خبرگزاری شبستان/قم
720 هزار ساعت، 30 هزار روز، 83 سال و اندی، یعنی یک عمر که این روزها با کوتاه شدن مجال ها برای زندگی، دستیابی به آن یک آرزوست. چه کسی باور می کند حجم این همه عدد در تبرک یک شب نهفته باشد؟ چگونه یک شب می تواند تراکم این همه نور را در خود ذخیره کند؟ این پرسش فقط یک پاسخ دارد؛ عطوفت بی کران خدا و هزار نامی که در جوشش دعا در شب جوشن کبیر، ندبه می کنیم. شب قدر، فرصت قدر دانستن این حقیقت بزرگ است.
اهمیت شب قدر
مرحوم آیت الله میرزا جواد ملکی تبریزی در کتاب "المراقبات" می نویسد: از امور مهم در ماه رمضان شب قدر است؛ شبی که از هزار ماه بهتر است و روایاتی داریم مبنی بر اینکه از هزار ماه جهاد بهتر و از سلطنت هزار ماه بهتر، و عبادت آن بهتر از عبادت هزار ماه است.
شب قدر، شب شریفی است که روزی بندگان، اجل های آنان و سایر امور مردم از خوب و بد در آن مقدر میگردد و شبی است که قرآن در آن نازل شد. این شب به نص قرآن 'مبارک' است و در روایات اهل بیت(ع) آمده است: فرشتگان در شب قدر فرود آمده و در زمین پخش میشوند؛ بر مجالس مومنین عبور کرده و بر آنان سلام میکنند و برای دعاهای آنها 'آمین' میگویند تا آنگاه که سپیده دم طلوع کند.
در روایتی دیگر آمده است که در این شب دعای کسی رد نمیشود مگر دعای عاق والدین، قطع کننده رحم نزدیک، کسی که شراب بنوشد و کسی که دشمنی مومنی در دلش باشد.
در کتاب 'اقبال' از پیامبر اسلام(ص) روایت شده است که فرمودند: موسی عرض کرد: ای خدای من، نزدیک شدن به تو را خواهانم؛ فرمود: نزدیکی من از آن کسی است که شب قدر بیدار شود. موسی گفت: ای خدای من، رحمت تو را میخواهم؛ ندا آمد: رحمت من از آن کسی است که در شب قدر به فقیرها رحم کند.
موسی عرض کرد: خدایا، من خواهان جواز عبور از صراط هستیم و خطاب رسید: آن برای کسی است که در شب قدر صدقهای بدهد. موسی عرض کرد: خدای من، از درختان بهشتی میخواهم و خداوند فرمود: این مال کسی است که در شب قدر 'سبحان الله' بگوید.
موسی دوباره گفت: خدای من، رضایت تو را میخواهم، فرمود رضایت من از آن کسی است که 2 رکعت نماز در شب قدر بخواند.
راز پنهان بودن شب قدر
در اینکه شب قدر فقط یک شب از شمار شب های سال است و آن هم از حلقه شب های رمضان، تردیدی وجود ندارد. درباره این پرسش که چرا التهاب روح افزا و شیرین شب قدر در میان چند شب تقسیم شده است؟ عالمان و عارفان نکته سنج، اشارتهای بسیار دارند.
برخی بر این باورند همان سان که اسم اعظم خداوند متعالی در میان اسم های الهی پنهان است تا پارسایان، همه نام های خدا را باعظمت بشمارند؛ همانگونه که ساعت استجابت دعا در روز جمعه مشخص نیست تا مردمان، روز جمعه را بیشتر به دعا همت گمارند؛ همانطور که ولی خدا در بین بندگان پنهان است تا مؤمنان به همه بندگان احترام کنند؛ اگر هنگامه مرگ مشخص نیست تا اهل معصیت آن را وسیله نیل به مقاصد خود قرار ندهند و از آن سوی مؤمنان بیشتر مراقب اعمال خود باشند؛ اگر قیام قیامت مخفی است تا مردم از وقوع ناگهانی ان بهراسند؛ شب قدر نیز پنهان است تا مردم همه شب های رمضان را قدر بدانند و فرصت ها را غنیمت شمارند.
مولانا در این باره گرفته است:
حق شب قدر است در شب ها نهان تا کند جان، هر شبی را امتحان
که همه شب ها بُوَد قدر ای جوان نه همه شبها بود خالی از آن
شب سلام و رحمت
در شب سلام و فرود فرشتگان تا مطلع الفجرِ امید و رحمت، خدا را با خواهش هزار نامِ عظمت ناله می کنیم:
یا غافرَ الخطایا: عمری به گرداب گناه، ذلت اندوختیم ما را به لطف چشم پوشی عزت ببخش.
یا خیرَ الناصرین: غافل از سرچشمه حقیقت، چشم یاری ز اغیار داشتیم. غفلتمان را ببخش دستگیرمان باش ای بهترین یاوران.
یا راحم: بر ما بی چشم و رویان نمک ناشناس رحم کن! در این خانه جهان که میهمانیم، چشم از صاحبخانه گرفته ایم و به سفره و غذا دوخته ایم.
یا من یُعطی الکثیرَ باالقلیل: از تو حق شناس تر کیست؟ از تو سپاسگزارتر کجاست؟ از ما جز کمی و کاستی نیاید و از تو جز اکرام و اکمال نشاید.
یا هادی: ره گم کرده ایم و دل به دامان دیگران داده ایم. راهنمایمان باش و چراغی روشن فرا رویمان بگیر.
یا مالک: بازار شیطان را کساد کن و ما را مالک برترین ثروت، یعنی همه نخواستن ها قرار ده.
پایان پیام/
تهیه و تنظیم:بیت اله احمدی
نظر شما