زن مسلمان باید نسبت به زخارف دنیا و تجملات کم‌ارزش، بی‌اعتنا باشد

خبرگزاری شبستان: زن مسلمان باید در راه فرزانگی و علم تلاش کند؛ در راه خودسازی معنوی و اخلاقی تلاش کند؛ در میدان جهاد و مبارزه - از هر نوع جهاد و مبارزه‌ای - پیشقدم باشد؛ نسبت به زخارف دنیا و تجملات کم‌ارزش، بی‌اعتنا باشد...

به گزارش خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان، در کتاب «انسان 250 ساله» براساس بیانات مقام معظم رهبری پیرامون سبک زندگی سیاسی و مبارزاتی حضرت زهرا(س) آمده است:

[حضرت زهرا (س)] در محيط علم هم يك دانشمند والاست. آن خطبه‌اى كه فاطمه زهراسلام‌ الله‌ عليها در مسجد مدينه، بعد از رحلت پيغمبر ايراد كرده است، خطبه‌اى است كه به گفته علامه مجلسى، بزرگان فصحا و بلغا و دانشمندان بايد بنشينند كلمات و عبارات آن را معنا كنند. اين‌قدر پرمغز است؛ از لحاظ زيبايى هنرى، مثل زيباترين و بلندترين كلمات نهج‌البلاغه است. فاطمه زهراسلام ‌الله ‌عليها مى‌رود در مسجد مدينه، در مقابل مردم مى‌ايستد و ارتجالاً [بطور بداهه سخن گفتن] حرف مى‌زند! شايد يك ساعت، با بهترين و زيباترين عبارات و زبده‌ترين و گزيده‌ترين معانى صحبت كرده است.25/9/1371

اصلاً امثال ما كه اهل سخنرانى و حرف زدن ارتجالى هستيم، مى‌فهميم كه چقدر اين سخنان عظيم است. يك دختر هجده ساله، بیست ساله و حداكثر بیست‌وچهار ساله ‌ـ‌ كه البته سنِ دقيق آن حضرت(س) مسلّم نيست؛ چون تاريخ ولادت آن بزرگوار مسلّم نيست و در آن اختلاف است‌ ـ‌ آن هم با آن مصيبت‌ها و سختي‌ها به مسجد مى‌آيد، در مقابل انبوه جمعيت، با حجاب سخنرانى مى‌كند كه آن سخنرانى، كلمه به كلمه‌اش در تاريخ مى‌ماند.

عربها به حافظه خوش معروف بودند. یک نفر می آمد یک قصیده هشتاد بیتی می خواند، بعد از این‌که جلسه تمام می شد، ده نفر می گرفتند، آن را می نوشتند. این قصایدی که مانده، غالباً این‌گونه مانده است. اشعار در نوادی - یعنی آن مراکز اجتماعی - خوانده می شد و ضبط می گردید. این خطبه‌ها و این حدیثها، غالباً این‌گونه بود. نشستند، نوشتند و حفظ کردند و این خطبه‌ها تا امروز مانده است. کلماتِ مفت در تاریخ نمی‌ماند؛ هر حرفی نمی‌ماند. این‌قدر حرفها زده شده، آن‌قدر سخنرانی شده، آن‌قدر مطلب گفته شده، آن‌قدر شعر سروده شده؛ اما نمانده است و کسی به آنها اعتنا نمی کند. آن چیزی که تاریخ در دل خودش نگه می دارد و بعد از هزاروچهارصد سال هر انسان که می نگرد، احساس خضوع می کند، این یک عظمت را نشان می دهد. به نظر من، این برای یک دخترِ جوان الگوست.7/2/1377

زندگی فاطمه‌ زهرا سلام ‌الله‌ علیها از همه‌ ابعاد، زندگی ‌ای همراه با کار و تلاش و تکامل و تعالی روحی یک انسان است. شوهر جوان او دائماً در جبهه و میدان های جنگ است؛ اما در عین مشکلات محیط و زندگی، فاطمه‌ زهرا سلام‌الله علیها، مثل کانونی برای مراجعات مردم و مسلمانان است. او دختر کارگشای پیغمبر است و در این شرایط، زندگی را با کمال سرافرازی به پیش می‌برد؛ فرزندانی تربیت می‌کند مثل حسن و حسین و زینب؛ شوهری را نگهداری می‌کند مثل علی و رضایت پدری را جلب می‌کند مثل پیغمبر! راه فتوحات و غنایم که باز می‌شود، دختر پیغمبر ذره‌ای از لذتهای دنیا و تشریفات و تجملات و چیزهایی را که دل دختران جوان و زنها متوجه آنهاست، به خود راه نمی‌دهد.

