حجت‌الاسلام رضایی، کارشناس تخصصی مهدویت در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان تدرباره ترویج فرهنگ انتظار و مهدویت در فضای صله رحم های نوروزی اظهار کرد: یکی از ویژگی های مهمی که در فرهنگ دینی وجود دارد بحث تعامل اجتماعی در میان مومنان است یعنی مومنان باید بر محور ایمان و باور با هم در انس و مواسات و رفت و آمد باشند اما در کنار این مواسات و تعامل اجتماعی که بر محوریت ایمان و باور وجود دارد، توصیه دیگری نیز به ما شده است و آن تعامل و مواسات بر محور خویشاوندی است یعنی همان صله رحم.
وی افزود: اگر در این رابطه خویشاوندی موضوع دین و ایمان نیز مدنظر قرار بگیرد این رابطه تقویت می شود (که بر آن تاکید ویژه ای شده است) و اگر اینگونه نباشد توصیه شده که این تعاملات ترک نشود اما با تعاریف خاص سعی شود تا به هر نحو ممکن باقی و محفوظ بماند. به عبارت دیگر در این نوع ارتباط تعاریفی وجود دارد که باید بر اساس آنها این ارتباطات را حفظ کرد.
حجت الاسلام رضایی در بیان تعاریف خاص در ارتباطات خویشاوندی گفت: مهمترین تعریف ارایه شده در این زمینه آن است که با توجه به اینکه ارتباط با خویشاوندان بر انسان تاثیر دارد و همین که شما با یک همخون و هم‌ریشه خود تعامل و ارتباط داشته باشید در روح و جسم شما تاثیرگذار است و آرامش روانی ایجاد می کند بنابراین وظیفه دارید که آن را حفظ کنید اما توصیه شده در این ارتباط ها و رفت و آمدها شما کنشگر فعال باشید و حضور فعال داشته باشید.
وی در توضیح این مطلب گفت: کنشگر فعال در ارتباطات یعنی اینکه سعی کنید به عنوان یک مومن متدین وقتی با خویشاوندان ارتباط برقرار می کنید به جای اینکه تاثرپذیر و منفعل یا خنثی باشید، فعال و تاثیرگذار باشید. به عبارت دیگر وقتی در جمع حضور پیدا می کنید اگر طرف مقابل برتر از شما است به عنوان مثال از جهت علمی یا عبادت یا ... یک فرد عالم یا عابد و صالح است شما باز او بهره بگیرید. در واقع شما در این شرایط فقط دریافت کننده هستید و حرفی برای گفتن ندارید اما اگر طرف مقابل هم‌شان شما بود به عنوان مثال از جهت فرهنگی در رتبه شما و یا کمتر از شما قرار داشت این حضور شما باید فعال باشد به این معنا که در این حضور به لحاظ شریعت دچار وادادگی نشوید.
کارشناس مهدوی ادامه داد: اولین توصیه ای که در رابطه با دینداری و دینمداری چه در بحث مهدویت و چه در غیر آن در تعاملات اجتماعی وجود دارد این است که دچار وادادگی و انفعال نشوید، نگویید که چون فامیل است، چون دوست است و ... من نمی توانم طبق باورهای دینی خود عمل کنم. در روایات توصیه شده است که در تعاملات به گونه ای برخورد کنید که بدون شعار و هیاهو نفس حضور شما یادآور خدا باشد، ذکر خدا را ایجاد کند و یا باعث جذب قلوب به سوی ولی خدا شود.
در مهمانی ها خنثی نباشید
حجت الاسلام رضایی تاکید کرد: آنچه که از روایات برمی آید این است که اولا باید رفت و آمد کرد اما این رفت و آمدها را باید خودتان مدیریت کنید نه اینکه بگویید چون من میهمان دیگری هستم و وارد خانه کس دیگری شده ام پس هر چه او بگوید، انجام می دهم؛ بله، زمانی که بخشی از حدود و شرایع و شرایط در اختیار او است اما نه همه آن بلکه شما نیز باید بخشی از این شرایط را به عنوان یک شخصیت مومن در اختیار خود بگیرید و کمیت و کیفیت این حضور را مدیریت کنید.
وی در همین رابطه گفت: میزان حضور، میزان گفت وگوها، نحوه گفت وگوها و زمان حضور از جمله مسایلی است که می توان در تعاملات آنها را مدیریت کرد. قرار نیست که ما دایم نصیحت و توصیه کنیم. در سیره اهل بیت (ع) کاملا مشهود است که آنها مزاح می کردند، گفت وگو می کردند، خنده، صحبت های عمومی، احوالپرسی، پیگیری مسایل و ... داشته اند اما نوع این معاشرت باید به گونه ای باشد که در کنار آن اخلاق اسلامی رعایت شود. ممکن است شما در جایی باشید که نتوانید مستقیما از حضرت حجت (ع) یاد کنید اما می توان به شکلی رفتار کرد که طرف مقابل احساس کند که شما او را به یک شخص بزرگ یادآوری می کنید، اینکه ما بتوانیم نشان غیرمستقیم ولی خدا باشیم شرط اولی است که در تعاملات اجتماعی و ارتباطات خانوادگی باید به آن توجه کرد.
کارشناس مذهبی در ادامه ابراز کرد: این حدیث که می فرماید: «مردم را به غیر زبان تان به سوی خدا دعوت کنید.» در همین تعاملات مصداق عملی می یابد، ما باید در تعاملات و ارتباطات به گونه ای تاثیرگذار باشیم و جاذبه آفرین و محبت‌آمیز رفتار کنیم که عدم حضور ما در جمع مشهود باشد و حضور ما نیز در میان جمع یادآور خدا و حجت خدا و تذکر نسبت به الگوی صحیح زندگی باشد.
بدون شعار دیگران را متوجه امام(عج) کنید
حجت‌الاسلام رضایی تاکید کرد: رفتار و گفتار ما باید به گونه ای باشد که اطرافیان این را درباره ما متوجه شوند که ما اهل رفت و آمد و گفت و گو و خنده و شوخی هستیم اما بر اساس موازین یعنی افراط و تفریط در کار ما نیست، بنابراین باید به شکلی تعامل کرد که دیگران به شکل غیرمستقیم چنین برداشتی در آن باشد که این فرد الگویی بی نظیر و بزرگ در زندگی دارد که غیرمستقیم ما را نیز به سوی او راهنمایی می کند اما بدون شعار دادن.
این کارشناس دینی یادآور شد: بحث دوم این است که این دید و بازدیدها و صله ارحام در فضای شاد و بهاری رخ می دهد در یک محیط شاداب و بانشاط که با زیبایی های بهار و فضاسازی خانه ها با خانه تکانی و ... همراه می شود. در مباحث مهدوی نیز وقتی قرار است بحث مهدویت را که یک امر غیبی است معرفی کنند از شباهت و تشبیه آن به عناصر زیبا، نشاط آور و شادی بخش در طبیعت استفاده می کنند یعنی آن را به گل زیبا، آب گوارا، طاووس و ... تشبیه کرده اند و امام مهدی(عج) را «ربیع الانام» یعنی بهار مردمان دانسته اند. به عبارت دیگر از این تشبیهات زیبا و بهاری در معرفی شخصیت امام عصر(عج) و اخلاق و رفتار ایشان و جامعه عصر ظهور بهره گرفته شده است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: با توجه به این مسئله در دورهمی های نوروز را می توان از یک عنصر زیبا استفاده کرد و با زبان شعر، داستان، ضرب المثل، زبان هنر و یا حکایت یک ارزش اخلاقی را یادآور شد البته این کار نباید به صورت ناگهانی و بی مقدمه باشد به عنوان مثال در روایت داریم: یکی از فرزندان امام هادی (ع) نزد ایشان آمد و گلی را به محضر پدر ارزانی کرد. امام هادی (ع) گل را بوییده و بوسیدند و صلوات فرستادند و سپس فرمودند: «هر کس گلی را ببوید و بر محمد و آل محمد(ص) صلوات بفرستد خداوند ثواب به او می بخشد». با این حکایت چنین نتیجه می گیریم که ما در یک محیط شاد می توانیم با تشریحات نشاط آور موجود در همان فضا یاد حضرت حجت(عج) را حتی با یک صلوات زنده کنیم و این بسیار موثر است.
نظر شما