دین‌مداری و ولایت‌محوری؛ رمز بقا و پیروزی انقلاب اسلامی

خبرگزاری شبستان:«تقویت دوباره هم‌دلی میان مردم و روحانیت به مانند یوم‌الله ۲۲ بهمن ۵۷، بر مبنای نظریه ولایت فقیه، به عنوان بازوی اجرایی تحقق دموکراسی امامتی خواهد توانست کارآمدی و ابرقدرتی روزافزون انقلاب اسلامی را به منصه ظهور رساند.

به گزارش خبرگزاری شبستان، به نقل از دانشگاه مذاهب اسلامی، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدحسین مختاری، «رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی» درباره رمز بقا و پیروزی انقلاب اسلامی یاداشتی به شرح زیر نوشت:

 

تحقق شکوهمند انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی(ره) موجب شد تا تبیین ابعاد و زوایای مختلف چگونگی پیروزی مردم بر رژیم پهلوی و قدرت‌های استکباری مورد واکاوی همه محققان و صاحب‌نظران قرار بگیرد، و از آنجا که انقلاب اسلامی ایران از عمق استراتژیک اعتقادی و دینی در شالودۀ حرکت عظیم مردم بر علیه شاه برخوردار است، لذا همۀ مورخان و صاحب‌نظران، خیزش عظیم ملت ایران در بهمن ۵۷ را بر محور مولفه‌های دین خواهی، آموزه‌های  استکبار ستیزانه و  قیام ملت مسلمان علیه اقدامات ضددینی حکومت پهلوی تبیین نموده‌اند.

 

در این میان، مردم علیرغم حصول برخی پیشرفت‌های ظاهری و تجدد مآبانه(بخوانید وابستگی به اقتصاد نفتی و مصرف گرایی) به ویژه در دهۀ۵۰، لیکن باتحمل مصائب مختلف در راه تحقق پیروزی انقلاب اسلامی کوشیدند و با تبعیت  از علما و فقهای شیعی به ویژه امام خمینی(ره)   به عنوان مرجعیت دینی و ولی فقیه جامعۀ اسلامی، التزام خود رابه آموزه‌ها و ارزش‌های دینی به منصۀ ظهور رساندند.

در تبیین این مسأله باید به تجددگرایی و نوسازی سریع وارداتی ایران در دهه ۵۰ اشاره کرد، افزایش قیمت نفت از ۴ دلار به ۳۰ دلار در آن برهه از زمان، ثروت هنگفتی نصیت رژیم پهلوی نمود که  بذل و بخشش‌های محمد رضا پهلوی  به دولت‌های غربی را به همراه داشت،   در برخی از مراکز استان‌های مهم کشور به ویژه برخی مناطق اعیان نشین تهران نمادهای تجدد گرایی رشد قابل توجهی یافت، دسترسی سریع به واردات بی‌رویه و ارزان کالاها به نحوی بود که همۀ مواد مصرفی ازخارج از کشور تأمین می‌شد؛ لذا نابودی تولید داخلی و افزایش بی‌حدو حصر بیکاری در کشور غیر قابل اجتناب گردید، از سوی دیگر ترویج مصرف گرایی در جامعه، تشدید فاصله طبقاتی و فساد وحشتناک رژیم شاهنشاهی در عرصه های مختلف اقتصادی، سیاسی و فرهنگی ...رقم زد.

با همۀ این تفاسیر آمریکا گرایی، ثروت بادآورده ناشی از فروش نفت ۳۰ دلاری و...، رژیم پهلوی را از اقتدار حبابی در منطقه برخودار کرد، لیکن  پیشرفت ناقص و تقلید وار  در برخی مظاهر تمدنی و غربی نیز نتوانست از عمق استراتژیک انقلابی‌گری، اسلام خواهی و سنت‌گرایی مردم بکاهد بلکه بر خلاف شاه پهلوی که پس از فراز ذلت بار از ایران، با تمسک به  برخی اقدامات تجدد گرایانۀ خود در احداث فرودگاه و دانشگاه ... ملت را ناسپاس و نمک نشناس خواند، لیکن حقیقت این است که  همدلی عمیق و راهبردی میان روحانیت و مردم آنچنان برجسته و بی بدیل بود که پیروی مطلق مردم از علمای و فقهای اسلامی به ویژه امام خمینی(ره) به پیروزی عظیم و شکوهمند انقلاب اسلامی منتهی گردید.

