خبرگزاری شبستان// قزوین
امام علی (ع)، چراغ راه هدایت به صراط مستقیم معرفت و عبادت خداوند متعال است.
علی (ع)، امام اولیایی است که خداوند در وصف آنان فرموده است(آگاه باشید هر آینه اولیا خداوند ترس بر آنان نیست و آنان محزون نمی شوند.
او اول کسی است که ایمان آورد به ایمانی که یکی از امتیازاتش این است: عامه از عمربن خطاب روایت کردند که گفت: شهادت می دهم بر رسول خدا که از او شنیدم که می گفت: اگر هفت آسمان را در یک کفه ترازو بگذارند و ایمان علی را در کفه دیگر، رجحان با ایمان علی است.
او اول کسی است که ایمان آورد به اسلامی که تسلیم مطلق در برابر اراده خداوند متعال بود و مسبوق به شرک نبود.
فصاحت و بلاغت آن حضرت در خطبه ها و نامه ها و کلمات قصار و دعاهای آن حضرت تجلی کرده است و بزرگان حکمت و فصاحت از آوردن مانند آن، چه از جهت هیئت و چه از جهت ماده، عاجز مانده اند.
امام علی (ع)کسی بودکه مالک گنج های قیصر(کسری)وخزائن بلاد و کشورها بود، ولی افطارش به نان جو و نمک بود؛ با دست خود درختان خرمای قومی از یهود را آبیاری می کرد و اجرت و مزد آن را صدقه می داد و بر شکم خود سنگ می بست.
او کسی است که چهار درهم را به دست آورد، پس یک درهم را شبانه، دیگری را روزانه، یکی را مخفیانه و دیگری را آشکارا انفاق کرد و در شان او آیه 274سوره مبارکه بقره نازل شد.
تنها برای معرفت خدا وتربیت نفس ونظام جامعه،مراجعه به خطبه اول نهج البلاغه و خطبه متقین و عهدنامه مالک بس است که نشان دهد امام علی(ع)چه اقیانوسی از حکمت علمی و عملی است که ابن نمونه ها، قطره ای از آن دریاست.
امام علی(ع)کسی است که آنچنان روح او مستغرق در محبت خدا و اراده او مستهلک در رضای خداگشته که محبت اومحبت خدا و اطاعت او اطاعت خدا شده است.
یکی از پایه های حکومت علوی، کارگزارانی است که برای انجام امور استخدام می شوند این حکومت بر اصولی استوار است که مدینه فاضله را به بهترین صورت ممکن محقق می سازد و ضامن سعادت مادی ومعنوی امت است.
حکومت علوی، ظهور رحمانیت رحمانیه پروردگار متعال بر مسلم و کافر و نیکوکار و بدکار است و به این خورشید رسالت خاتمیت که رحمه للعالمین است، متجلی می شود.
امام علی (ع)فرمود: باید محبوبترین امور نزد والی چیزی باشد که میانه روی بیشتر در حق، فراگیری بیشتر در عدل دارد و بیشتر سبب خشنودی رعیت شود؛ زیرا همانا که خشم عامه و همگان ،رضایت و خشنودی خاصه و چندتن را ایمال می کند وهمانا خشم خاصه وتنی چند،در برابر خشنودی همگان ای اهمیت ومورو چشم پوشی است که البته این فرمایش امام علی(ع) باید مورد توجه مسئولان قرار بگیرد تا از آفت های مسئولیت و خدمتگزاری به مردم مصون بمانند.
شهادت امام علی(ع)در 21ماه مبارک رمضان، مصیبتی است که بر حسب روایت عامه و خاصه قبل از وقوع آن، خاتم پیغمبران بر آن گریه نموده وتصور آن مصیبت ،قلب خاتم را که قلب عالم امکان است، شکسته است، واقعا پس از وقوع آن مصیبت وظیفه هر مسلمانی چیست؟
در شب های قدر به ویژه در شب شهادت امام علی (ع)از خدا بخواهیم که ما را در مسیر اسلام، قرآن کریم واهل بیت (ع)قرار دهد تا به عنوان یک شیعه واقعی شرمنده امام زمان (عج)نباشیم و در دنیا و آخرت رستگار و سربلند باشیم.
در این شب های قدر از خدا بخواهیم که بهترین سرنوشت ها را برای هر انسان مسلمانی رقم بزند.
منبع:
کتاب به یاد اول مظلوم روزگار اقتباس از مقدمه ای در اصول دین وبیانات حضرت آیت الله العظمی حاج شیخ وحید خراسانی مد ظله العالی
پایان پیام /
نظر شما