به گزارش خبرنگار مهدویت خبرگزاری شبستان، انتظار برای ظهور امام زمان(عج) تنها در اقدامات فردی مانند دعا کردن و راز و نیاز و ... خلاصه نمی شود و یک منتظر باید در بعد اجتماعی نیز فعال باشد و با دستگیری و یاری به دیگران برای حضرت(عج) کادرسازی کند، یاری به دیگران هم از بُعد آگاه سازی آنان مطرح است و هم از بعد یاری برای رفع حوائج دنیایی آنان، زیرا رفع غصه و غم یک شیعه و مسلمان موجب خرسندی خداوند و امام زمان(عج) می شود، بنابراین، یک منتظر واقعی در زمینه کمک به دیگران و دستگیری از نیازمندان دارای وظایف متعددی است که برای بررسی این وظایف گفت وگوهایی با کارشناسان مهدوی داشته ایم که در پی می خوانید:
حجت الاسلام ابوالفضل اسماعیلی، کارشناس مرکز تخصصی مهدویت در گفت وگو با خبرنگار مهدویت خبرگزاری شبستان در پاسخ به این سوال که منتظران ظهور چگونه باید از موضع انفعال خارج شوند، اظهار کرد: منتظر واقعی کسی است که وضعیت فعلی اش از لحاظ زندگی، کار، عبادت، پوشش و روابط اجتماعی، فردی، معنوی و ... با وضعیت زمان ظهور امام زمان(عج) شباهت داشته باشد.
وی اضافه کرد: این گزاره بدین معناست که اگر امام زمان(عج) هم اکنون ظهور کند، انسان چگونه رفتار و با مردم چگونه برخورد خواهد کرد، پوشش اش به چه نحوی خواهد بود؟ باید همانگونه که در آن زمان رفتار می کند، عمل کند، در این صورت منتظر واقعی خواهد بود، در غیر این صورت انتظار او تنها یک ادعاست، به همین دلیل گفته می شود، انتظار فرج، عمل است نه فقط باور و باید اعمالی در راستای آن، انجام شود.
توجه به دیگران و محرومان؛ راه بهره بردن از محضر امام زمان(عج)
اسماعیلی در پاسخ به این سوال که آیا بسنده کردن به قرائت دعای فرج و یا نجوا با امام زمان(عج) در کنج منازل و تنهایی ها، انسان را منتظر ظهور می کند، گفت: امام زمان(عج) می فرمایند: «اگر این انفرادی زندگی کردن ها به صورت جمعی شود و مردم به جای آنکه تنها به فکر خود باشند، به فکر نجات و پیشرفت دیگران باشند، از دیدار ما محروم نخواهند شد».
کارشناس مرکز تخصصی مهدویت ادامه داد: یکی از مشکلات امروز جامعه ما، توجه به خود و بی تفاوتی نسبت به دیگران و عدم دستگیری از اطرافیان است که در فرهنگ انتظار جایی ندارد، زیرا منتظران ظهور افرادی هستند که هم خود را و هم دیگران را بالا می برند و تکروی ندارند، همانند امام خمینی(ره) که مسیری را طی و پس از آن ملتی را همراه خود کردند و امروز نیز مقام معظم رهبری اینگونه عمل می کنند.
وی ابراز کرد: فردی که تنها خودش به عبادت بپردازد و صرفاً به ذکر و دعا بسنده کند، می تواند عابد نام بگیرد اما منتظر نه! زیرا منتظر در جامعه فعال و پویا است و از لحاظ فعالیت جسمی هم در محدوده کاری خود، از دیگران فعال تر است.
برقراری عدالت اجتماعی، وظیفه مسئولان زمینه ساز
براساس این گزارش، حجت الاسلام محمد صبوحی، استاد حوزه علمیه نیز با اشاره به اینکه عامل ماندگاری شیعه، روحیه سخاوتمندی، کمک و احسان به دیگران است، ابراز کرد: شیعیان با تاسی به سیره اهل بیت(ع) اهل سخاوت هستند و در هر زمینه ای که نیاز بود به میدان آمدند، در جایی که نیاز به دفاع از دین بود، جان خود را ایثار کردند و اگر نیاز به دستگیری از فقرا و نیازمندان بود، باز هم به میدان آمدند و کمک کردند.
وی در پاسخ به این سوال که شیعه منتظر در زمینه کمک به دیگران و نیازمندان در دوران غیبت چه وظایفی دارد و این احسان چه میزان زمینه ساز ظهور است، بیان کرد: در زمان غیبت امام زمان(عج) در زمینه کمک به دیگران چند مسئولیت مطرح است که یکی مترتب مسئولان نظام اسلامی است که بناست زمینه ساز ظهور امام زمان(عج) باشد، پس باید رنگ و بوی جامعه مهدوی را داشته باشند و اولین مسئولیت آنها برقراری عدالت اجتماعی است.
صبوحی با اشاره به اینکه در حکومت امام زمان(عج) براساس روایت «به گونه ای جامعه اداره می شود که هیچ نیازمندی پیدا نمی شود» گفت: اگر در تقسیم امکانات بیت المال عدالت داشته باشیم، به ویژه در حقوق و مزایا و ... عدالت اجتماعی برقرار باشد، در جامعه دچار فاصله طبقاتی نخواهیم بود و این وظیفه مسئولان حکومت اسلامی است که این عدالت را برقرار کنند.
این استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه مسئولیت دومی که در این زمینه بر عهده مردم است، گفت: مردم باید در تمام زمینه ها به عنوان شیعیان امام عصر(عج) به میدان بیایند زیرا امام زمان(عج) به شیخ محمد کوفی می فرمایند: «سلام ما را به سید ابوالحسن اصفهانی مرجع زمان در نجف برسان و او بگو که شما چند کار انجام دهید؛ خودتان را ارزان در اختیار مردم قرار دهید و کاری کنید، مردم راحت به شما دسترسی داشته باشند و دوم در دهلیز خانه بنشینید تا مستمندان به شما راحت دسترسی داشته باشند و سوم به دنبال برطرف کردن حوائج مردم باشید که در این صورت ما شما را کمک خواهیم کرد».
بالاترین حاجت الهی، کمک به مردم یاد کننده خداوند است
وی ادامه داد: امام زمان(عج) در روایتی که در جلد دوم کتاب بحارالانوار، صفحه 474 آمده است، می فرمایند: «من كان في حاجة الله، كان الله في حاجته؛ فردی که در راه حوائج الهی باشد، خداوند نیز وی را در راه رسیدن به حاجت هایش یاری می کند» و بالاترین حاجت الهی آن است که به مردمی کمک شود که به یاد خداوند هستند، زمانی که علی بن مهزیار بعد از 20 بار تشرف به حج، خدمت امام زمان(عج) می رسد، ایشان می فرمایند: «دیر آمدی و می دانی چرا در سفرهای قبلی توفیق زیارت ما را پیدا نکردی؟ به دلیل آنکه مال های خود را اندوخته کرده ای و نسبت به انسان های مومن و شیعیان نیازمند، فخرفروشی کردی».
کفاره گناهان بزرگ، رفع غصه دل انسان هاست
صبوحی با اشاره به اینکه یک منتظر اگر می خواهد زمینه را برای ایجاد آن جامعه جهانی فراهم کند، نباید نسبت به نیازمندان جامعه بی توجه باشد، ادامه داد: بنابر روایات، از امیرالمومنین(ع) نقل است: «کفاره گناهان بزرگ، آن است که غصه ای را از روی دل انسان های غصه دار، برداریم» امروز در جامعه ما نیازمندان و افراد غصه دار کم نیستند البته خیران بسیاری هم داریم که در بخش های مختلف آموزشی، سلامت و رفع مشکلات نیازمندان در زمینه مسکن کمک رسانی می کنند اما باید افراد بیشتری در این عرصه وارد شوند تا بتوانیم در این جامعه، به جایگاهی برسیم که نیازمندی نباشد.
