نحوه فریاد رسی امام زمان(عج) به شیعیان در گرفتاری ها

به گزارش خبرنگار مهدویت خبرگزاری شبستان، ابتدا خوب است بدانيم اصل اين جملات براى شيخ مفيد نوشته شده است. در ابتداى نامه حضرت(عج) مى خوانيم :

«نامه اى به برادر با ايمان و دوست رشيد، ابو عبداللّه  محمد بن نعمان - شيخ مفيد - كه خداوند عزت وى را از محل وديعه نهادن عهدى كه بر بندگان گرفته شده است، مستدام بدارد. اما بعد سلام بر تو اى دوستى كه در دين مخلص و در مورد ما به يقين مخصوص گشته اى، ما در مورد (نعمت وجود) تو، خداوند را سپاس گزاريم»

آن گاه خطاب به شيعيان مؤمن مى فرمايد: «علم ما به اخبار شما احاطه دارد و هيچ چيزى از اخبار شما بر ما پوشيده نيست...»، تا مى رسد به جمله مورد پرسش كه مى نويسد :

«انا غير مهملين لمراعاتكم و لا ناسين لذكركم و لو لا ذلك لنزل بكم البلاء و احطمكم الاعداء» ؛ «از يارى رساندن به شما كوتاهى نكرده فراموشتان نمى كنيم، و اگر چنين نبود ناگوارى ها بر شما نازل و دشمنان شما را نابود مى ساختند...»[1].

اگر دقت شود ذيل حديث مى گويد: بلايى كه باعث نابودى شيعيان مى شود، با لطف و عنايت آن حضرت برطرف مى شود؛ نه اينكه در دنيا سختى و گرفتارى هايى چون جنگ و زندان، سيل و زلزله و... دامن گير هيچ يك از افراد نمى شود. چرا كه اين سنت الهى است و بلاها، باعث تربيت، تقويت و رشد انسان مى شود.

زمانى شيعه در اقليت بود، اما با عنايات حضرت مهدى(عج) هر روز قدرت و توان آن بيشتر مى شود؛ با اينكه تمام قدرت ها به نوعى تلاش مى كنند شيعه را نابود سازند، مهم ترين شرط اين عنايت و تداوم آن، دين دارى است كه بايد بكوشيم تا به دامن گناه و فساد سقوط نكنيم... پس معناى حديث اين نيست كه گرفتارى هاى شخصى و امتحانات پيش رو نداريم.

علاوه بر اين شيوه و سيره عملى امام عصر(عج) مانند ساير ائمه اطهار علیهم السلام  است؛ يعنى، همان طور كه در زمان آن بزرگواران، اين طور نبود كه مردم ستمديده، فقير و يا مريض فوراً نزد ائمه (علیهم السلام)  بيايند و حل مشكل را از آنان بخواهند؛ بلكه اگر مى آمدند، ائمه(ع) آنان را به تلاش و يا صبر در مقابل سختى ها تشويق مى كردند. با اين حال آن بزرگواران و به خصوص امام زمان(عج) در موارد فراوانى به نيازمندان كمك كرده و از آنها دستگيرى نموده اند و يا نسبت به افراد مشتاق و شايسته، نظر لطف خود را بروز داده اند .

پی نوشت:

[1]. محمد باقر مجلسى، بحار الانوار، بيروت : دار احياء التراث العربى، چاپ سوم، 1403، ج 53، ص 175، ح 7 ؛ احتجاج طبرسى، ص 497.

برگفته از کتاب مهدویت پیش از ظهور – حجت الاسلام رحیم کارگر