گروه مهدویت خبرگزاری شبستان: یک منتظر واقعی ابتدا باید روی مبانی اعتقادی خود کار کند، سپس ظرفیت وجودی خود را توسعه دهد یعنی باور کند که مشکلات جزء لاینفک زندگی است. ما در زندگی موانع گوناگونی داریم که باید در مقابل آنها ایستاد. لذا منتظری که نمی‌خواهد با چالشی روبرو شود یا با مشکلی دست و پنجه نرم کند اصولا نفهمیده که رسالت و مأموریت او چیست.
حجت الاسلام محمدتقی ربانی، نایب رییس انجمن علمی مهدویت حوزه نیز در رابطه با تاثیرمعارف و مباحث مهدوی در کنترل و کاهش چالش ها و بحران های پیش روی جوانان معتقد است: ما امروز با اضطراب ها، دل مشغولی ها و شکننده گی هایی در زندگی به خصوص برای جوانان مواجه هستیم و رفتارهایی را در حال شیوع در جامعه می بینیم که قابل قبول نیست. به عنوان مثال امروز خانواده ها چندان در مواجهه با مشکلات استقامت ندارند، سختی های زندگی و حتیی یکدیگر را چندان تحمل نمی کنند. و اولین واکنش آنها دراین مواقع، شانه خالی کردن از بار مسئولیت است.
عضوهیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی خاطرنشان می کند: برآیندی که از جمع بندی و بررسی این مسایل حاصل می شود این است که یک اضطراب و نگاه تاریک نسبت به آینده به وجود آمده است به گونه ای که جوان چندان نسبت به آینده خوش بین نیست. در حال حاضر جوانان در رابطه با پذیرش مسایل و مسئولیت‌های مختلف در اجتماع یا خانواده چندان جدی وارد عرصه نمی شوند و شاید علت این مسئله وجود همین اضطراب ها و یا آسیب هایی است که گریبانگیر آنها شده است.
حجت الاسلام ربانی یکی از شایع ترین موارد در رابطه با طفره رفتن از قبول مسئولیت را مسئله ازدواج می داند و می گوید: امروز جوانان ما از ازدواج سر باز می زنند و زیر بار آن نمی روند. عقبه تئوریک این موارد، اضطراب است که دلایل متعددی نیز می توان برای آن برشمرد.
وی می افزاید: وجود اضطراب واقعیتی است که در جامعه قابل مشاهده است و از آثار آن «احساس عدم امنیت»، «فرار کردن از مسئولیت ها» و«ریسک نا پذیری» برای کارها و تصمیم های بزرگ است. «بی رغبتی نسبت به مسئولیت های بزرگ» و یا «از دست دادن نشاط و شادی» نیزاز آثار و نتایج اضطراب است.
نایب رییس انجمن علمی مهدویت درباره راهکارهای حل این چالش می گوید: یکی از راهکارهای مهم و موثر این است که برای فرد مضطرب، امنیت‌سازی شود. یعنی با استفاده ابزارها و اهرم های ویژه، برای او امنیت سازی کرد و یکی از این ابزارها می تواند مباحث مهدوی باشد.
حجت الاسلام ربانی تصریح می کند: امنیت تنها در مهدویت نیست اما مهدویت یکی از ریشه های آن است و می تواند ناب ترین آموزه ها درباره امنیت را به جوان ارایه دهد. چنانکه درعمل نیز می بینیم هر جوان یا نیروی متعهدی که به این عرصه وارد می شود توانسته است تا حد زیادی این اضطراب ها را مدیریت کرده و کاهش دهد.
وی می افزاید: ما اگر بتوانیم آموزش ها، باورها و اعتقادات لازم را در رابطه با وعده های بزرگ الهی و تحقق پذیری آنها و برنامه‌هایی که این وعده‌ها را به انجام می رساند، ایجاد کنیم بسیاری از این اضطراب ها از بین می رود و آرامش جایگزین آن می شود.
ربانی معتقد است: اگر به شکل شایسته در این رابطه فرهنگسازی کنیم جوان نسبت به آینده خود نگاهی روشن پیدا می کند. چه بسا اگر این فرهنگ برای جوان به شکل صحیح بیان شود که سختی ها و اضطراب ها در همه دوران وجود داشته و افرادی که توانسته اند خود را به عنوان یاران خاص ائمه به خصوص امام زمان (ع) مطرح کنند نیز، در جامعه ای با همین مشکلات و سختی ها زندگی می کردند نه در ویترین های شیشه ای، جوان می پذیرد که باید با سختی ها و اضطراب ها مواجهه و مقابله داشته باشد و از مسئولیت ها شانه خالی نکند. با این روش می توانیم هم معضل اضطراب را مداوا کنیم و هم حرکت ایجاد کنیم یعنی فقط آسیب زدایی نیست بلکه فراتر از آسیب زدایی می توان به جوان فعال بودن، پویایی و مسئولیت پذیری را آموزش داد.
حجت الاسلام علی صدوقی، کارشناس تربیتی مرکز تخصصی مهدویت نیز معتقد است: جوانی که بخواهد زندگی ای منتظرانه داشته باشد باید از بینشی برخوردار باشد که این بینش، هدف، مسیر، موانع و راه عبور از موانع را به او نشان دهد و زمینه‌ای به عنوان «همت بلند» فراهم کند که بتواند مقابل بحران‌ها بایستد، جوانی که ما از آن سخن می‌گوییم باید از ورزیدگی فکری، ورزیدگی روحی و روانی و ورزیدگی درک مهارت‌های اجتماعی برخوردار باشد.
وی می افزاید: جوان منتظر یک بعدی زندگی نمی‌کند و مبنای زندگی او فقط شعار نیست بلکه با شعور و همه‌جانبه‌نگری زندگی می‌کند و در برخورد با ناهنجاری‌های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی به دنبال انجام وظیفه خود است. او به دنبال آن نیست که همه چیز با ساز او کوک شود. بلکه چنین می‌اندیشد که من باید در هر شرایطی به شکل مستمر در جهت اصلاح و ارتقای خود و دیگران گام بردارم.
مدرس و محقق مهدوی خاطرنشان می کند: اگر تصور می‌کنیم که اول باید جامعه درست شود تا جوان درست شود، بهتر است کمی تامل کنیم ما نمی‌‌گوییم این تصور کاملا اشتباه است اما حرف تام و تمامی هم نیست. جوان اگر بینش ِاعتقادی درستی داشته باشد و ظرفیت وجودی او ارتقا پیدا کند و اهل برنامه‌ریزی و زندگی هدفمند باشد، در هر شرایط و موقعیتی که قرار بگیرد رسالت خود را فراموش نمی‌کند. بلکه حتی در اوج بحران ناامنی نیز در جهت اجرای رسالت خود تلاش می‌کند.
حجت الاسلام صدوقی می افزاید: ما در هر وضعیتی که هستیم؛ چه رفاهی، چه بحرانی، چه جنگ وچه صلح، به یاد داشته باشیم و (مسئولان به خاطر داشته باشند) که باید برای تربیت نیروی انسانی جوان فکر کنند. جوان اگر از نظر فکری، از نظر ظرفیت روحی و برنامه ریزی و طراحی در زندگی، فربه شود، می تواند کمبودها را جبران کند. نابسامانی ها را به سامان برساند و شرایط ناامن را به امنیت تبدیل کرده و بسترهای لازم را هم برای خود و هم برای جامعه فراهم کند تا ظهور اتفاق بیفتد.
نظر شما