آشنایی با انتفاضه قدس؛ از شکل گیری تا اهداف و دلایل

به گزارش خبرگزاری شبستان، «الوعی نیوز» در مقاله ای نوشت: وجه تمایز انتفاضه سوم، عملیات فلسطینی ها علیه نظامیان و شهرک نشینان اسرائیلی و همچنین اعدام های میدانی فلسطینیان توسط اسرائیلی ها به بهانه تلاش برای عملیات مسلحانه است. این حوادث همچنین با حملات هوائی نیروهای اسرائیلی همزمان بود که البته موشک های مقاومت نیز از این منطقه به سمت اسرائیل پرتاب می شدند.   

منشأ این انتفاضه به اقدام شهرک نشینان اسرائیلی به سوزاندن منزل خانواده «دوابشه» در ژوئیه 2015 باز می گردد که منجر به افزایش عملیات مقاومت علیه اسرائیل شد. یک سال قبل از آن نیز چندین عملیات توسط جنبش مقاومت علیه رژیم صهیونیستی صورت گرفت که این رژیم نیز در مقابل آن اعمال خشونت آمیزی به کار گرفت.

از بین این حوادث می توان به اعتصاب اسرای فلسطینی در زندان های اسرائیل به مدت دوماه و نیز عملیات استشهادی «ابومحمد خضیر» اشاره کرد که منجر به کشته شدن سه اسرائیلی در همین سال شد. علاوه بر این وقایع، حمله اسرائیل به نوار غزه و شهادت 2100 فلسطینی در همین سال اتفاق افتاد. اشاره کرد.

اسرائیل در مورد مسجد الأقصی نیز تدابیر خاصی را اتخاذ کرد. در 9 سپتامبر 2015 وزیر دفاع این رژیم حفاظت مرابطان از مسجدالاقصی را ممنوع اعلام کرد. در 14 سپتامبر وزیر کشاورزی اسرائیل همراه با چهل اسرائیلی به مسجد الاقصی یورش برد.

در جبهه سیاسی نیز اعتماد بین دو طرف از بین رفته است و «نتانیاهو» شرط به رسمیت شناختن یهودی بودن حکومت اسرائیل را بر فلسطینیان اعمال کرد. از سال 2014 روند مذاکرات متوقف شده و تشکیلات خودگردان فلسطین با پیوستن به دیوان کیفری بین المللی، از عدم به رسمیت شناختن حکومت فلسطین توسط سازمان ملل تحت فشار اسرائیل شکایت کرد و آن را اقدامی یک جانبه برشمرد.

رژیم «نتانیاهو» نیز طرح مناقصه گسترش ساخت و ساز در شهرک های کرانه باختری را ادامه داده و شروط تشکیلات مبنی بر توقف فعالیت های شهرک سازی، آزادی زندانیان فلسطینی از زندان های اسرائیل و بازه زمانی خاص برای پایان دادن به مذاکرات به منظور بازگشت به میز مذاکرات را بی پاسخ گذاشت.

با توجه به یک نظر سنجی 52 درصد تمایل به مهاجرت دارند و 57 درصد از فلسطینی ها از وقوع یک قیام مسلحانه حمایت می کنند و 80 درصد چنین متقاعد شده اند که مسئله فلسطین در لیست نگرانی عرب ها قرار ندارد.

گفته می شود سخنرانی«محمود عباس» درسپتامبر 2015 در سازمان ملل متحد از نظر سیاسی پایان مرحله اسلو محسوب می شود و این همان خواسته مورد اجماع اکثریت گروه های فلسطینی است.