خبرگزاری شبستان- زنجان
«دختران چادری زنجانی در حالی که عکس های احمد مرتضایی را در دست داشتند به تظاهرات آرام پرداختند و به طرفداری از آیت الله خمینی و به مخالفت با دولت شعار دادند،آنان در بیشتر خیابان های شهر به پیاده روی پرداختند و بدون اینکه با دخالت ماموران روبه رو شوند به خانه های خود بازگشتند» این ها متن گزارش روزنامه کیهان در شهریور سال 57 بود.
دختران و زنان زنجانی پس از شنیدن خبر شهادت احمد مرتضایی یکی از مبارزان زنجان در راهپیمایی شب پنجم شهریور سال 57 در روز نهم شهریور همان سال به خیابان ها آمدند.
شعله های خشمی که از هر سو زبانه می کشید، بانوان زنجان خود را در کنار مردان مبارز و انقلابی شهرشان زنجان می دیدند، تلاش می کردند تا خشم و نفرت خود از رژیم طاغوت را به گوش همگان برسانند.
50تن از بانوان زنجانی پس از مراسم شب هفت شهید احمد مرتضایی به خیابان آمدند، این نخستین راهپیمایی زنان در دوران طاغوت بود، راهپیمایی از مسجد حجت الاسلام آغاز شد، بانوان حاضر در راهپیمایی به سمت دبیرستان امیرکبیر(محل تحصیل احمد مرتضایی) حرکت کردند، تظاهرکنندگان با حضور در بلوار شاهنشاهی، خیابان پهلوی، میدان پهلوی و دبیرستان پهلوی به مسجد بازگشته و از آنجا پراکنده شدند، این راهپیمایی در سکوت انجام شد تا بهانه ای به دست ماموران رژیم نیفتد، بانوان زنجانی عکس های شهید مرتضایی را به همراه داشتند.
این راهپیمایی که با حضور اقشار مختلف بانوان زنجانی انجام شد، به الگویی برای بانوان دیگر شهرها تبدیل شد.
از اینرو پای سخنان جمعی از بانوان زنجانی که در این راهپیمایی حضور داشتند نشستیم.
شمسی بیات که متولد سال 42 و دبیر آموزش و پرورش استان زنجان است از این روز چنین نقل می کند.
بانوان زنجانی که از جنایات رژیم پهلوی نگران و ناراحت بودند، به دنبال راهی می گشتند تا این انزجار را فریاد بزنند.
به گفته این بانوی مبارز زنجان، قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در راهپیمایی های متعددی حضور داشتم که اولین آن نخستین راهپیمایی بانوان زنجانی در 9 شهریور سال 57 بود.
بیات با اشاره به اینکه محل کار پدرم در کنار مسجد دمیریه بود و این تظاهرات از محل این مسجد آغاز شد، ادامه داد: پس از اعلام حکومت نظامی مردم شبانه با شکستن حکومت نظامی به خیابان ها آمدند.
وی با اشاره به اینکه من هم سعی کردم با شرکت در راهپیمایی علیه رژیم پهلوی فرمان امام را لبیک بگویم، ادامه داد: آن روز خاطره خوبی برای من بود چرا که بانوان در حرکت دسته جمعی توانستند حضور خود را برای به ثمر رسیدن انقلاب نشان دهند.
معصومه اشتری یکی دیگر از بانوان زنجانی حاضر در این راهپیمایی بود که در خصوص آن روزها چنین گفت: قبل از پیروزی انقلاب که تظاهرات انقلابیون به اوج خود رسیده بود بسیاری از مردم برای اینکه مبارزان به دست ماموران نیفتند درهای خانه ها را باز می گذاشتند.
وی با اشاره به اینکه بسیاری از جوانان این کشور برای آرمان ها و اهداف انقلابی خود به شهادت رسیدند، ادامه داد: جرقه های نخستین راهپیمایی بانوان زنجان از زمان شهادت احمدمرتضایی زده شد.
اشتری افزود: با دیدن جمعی از بانوان که عکس هایی از شهید مرتضایی در دست داشتند، به جمع آنان پیوستم، بانوان به جلو حرکت می کردند و آقایان همانند زنجیری از طرفین بانوان را حفاظت می کردند.
این مبارز انقلابی ادامه داد: این نخستین راهپیمایی بانوان زنجانی بود و به اصرار پلاکاردها را به دستم گرفته و آنان را تا آخر مسیر به دوش کشیدم.
این بانون زنجانی در ادامه به خاطراتی از دیگر مبارزات انقلابی خود و حضور در کنار انقلابیون اشاره کرد و گفت: قطار این انقلاب هیچگاه متوقف نمی شود چرا که برای این انقلاب خون های بسیاری ریخته شده است.
یکی دیگر از شهدای شاخص دوران انقلاب در زنجان شهید مرتضی مخترع است که پای سخنان خواهر این شهید هم نشستیم.
مهرانگیز مخترع که در دوران جنگ به همراه همسر خود در دزفول و منطقه جنگی زندگی می کرد در سال 69 به زنجان آمدند.
وی در خصوص وظیفه بانوان در انتقال فرهنگ ایثار و شهادت می گوید: برای این انقلاب خون های بسیاری به زمین ریخته شده است و هرکس باید به اندازه سهم خود از این انقلاب بگوید و آرمان های آن را برای نسل های سوم و چهارم انقلاب بازگو کند.
این خواهر شهید با اشاره به اینکه برای تحول جامعه باید تفکر بانوان متحول شود، خاطرنشان کرد: این انقلاب به جهت خون جوانان ریخته شده بسیار ارزشمند است.
مخترع که به عنوان یک کارآفرین آموزشگاهی در رشته های هنرها و صنایع دستی دارد توانسته مربیان بسیاری را تربیت کند و در خصوص نقش بانوان در اقتصاد مقاومتی می گوید: مدیر داخلی خانواده زنان هستند بنابراین بانوان می توانند با صرفه جویی در اقتصاد مقاومتی کشور سهیم شوند.
وی معتقد است، زنان تربیت فرزندان را برعهده دارند و اگر بانوان خوب ساخته و پرداخته شوند می توانند در اقتصاد کشور تاثیرگذار باشند.
مخترع در پایان با اشاره به اینکه هیچگاه از تلاش برای سازندگی کشورم خسته نمی شوم، ادامه داد: این تلاش کشور را از وابستگی خارجی می رهاند از اینرو باید همواره تلاش کرد.
شیرزنان زنجانی به تاسی از حضرت زینب(سلام الله علیها) اسوه صبر و مقاومت در روزهایی که انقلاب به آنان نیاز داشت به خیابان ها آمدند و دوشادوش مردان نفرت و انزجار خود از رژیم طاغوت را فریاد زدند.
نرگس سعادتی- زنجان
نظر شما