دلایل شکست کاپیتالیسم در جهان

به گزارش خبرگزاری شبستان ، دوره ای که ما اکنون در آن زندگی می کنیم زمانی با ویژگی های جالب منحصربه فرد است. اقتصاد جهانی درحال فروپاشیدن است ، رای دهندگان آمریکایی از همه سیاستمداران متنفرند و یک نا آرامی سیاسی در سراسر جهان وجود دارد . ریشه اصلی این همه این تلاطم ها را می توان در کاپیتالیسمی جستجو کرد که اکنون پایه های لرزران آن در حال فرو ریختن است.
دنیای مدرن تا کنون تحت سلطه و نفوذ شرکت های چند ملیتی بوده و با یک ایدئولوژی کاپیتالیستی اداره می شود که معتقد است : عامل اصلی رشد شرکت ها مردم هستند و صرفا منافع شخصی افراد در انگیزه آنها برای رشد و حرکت تاثیر دارد .
شرکت ها به دنبال آن هستند تا با افزایش قدرت تولید وبازدهی و پرداخت حداقل مقدار ممکن برای مالیات و نیروی کار بازگشت سرمایه را به حداکثر برسانند.
چشم انداز اصلی شرکت های کاپیتالیستی کوتاه مدت است و اصل اخلاقی حاکم برآنها حرص و طمع می باشد. آنها هر کاری را برای به حد اکثر رساندن سود خود انجام می دهند و می توان گفت که دلیل اصلی شکست کاپیتالیسم هم ویژگی طماع بودن آن است.
اما پنج عامل مهم را می توان از دلایل دیگر کاپیتالیسم جهانی شرکتی به شمار آورد.
اول اینکه شرکت های جهانی بسیار بزرگ هستند . در واقع می توان گفت که ما در عصر دایناسورهای شرکتی زندگی می کنیم ( بزرگترین شرکت چند ملیتی جی پی مروگان است که دارای دو تریلیون دلار سرمایه ، 240 هزار کارگر و دارای یکصد شعبه در کشورهای مختلف می باشد.)
اولین دایناسورها از بین رفتند زیرا بدنه های بزرگ آنها دارای مغزهای بسیار کوچک بود.و شرکت های دایناسوری جدید هم در شرایط کنونی در حال شکست خوردن هستند زیرا بروکراسی های بزرگ و عظیم آنها دارای هسته های مرکزی بسیار ضعیف می باشد.
از دوره ریگان ، رئیس جمهوری سابق آمریکا شرکت های جهانی راه کمترین مقاومت دربرابر سود و منفعت را در پیش گرفتند ، آنها رقیبان خود را بلعیده اند و امتیازهای انحصاری را برای خود به وجود آورده اند که موجب ایجاد بروکراسی های غول پیکر شده است.
در کوتاه مدت صرفه اقتصادی « مقیاس » می تواند به رشد سود شرکت ها کمک کند اما در بلند مدت استفاده از این مزیت موجب انعطاف ناپذیری شرکت ها شده و مدیریت آنها را سخت و با مشکل مواجه می کند.
« غول آسایی » فرهنگی را به وجود می آورد که در آن کارگران تشویق به انجام ریسک های بسیار بزرگ برای ایجاد سود بیشتر می شوند و این مبتنی بر این مفهوم و تصور غلط است که شرکت های کاپیتالیستی « برای شکست بسیار بزرگ » هستند یعنی آنقدر بزرگ هستند که نباید و نمی توانند شکست بخورند.
دوم اینکه شرکت های جهانی جامعه مدنی را تحقیر می کنند.آنها فرهنگ خود شیفتگی سازمان یافته را به وجود آورده اند که در آن کارگران گویی در حبابی زندگی می کنند که می توانند در آن اصول اخلاقی را نیز زیر پا بگذارند.
شرکت های چند ملیتی کدهای اخلاقی و نگاه جهانی خاص خود را دارند که با دیگران کاملا متفاوت است. مدیران اجرایی این شرکت ها به موفقیت یا شکست هیچ کشور و ملیت خاصی فکر نمی کنند و با خودخواهی تمام تنها به فکر رشد و سود شرکت جهانی خود هستند.
سوم اینکه شرکت های جهانی قانون شکن های جدید هستند که به طور کلی در خارج از قوانین موجود به فعالیت های خود ادامه می دهند.
می توان گفت که در حقیقت دستی پنهانی در پشت اداره شرکت های چند ملیتی وجود دارد. در سال 1759 میلادی ، آدام اسمیت تاکید کرد که مادامی که شرکت ها و افراد ثروتمند تنها به فکر منافع شخصی خود باشند « دستی پنهان » در پشت آنها درحال کردن است که به دروغ القا می کند که فعالیت های کاپیتالیستی در نهایت به نفع جامعه خواهد بود.
چهارم اینکه ، شرکت های جهانی سرمایه های طبیعی را از بین می برند و در بسیاری از موارد موجب نابودب سرمایه هایی مثل منابع آب ، موا معدنی ، جنگل ها ، ماهی ها و دیگر چیزها می شود.
این شرکت ها می توانند جهان و شهروندان هر کشوری را با عواقبی مانند هوای کثیف ، آب آلوده و آلودگی از هر نوع دیگری مواجه کنند اما فعالیت های آزمندانه کاپیتالیستی تا کنون اجازه نداده بود که این شرکت ها به کار خود پایان دهند .
و بالاخره پنجم اینکه شرکت های کاپیتالیستی جامعه جهانی را به خشم آورده است. تولید ناخالص داخلی در جهان 63 تریلیون دلار است اما شرکت های چند ملیتی سهمی نامتناسب از این مقدار را برای خود ذخیره می کنند.
بازارهای سیاه جهانی 2 تریلیون دلار را به خود اختصاص داده و سهم داروهای غیر قانونی در این میان 300 میلیارد دلار است.
بنابر گزارش آلترنت ، در بسیاری از قسمت های جهان ، یک کارگر نمی تواند در آمدی برای گذران زندگی خود و یا یک حساب بانکی یا یک ماشین داشته باشداما به راحتی می تواند مواد مخدر ، داروهای غیر مجاز یا اسلحه تهیه کند.
با وجود همه این مشکلات خبر خوب این است که همه مردم جهان شاهد شکست کاپیتالیسم و شرکت های کاپیتالیستی جهانی هستند و با سقوط کاپیتالیسم قطعا آینده بهتری در انتظار اقتصاد جهانی و زندگی اجتماعی مردم خواهد بود.