بنابراین دین مداری و تلاش برای استقرار حکومت اسلامی  به عنوان مقدمه‌ای برای حکومت جهانی حضرت مهدی موعود(عج) مهمترین دغدغه‌ای بود که با تبعیت و پیروی مردم از روحانیت مروج اسلام اصیل و حرکت در مسیر ولی فقیه جامعه اسلامی به عنوان نایب عام امام زمان(عج) به پیروزی انقلاب شکوهمند  اسلامی رهنمون گردید؛ یعنی  همان مقوله‌ای که شاه و اربابان غربی و آمریکایی‌اش، از درک آن عاجز ماندند.

 اینگونه است که در برهه‌هایی از تاریخ انقلاب، رسانه‌های غربی با طرح برخی شائبه‌های سخیف و توهین آمیز  به امام(ره) و دیگر علما و مراجع معظم تقلید و مردم سعی در تحریف انقلاب اسلامی گرفتند و نویسندگان و اندیشمندان غربی با الهام از سیطرۀ سکولاریسم بر جوامع غربی و نفش متزلزل نهادهای دینی و عجزو ناتوانی متولیان دینی مسیحیت در هدایت بخشی جامعۀ غربی، در راستای تسرّی این نقیصه به مبانی معرفتی نظام اسلامی به ویژه   تضعیف نقش روحانیت در پیروزی تاریخی مردم در  انقلاب اسلامی ایران برآمدند، لذا  در واکاوی نقش بی‌بدیل  روحانیت  به ویژه امام  خمینی (ره) و دیگر فقهای عظام در پیروزی انقلاب اسلامی  به بیراهه رفتند و  قدرت طلبی و جمع آوری ثروت را به عنوان عامل انگیزشی! روحانیون و علمای اسلامی در پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۵۷ برشمردند؛ یعنی همان تصویری که «هنری لوکاس»در کتاب تاریخ تمدن درباره وضعیت حاکم بر کلیساها ارائه کرده و گفته است: «دارایی‌های دنیوی و مناسبات سیاسی‌ای که بر اثر دارایی‌ها گسترش می‌یافت، کلیساییان را به فساد آلود... ».

وجود چنین ذهنیتی در میان مورخان غربی موجب شد تا پدیده‌ای شگرف به نام انقلاب اسلامی برای جوامع غربی قابل درک نباشد و حتی هر روز بر توهمات آنها افزوده شود به نحوی که  در پیش فرض‌هایشان نسبت به نقش روحانیت در پیروزی انقلاب اسلامی به تحریف و تخریب روی آوردند. از سوی دیگر  عناصری هم چون لیدی شیل ه‍م‍س‍ر وزی‍ر م‍خ‍ت‍ار ان‍گ‍ل‍ی‍س‌ در اوائ‍ل‌ س‍ل‍طن‍ت‌ ن‍اص‍رال‍دی‍ن‌ ش‍اه، ‌ در خاطراتش چنین می‌نویسد:«در تمام شهرهای ایران عدۀ کثیری مجتهد و ملای دانشمند وجود دارد که در راستی و درستکاری آنها هیچ شکی نیست و اغلب مورد پشتیبانی و احترام عامه مردم قرار دارند و همگی با جان و دل به اجرای دستوراتشان گردن می‌نهند. بعضی از آنها به قدری در اعمال و رفتارشان وسواس دارند که حتی از تفسیر احکام و قضاوت شرعی نیز خود داری می‌کنند تا مبادا از این بابت مرتکب قصور و بی‌عدالتی شوند. »

بدیهی است مواضع پارادوکسیکال میان پیش فرض‌های مادی نویسندگان غربی مبنی بر وجود قدرت طلبی در روحانیت شیعه  با اعتراف برخی تاریخ نویسان غربی که به حق  بر نفوذ اجتماعی عالمان شیعی در میان مردم و نیز  رقابت مراجع معظم تقلید در بی‌اعتنایی به مواهب و قدرت‌های مادی تأکید کردند به نوبۀ خود غرض ورزی دین ستیزان غربی و تلاش قدرت‌های استکباری در تحریف  دین و  تضعیف جایگاه روحانیت را هویدا می‌سازد که البته توهمات اسلام ستیزان برای  نادیده انگاری  ماهیت دینی در پیروزی انقلاب اسلامی کماکان ادامه دارد و این دور باطل در غرب همچنان از سوی برخی اندیشمندان و سیاستمداران غربی به گوش می‌رسد.

در خاتمه باید گفت تقویت دوبارۀ هم دلی میان مردم(امت) و روحانیت به مانند یوم الله ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، بر مبنای نظریه ولایت فقیه؛ به عنوان بازوی اجرایی تحقق  دموکراسی امامتی(امامت و انسان کامل)، خواهد توانست کارآمدی و ابرقدرتی روز افزون  انقلاب اسلامی ایران  در مقابل دموکراسی لیبرالی و نظریۀ موهوم جهانی شدن [۴] به منصۀ ظهور رساند.

کد خبر 607714

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha