به گزارش خبرگزاری شبستان// خراسان شمالی
قرآن معجزه خاتم المرسلین، حضرت محمد مصطفی (ص) کلمه به کلمه اش راهی روشن برای طی کردن پله های انسانی است، راهبری که با گوش جان سپردن به پیام های مکتوبش جهانی از آشفتگی رهایی می یابد و اثرات شگرفش بر هیچ انسان آگاهی پوشیده نیست. پیام های مستقیم و گاهی پنهانش حرف های تازه مدامی است که هر روز صبح صادقانه به مشتاقان سلام و صبح بخیر می گوید و دستان نورانی پنهانش چتر امنی است که به سر ما گشوده شده است و با ایجاد ارتباط موسیقایی و زبان شیوای ارتباطی اجتماعی را حیات می بخشد و زنجیری از خوبی ها خلق می کند. قرآن معجزه ای جدی و محکم است که برآیند همه انرژی های مثبت را فراهم می آورد.
پژوهش های مختلف پژوهشگران در ابعاد مختلف حاکی از نتایج ارزشمند و اثر بخش و تأکیدی بر این مهم است که سلامت جسمی و معنوی را تضمین می کند و دستورات و آموزه های آن با تعادل بخشی به نیازهای اجتماعی فضای همزیستی مسالمت آمیزی را شکل می دهد.
قرآن، مهم ترین ثمره آن تحول انسانی و ایجاد انقلاب فکری و قلبی در ذهن و دل متوسلین به آیات الهی آن است و با ایجاد فرایند روان و آرامی زمینه محو همه ناهنجاری ها و سیاهی های ته نشین شده در بطن آدمی را فراهم می آورد.
در ماه مبارک رمضان دانه های انس و الفت و نیاز از خاک قرآن سبز می شود و حرکت های رونده اش در آوندهای آن پیچ و تاپ می خورد و مسیل می شود.
این حرکت در شب های قدر به اوج بهره مندی خود می رسد نمادی آشکار از تمسک به قرآن مجید و مددجویی از آیات متبرک الهی است. در این شب ها قرآن به سر می گیریم و با دستهایمان به آسمان می باریم. اما آیا قدر و منزلت قرآن تا به همین جا خاتمه می یابد آیا قرآن روی سر کافیست آیا به راه های نفوذ به توی سر فکر می کنیم؟
مهجوریت قرآن چیز تازه ای نیست اکتفا به کلام و تمسک به دعا و در نهایت استغاثه به لفظ نیاز ها و بهانه های ساده ما را برای ادامه زندگی کفایت می کند؟
دین اسلام دین تحول و انقلاب فکری و فرهنگی است که این موضوع تنها و تنها با اندیشیدن و کسب تازگی معناها امکان پذیر است. دینی که روش ها و مبانی ارزشی وسیع آن با تکیه بر تعلیمات قرآنی به روز و جریان پذیر است حکایتی که تاکنون با بر سر نیزه کردن و سوزاندن نتوانسته اند حتی ذره ای براهمیت و ارزش آن خدشه وارد کنند.
نگاه بخشنامه ای و تبصره ای و مصوبه ای و تشکیل شوراها و سازمان ها برای انس و الفت معرفتی با قرآن ضروریست، اما به چه قیمتی وقتی تمام این جلسه ها به آمار و گزارش عملکرد های توهمی ختم می شود و نتایجش حتی به روی حاضران در این محافل نیز مشهود نیست ؟ آیا می تواند شعله های زبانه کشیده دشمنان را محار کند؟
اگر امروز قرآن و توسل به آیات متبرک زمینه های اندیشیدن و مقابله با دستان اهریمن را وسیع تر و سپر ها را مستحکم می کند چرا دغدغه ای که دوای هر ناآرامی و دیواری نفوذ ناپذیر است تنها در شبهای قدر و آنهم تنها به روی سرمان باشد و خودخواهانه و کاهلانه راه های نفوذ آن به سلول های خاکستری را مسدود کنیم.
یادداشت: محدثه نیری
پایان پیام/
نظر شما