عبادت فاطمه‌ی زهرا، سلام اللَّه علیها، یک عبادت نمونه است. حسن بصرى که یکى از عباد و زهاد معروف دنیاى اسلام است، درباره‌ فاطمه‌ زهرا سلام اللَّه علیها مى‌گوید: به قدرى دختر پیغمبر عبادت کرد و در محراب عبادت ایستاد که «تورمت قدماها». پاهاى آن بزرگوار از ایستادن در محراب عبادت، ورم کرد!

امام حسن مجتبى علیه‌الصّلاة و السّلام مى‌گوید: شبى - شب جمعه‌اى - مادرم به عبادت ایستاد و تا صبح عبادت کرد. «حتى انفجرت عمود الصبح». تا وقتى که طلوع فجر شد. مادر من از سر شب تا صبح مشغول عبادت بود و دعا و تضرع کرد. امام حسن، علیه‌الصّلاة والسّلام، مى‌گوید - طبق روایت - شنیدم که دائم مؤمنین و مؤمنات را دعا کرد، مردم را دعا کرد؛ براى مسائل عمومى دنیاى اسلام دعا کرد. صبح که شد گفتم: «یا اماه!»؛ «مادرم!» «لم لا تدعین لنفسک کما تدعین لغیرک؛» «یک دعا براى خودت نکردى! یک شب تا صبح دعا، همه براى دیگران!؟» در جواب فرمود: «یا بنى، الجار ثم الدار؛» «اول دیگران بعد خود ما!» این، آن روحیه‌ والاست.

جهاد آن بزرگوار در میدان های مختلف، یک جهاد نمونه است.در دفاع از اسلام؛ در دفاع از امامت و ولایت؛ در حمایت از پیغمبر(ص)؛ در نگهداریِ بزرگترین سردار اسلام، یعنی امیرالمؤمنین(ع) که شوهر او بود، که امیرالمؤمنین درباره فاطمه زهرا سلام اللَّه علیها فرمود: «ولا اغضبتنی و لا عصت لی امرا.» (بحار الانوار: ج 43، ص 134) یک‌بار این زن در طول دوران زناشویی، مرا به خشم نیاورد و یک‌بار از دستور من سرپیچی نکرد. فاطمه زهرا سلام اللَّه علیها با آن عظمت و جلالت، در محیط خانه، یک همسر و یک زن است؛ آن‌گونه که اسلام می‌گوید.

آ ن عبادتش؛ آن فصاحت و بلاغتش؛ آن فرزانگی و دانشش؛ آن معرفت و حکمتش؛ آن جهاد و مبارزه‌اش؛ آن رفتارش به عنوان یک دختر؛ آن رفتارش به عنوان یک همسر؛ آن رفتارش به عنوان یک مادر؛ آن احسانش به مستمندان، که وقتی پیغمبر پیرمرد مستمندی را به درخانه‌ امیرالمؤمنین فرستاد که «برو حاجتت را از آنها بخواه»، فاطمه‌ زهرا سلام ‌الل ه‌علیها تخته پوستی را که حسن و حسین روی آن می‌خوابیدند و به عنوان زیرانداز فرزندان خود در خانه داشت و چیزی جز آن نداشت، به سائل داد و گفت «ببر بفروش و از پول آن استفاده کن!» این، شخصیت جامع‌الاطراف فاطمه‌ زهراست. این، الگوست. الگوی زن مسلمان این است.

زن مسلمان باید در راه فرزانگی و علم تلاش کند؛ در راه خودسازی معنوی و اخلاقی تلاش کند؛ در میدان جهاد و مبارزه - از هر نوع جهاد و مبارزه‌ای - پیشقدم باشد؛ نسبت به زخارف دنیا و تجملات کم‌ارزش، بی‌اعتنا باشد؛ عفت و عصمت و طهارتش در حدی باشد که چشم و نظر هرزه‌ بیگانه را به خودی خود دفع کند؛ در محیط خانه، دلارام شوهر و فرزندانش باشد؛ مایه‌ آرامش زندگی و آسایش محیط خانواده باشد؛ در دامن پرمهر و پرعطوفت و با سخنان پرنکته و مهرآمیزش، فرزندان سالمی را از لحاظ روانی تربیت کند؛ انسانهای بی‌عقده، انسانهای خوش روحیه، انسانهای سالم از لحاظ روحی و اعصاب، در دامان او پرورش پیدا کنند و مردان و زنان و شخصیتهای جامعه را به‌وجود آورد. مادر از هر سازنده‌ای، سازنده‌تر و باارزشتر است. بزرگترین دانشمندان، ممکن است مثلا یک ابزار بسیار پیچیده‌ الکترونیکی را به وجود آورند، موشکهای قاره‌پیما بسازند، وسایل تسخیر فضا را اختراع کنند؛ اما هیچ یک از اینها اهمیت آن را ندارد که کسی یک انسان والا به‌وجود آورد. و او، مادر است. این، آن الگوی زن اسلامی است.25/9/1371

کد خبر 614181

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha