خبرگزاری شبستان - مازندران
هر چه که از زندگی انسان ها می گذرد، دوری و اطلاع نداشتن از یکدیگر واژه ای است که به دفعات متعدد، شنیده می شود اما دیگر قبح گذشته را به همراه ندارد.
دوستی های قدیمی که حتی تا آخر عمر، دوامی بسیار داشت اکنون جزء تعدادی اندک، دیگر ثبات زیادی ندارند چرا که متاسفانه بیشتر آنها بر حسب رسیدن به منافعی، شکل می گیرند.
در خانواده ها نیز که کوچک ترین اما مهم ترین نهاد در هر جامعه ای به شمار می آید دیگر به معنای گذشته، دارای مفهوم و ارزش نیست و بسیاری از افراد خانواده به دور از یکدیگر کار و زندگی می کنند که شاید فرصت تعطیلی عید را برای اندک نشستی به دور هم برمی گیزنند.
صمیمیت های قدیمی و دلگویه ها به وادی فراموشی، سپرده می شوند و جای آنها را روابط تار عنکبوتی، فرا می گیرد که ممکن است با وزش هر نسیمی، از یکدیگر گسسته شود.
منوچهر پهلوان، یکی از اساتید جامعه شناسی، امروز (25 بهمن) به خبرنگار خبرگزاری شبستان در ساری گفت: روابط اجتماعی به نوعی تبلوری از روابط خانوادگی افراد است و اگر اعضای خانواده در تعادل و تعامل نباشند و در تقابل و کشمکش به سر برند بنابراین تاثیر همین کشمکش و درگیری در جامعه، متبلور می شود.
وی اظهار کرد: روابط و مناسبات افراد به نوعی محصول روابط کنش ها و واکنش های کنشگران اجتماعی یا همان افراد اجتماعی است و اگر سطح و بستر روابط اجتماعی، صالح و سالم باشد، نتیجه آن عشق و همبستگی و حمایت عاطفی از یکدیگر است.
عضو هیئت علمی دانشگاه بیان کرد: اگر بستر جامعه به سمت تهاجم و تقابل سیر کند، روابط افراد به سمت تنفر و درگیری از یکدیگر، گرایش پیدا می کند.
پهلوان ابراز کرد: مسئولین و متولیان جامعه بایستی شرایطی را آماده کنند تا کنشگران جامعه به یک ثبات نسبی در تعاملات و کنش های اجتماعی، تمایل پیدا کنند.
این پژوهشگر اجتماعی گفت: آگاهی دادن به جامعه، افزایش بینش و بصیرت اجتماعی، گسترش رفاقت ها و حمایت های عاطفی، ولوم های تبلیغاتی و رسانه های گروهی، آموزش و پرورش و کتب درسی، ارائه سمینار و کنفرانس ها، ادارات و نهادهای متولی امور جوانان و خانواده از جمله راهکارهای ثبات و دوام تعاملات اجتماعی به شمار می آیند.
گزارش: معصومه علیزاده
نظر شما