدم که عرصه نظام سیاسی به طور کلی تغییر کرد، در واقع انقلاب ایران، انقلاب ذاتی بوده است و تغییرات اساسی بوده است، زیرا رژیم صهیونیستی پیش از انقلاب اسلامی، همپیمان ایران بوده است و بعد از انقلاب، ایران از مقاومت و حقوق ملت فلسطین حمایت کرد، برای همین من معتقدم که پیروزی انقلاب اسلامی ایران، عرصه سیاسی را در منطقه تغییر داده است و معادلات دشمنان را بهم زده است و شاید اسرائیل با توافقنامه کمپ دیوید می خواسته تا مصر را از معادلات درگیری خارج کند، اما من معتقدم آنچه که امروز در مصر شاهد هستیم، این است که تمامی امتها مسیر را برای آزادی فلسطین و پایان دادن به اشغالگری هموار می کنند. اما مسئلهمهم دیگر این است که گزینه مقاومت چه در لبنان چه در فلسطین، تغییرات جدیدی را علیه رژیم صهیونیستی ایجاد کرد و علاوه بر آن من معتقدم که ایران در محافل اسلامی و بین المللی تاثیر مثبتی بر مصالح ملت فلسطین گذاشته است.

آیا روز قدس باعث وحدت اسلامی میان ملتها شده است؟
من معتقدم امتی که در درونش وحدت جاری باشد از خطرات به دور خواهند ماند، اما به محض اینکه مشکلی پیش بیاید، همه چیز ظاهر می شود. مثلا عرصه بر همگان در مصر تنگ شده بود و نیازی به گفتن جزئیات نیست که همه چیز آشکار است، اما مردم مصر با وجود اختلاف نظرها با یکدیگر متحد شدند و انقلاب آفریدند و من معتقدم که مناسبتهای عمومی باعث تحکیم وحدت در میان امتها می شود و یکی از این مناسبتها روز جهانی قدس است که رعشه بر اندام دشمن خواهد انداخت.

روز جهانی قدس امسال را چگونه ارزیابی می کنید؟ آیا با سال گذشته تفاوتی دارد؟
امسال شاهد یک سری تحولات بزرگ بوده ایم، از جمله مذاکره برای آشتی ملی که همین امر امسال را متفاوت تر از سالهای گذشته می کند و این یک پیروزی در برابر دشمن صهیونیستی به شمار می رود که تلاشهای دشمن را بی نتیجه گذاشته است. تحول مهم دیگر، انقلاب در منطقه بوده است و شاید روز قدس فرصتی باشد تا امتها قدرت خود را نشان دهند و ابراز کنند که دخالت آمریکاییها را نمی پذیرند.

موضوع سیاسی کنونی فلسطین، آشتی ملی میان فتح و حماس بوده است، چرا آشتی؟
من معتقدم که آشتی و سازش، هدف مشخص شده ای دارد و آن هم پایان دادن به اختلافات و جدایی ها در فلسطین است. ما معتقدیم که اختلافات دستان آمریکا و اسرائیل در دخالت درامور فلسطین باز گذاشته بوده است و آنان از این اختلاف به نفع خود سوء استفاده می کرده اند و برای همین متوجه شدیم که باید به اختلافات پایان داد و اینچنین باید راه را بر بازگشت آزادی فلسطین گشود و این طرحی است که همگان باید به آن پایبند باشند. یکی از گامهای نخستین برای رسیدن به هدف، آشتی است و بدون شک آشتی با ملاکهای مورد نظر از جمله بررسی وضعیت امنیتی، ما را در رساندن به هدف یاری می کند و این امر مطلوبی است که با برقراری امنیت، اشغالگران نمی توانند موفق شوند. مسئله دوم برگزاری انتخابات است که برای نخستین بار تنها شامل داخل فلسطین نمی شود، بلکه شامل فلسطینیهای خارج از فلسطین نیز می شود و راه حل این امر، تشکیل رهبریت منتخب از سوی ملت فلسطین در داخل و خارج است. پیمان اوسلو ، 60 درصد از فلسطینیها را در خارج قرار داد، ولی اکنون نیازمند آن هستیم تا این مسئله را حل کنیم و ان شاء الله وارد مرحله جدیدی از آزادی فلسطین خواهیم شد.

