به گزارش خبرگزاری شبستان، این شاعر با بیان اینکه شعر دینی و مذهبی بعد از انقلاب اسلامی متاثر از روزگار جدید است، گفت: همان موضوعاتی که در ساحت شعر جدید می توان دید، در شعر مذهبی پس از انقلاب نیز وجود دارد.
میرجعفری با تاکید بر اینکه شعر مذهبی این دوره تفاوت های زیادی با دوران گذشته دارد، عنوان کرد: به همان نسبتی که گفته شد، این تاثیر پذیری برای شعر های حضرت علی (ع) نیز بارز و رویکرد جدید شعر با گذشته متفاوت است.
علی اکبر میرجعفری شعر های مذهبی حال حاضر را مناسب مخاطب این دوران دانست و گفت: اشعار آیینی پس از انقلاب با مخاطب ارتباط بهتری برقرار می کنند.
میر جعفری درباره لزوم سرودن اشعار آیینی گفت: شعر مانند جنسی که در بازار فروخته می شود نیست که بررسی کنیم فروش می رود یا نه! بلکه خود ذهن شاعر و دریافت شاعر است که احساس می کند باید چه شعری بگوید و هر وقت که نیاز سنجی درونی شاعر تشخیص دهد باید چه کار کند، شعر تولید می کند.
بنا بر گزارش روابط عمومی حوزه هنری ، این شاعر با بیان این که کنگره ها و جشنواره های شعر آیینی در بدترین حالت اجرا می توانند نوعی تذکر برای ذهن شاعر باشند، گفت: شاعر با دیدن فراخوان جشنواره به خود یادآوری می کند که این موضوع وجود دارد و این حداقل کارکردی است که جشنواره های مذهبی و دینی می توانند داشته باشند.
آنچه در زیر می آید بر گرفته از «رقص ذوالفقار» از کتاب «گندم و بلدرچین» اثر سید علی اکبر میرجعفری است:
رقص، رقص ذوالفقار توست،دیگران در باد می رقصند/ باد تا بوی تو می آرد،دشتی از شمشاد می رقصد/ در سماء تیغ تو حتی زاهدان هم شور می گیرند/ صوفیان تا ذوالفقاری هست، هر چه باداباد می رقصند/ مهربان من که با یادت هفت پشت آسمان آبی است/ در زمین نامت که می آید،مهر و عدل و داد می رقصند/ در سلوک قطره تا دریا پیر سالک طفل اشک توست/ تا فنا امواج حیران درخانقاه باد می رقصند/ پیچ پیچ زلف ابری رابا سر انگشت شبی بگشا/ تا ببینی پشت هر اندوه اخترانت شاد می رقصند/ عاقبت بعد از کسوفی تلخ،نقشه خورشید می گیرد/ بعد از آن در جشن اشک و شوق، اهل عشق آباد می رقصند.
پایان پیام/
نظر شما