ظهور امام زمان(عج) موضوعی اجتماعی است نه فردی
براساس این گزارش، حجت الاسلام والمسلمین هادی حسین پور، کارشناس و مبلغ مهدوی نیز درباره اوضاع اجتماعی کشور و بعضی بی تفاوتی ها نسبت به نیازمندان و وجود پدیده های سوئی همچون کارتن خوابی و گورخوابی در جامعه، اظهار کرد: ظهور امام زمان(عج) موضوعی اجتماعی است نه فردی و اگر فردگرا بود، در همین ایام غیبت، افرادی امام زمان(عج) را ملاقات می کردند یا از عنایات ایشان متنعم می شدند و از هدایت های ایشان بهره می بردند.
وی با بیان اینکه برای رسیدن به ظهور امام زمان(عج) باید نمره اجتماعی انسان ها افزایش یابد، تصریح کرد: نمره های اجتماعی از نمره های فردی تشکیل می شود اما صرفا با نمره های فردی نمی توان زمینه ساز ظهور شد و باید تمام آحاد جامعه رشد پیدا کنند تا نمره اجتماعی افزایش یابد.
شاد کردن دل شیعه، شاد کردن امام معصوم(ع) است
حسین پور اضافه کرد: شخصی از راه دور عازم مدینه شد و محضر امام معصوم(ع) رسید و عرض کرد: حاکم منطقه علی رغم کار در نظامی فاسد، از شیعیان شماست می خواهم برای حل مشکل نزد او بروم، اما به جهت ترس از اینکه شیعه نباشد، نرفتم، امام(ع) کاغذی طلبیدند و در آن خطاب به آن استاندار نوشتند: «سُرَّ أَخَاكَ يَسُرَّكَ اللهُ» یعنی برادر دینی خود را خوشحال کن تا خداوند تو را خوشحال کند، این فرد می گوید نامه را گرفتم و شبانه نزد آن استاندار رفتم و نامه امام(ع) را تحویل دادم و فرد بوسید و به چشمان گذاشت و زمانی که خواند، مشکل را پرسید و زمانی که گفتم به جهت خشکسالی، در پرداخت مالیات مشکل دارم، مالیات من را برای دو سال از مال شخصی خود پرداخت کرد، اموالی نیز به من هدیه داد و هر بار می پرسید، خوشحال شدی؟، در دیدار بعدی با امام(ع)، ایشان سوال کردند: «نامه اثر داشت؟»، ماجرا را تعریف کردم و ایشان خوشحال شدند و فرمودند: «با این اعمال، من، رسول خدا(ص) و خداوند را خوشحال کرده است».
این کارشناس و مبلغ مهدویت ادامه داد: هر لطفی که از سوی یک شیعه در جامعه ولایی و منتظر، به شیعه دیگری می شود، موجب خرسندی امام زمان(عج) است و جامعه منتظر باید یاد بگیرد، تمام روابط اجتماعی خود را براساس شبکه ولایت انجام دهد.
حسین پور در پاسخ به این سوال که آیا در جامعه منتظر برای کمک به نیازمندان، تنها دولت مسئول است یا مردم و منتظران نیز وظایفی دارند، گفت: دولت مگر چه میزان وسعت دارد، فرضا در خصوص پیاده روی اربعین، اگر تمام دولت ها گرد هم آیند، نمی توانند چنین کاری را مدیریت و اجرا کنند، یقینا بخشی از وظیفه کمک به نیازمندان بر عهده نظام است اما بخش دیگر بر عهده مردم است.
این کارشناس و مبلغ مهدویت ادامه داد: فلسفه نذر، وقف و خدمات اجتماعی برای ایفای همین نقش از سوی مردم است، چنانکه خدمات امیرالمومنین(ع) به محرومان تنها در همان بازه دوران حکومتشان نبود بلکه حضرت(ع) از گذشته ها، چاه می کندند و وقف مردم می کردند و باقی ائمه اطهار(ع) نیز اینگونه بودند و شب ها کیسه طعام بر دوش می گرفتند و برای فقرا می بردند، بطوری که بر بدن مطهر حضرت سیدالشهدا(ع)، آثاری از این حمل کیسه های آذوقه، وجود داشته است.
حسین پور در پایان خاطرنشان کرد: این میزان تفاوت میان فقیر و غنی در جامعه، صحیح نیست زیرا یکی از ویژگی های جامعه منتظر، اتحاد و همدلی در ابعاد است تا بتواند زمینه ظهور امام زمان(عج) را فراهم کنند.
نظر شما