آشتی چه چیزی را از نظر عملی به فلسطینیها تقدیم کرد؟
آشتی راههای اختلاف را بر روی کسانی که قصد ایجاد اختلاف داشتند، بست. برخی سعی می کردند تا با فشار آوردن بر برخی دیگر، از حمایت فلسطین بکاهند، ولی آشتی جلوی ین جانبداریها را گرفت و هم اکنون نیز تشنج زدایی از مناطقی که در سیطره مقامات فلسطینی در کرانه باختری قرار داشتند، بازتاب مثبتی بر آینده فلسطین خواهد گذاشت.

گروههای فلسطینی برای آشتی ملی چگونه عمل کردند؟
گروههای فلسطینی با این عنوان که جنبش مقاومت اسلامی فلسطین(حماس) و فتح دو گروه بزرگ فلسطینی هستند، در عرصه سیاسی حضور داشته اند، ولی من معتقدم که برخی اینگونه فکر نمی کنند و در صدد حذف دو گروه هستند. گروه فتح که سازمان آزادیبخش به او پایبند است و نیروهای همپیمان فلسطین که با جریان مقاومت و حماس هستند، هر کدام نظری دارند، گروه حماس همچنان پایبند به گزینه مقاومت است و فتح خواهان توافق با تمامی گروه هایش است و در حقیقت خواسته ما این است که تمامی گروهها با آشتی موافق باشند و توافقنامه را امضا کنند و این امر تنها میان حماس و فتح نباشد.

در پایان با نزدیک شدن به کمتر از یک ماه به نشست سازمان ملل متحد، در این باره با فتح چه هماهنگی هایی صورت گرفته است؟
ما در حماس اعتقادمان این است که دولت بعد از آزادی تشکیل می شود و آنچه که مهم است این است که سرزمین فلسطین آزاد شود و اعلام دولت به تنهایی چیزی را برای ملت فلسطین تغییر نمی دهد. سال 1988 نیز یک بار در شورای ملی فلسطین دولت فلسطین اعلام شد و هم اکنون 23 سال از این اعلام موجودیت می گذرد، ولی هنوز موجود نیست. دولت حقیقی دولتی است که سرزمینش آزاد باشد و مردم آن آزاد باشند و یک رهبری سیاسی مستقل داشته باشند و بر اساس اراده ملت فعالیت کنند. مسئله تنها به این امر ختم نمی شود و مسئله به تمامیت ارضی بر می گردد. رفتن به سازمان ملل متحد شایسته نبست، ولی این یک فعالیت سیاسی است. تقویت آن ناشی از حجم شکستهایی است که در روند صلح صورت گرفته است و گروه مذاکره کننده سعی دارند تا این اقدام را یک دستاورد بزرگ نشان دهد وگرنه اهمیت زیادی ندارد. هر دولتی که می خواهد به سازمان ملل بپیوندد باید این امور را پشت سر بگذارد و این یک کار روتین است آیا اگر سازمان ملل متحد فلسطین را به رسمیت شناخت، کار تمام می شود، من فکر نمی کنم، زیرا پیشینیه ما اینگونه نشان نمی دهد. آنچه که اسرائیل را مجبور به عقب نشینی کرد، مقاومت بود. هر چند که اسرائیل سعی کرد تا توجیه کند که بر اساس قطعنامه 452 دست به عقب نشینی زده است. اما آنچه که مهم است این است که مقاومت اشغاگران را طرد کرد. من معتقدم به رسمیت شناختن فلسطین از سوی سازمان ملل یک تصمیم اضافه بر آنچیزی است که در طول 60 سال صادر شده است. جامعه بین الملل گوشی ندارد که بخواهد بشنود و این اقدامات تاثیری بر حال فلسطینی ها نخواهد گذاشت.من معتقدم که مقاومت همچنان بهترین گزینه برای عقب کشاندن اسرائیل است و اگر فلسطین آزاد شود، دیگر نیازی به موافقت احدی نیست.
پایان پیام/