حجت الاسلام سید صمصام الدین قوامی، رییس بنیاد فقهی مدیریت اسلامی در گفت وگو با خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان، در مورد شاخصه های منحصر به فرد سبک زندگی حضرت زینب(س) از جمله امام شناسی و ولایت پذیری، اظهار کرد: پنجم جمادی الاول آغاز اربعین بزرگداشت بانوان اسلامی است. از پنج جمادی تا بیستم جمادی الثانی که تقریبا می توان گفت حدود چهل و پنج روز طول می کشد. از تولد دختر تا تولد مادر. از تولید زینت پدر تا تولد مادر پدر(ام ابیها).
وی ادامه داد: این باعث افتخار است که در دو جمادی دو تولد است، بین دو تولد نیز دو شهادت یعنی فاطمیه اول و دوم قرار دارد که باز هم از مقام زن بحث می شود؛ لذا همین بهانه ای می شود که بگوییم نخستین شاخصه شخصیتی این دو بانو، شناخت امام زمان شان است. این دو امام علی بن ابی طالب(ع) و حسین بن علی(ع) هستند و هر دو امام(ع)، ثارالله و شهیدند، یکی در محراب و دیگری در گودال قتلگاه به شهادت رسید.
امام جمعه پردیسان قم ابراز کرد: حضرت فاطمه زهرا(س) و حضرت زینب(س)، که یکی مادر پدرش (ام ابیها) و دیگری زینت پدر است در فداکاری های امام زمان شان شریک هستند. حضرت زینب(س) نسبت به برادرش حسن بن علی(ع) و همین طور برادر دیگرش حسین بن علی(ع) این شناخت کامل را داشت؛ نه به عنوان اینکه برادرش بودند که با این عنوان که امام زمان بودند. لذا حضرت زینب(س)، ماموریت اش را به خوبی انجام داد یعنی امام زمان اش را شناخت و او را یاری کرد.
مدیر بنیاد فقهی مدیریت اسلامی تصریح کرد: این دو بانو هر کدام اهل سخنرانی بودند و سخنرانی هر دو نیز معروف است، حضرت زهرا(س) در خطبه فدکیه و در سخنرانی برای زنان مهاجر و انصار و حضرت زینب(س) در کوفه و شام. این دو بانو(س) با بیان، فکر و اندیشه شان توانستند از امام زمان شان حمایت کنند.
وی با بیان اینکه متن نطق حضرت زهرا(س) و حضرت زینب(س) عینا امام شناسی است، افرود: در خطبه فدکیه ویژگی های امیرالمومنین امام علی(ع) معرفی می شود. در کوفه و شام نیز ویژگی های امام حسین(ع) شناخته می شود. در نتیجه حضرت زینب(س) با اینکه شوهر دارد و شوهرش ثروتمند است ولی زندگی مرفه و مجلل را ترجیح نمی دهد. سفر، جهاد و سختی را می پذیرد و با برادرش همراه می شود در حالی که عموما زنان خود را در برابر همسران شان مسئول می دانند و ترجیح می دهند بمانند و فرزندان خود را بزرگ کنند ولی حضرت زینب (س) می گوید :امام من می رود و من نیز به همراه او می روم. حضرت(س) دو فرزندش را نیز همراه می برد که آنها در راه امام حسین(ع) شهید می شوند.
حجت الاسلام قوامی در مورد تاثیر وجود مولفه هایی نظیر امام شناسی و ولایت پذیری در سبک زندگی اظهار کرد: این دو مولفه یکی در باب بحث رهبر است و دیگری در باب مبحث مکتب.
وی ادامه داد: شوهر بر زن ولایت دارد، قوّام است ولی حضرت زینب(س) ولایت امام حسین(ع) را اولی می داند و امر امام را بر امر شوهرش ترجیح می دهد چون احساس می کند اگر امام(ع) تنها بماند خانواده ای هم آرام نخواهد یافت و اسلامی نیست که خانواده بخواهد در سایه آن زندگی کند.
این محقق گفت: نمی شود شخص امام را قبول کند ولی دستورات و منویات او را نپذیرد. شناخت امام کافی نیست بلکه باید امام را نصرت و حکومت او را بر خودمان قبول کنیم، لذا حضرت زینب(س) امام را خوب شناخت و با او حرکت کرد. در کربلا و در آن میدان شرکت کرد در نتیجه در همان مدت کوتاه از امامت امام حسین(ع) و در حالی که تنها 6 ماه از امامت حضرت(ع) می گذشت این تصمیم را گرفت و ایشان را همراهی کرد.
وی تاکید کرد: زمانی که امامت حضرت(ع) عملیاتی شد، معاویه از دنیا رفته بود، امام حسین(ع) به مدت 10 سال صبر کردند و شمشیر نکشیدند و قیام نکردند. حضرت زینب (س) نیز در این مدت سکوت کرده و همراه برادرش بود اما بعد از آن و در طول مدت شش ماهه امامت حضرت(ع) بعد از مرگ معاویه با اینکه مدت کوتاهی بود اما حضرت زینب(س) ولایت پذیری خود را نشان داد؛ از همسرش ظاهرا جدا شد و به دنبال ولایت و امامت به راه افتاد.
حجت الاسلام قوامی در اپایان خاطرنشان کرد: این 6 ماه حضرت زینب(س) را جاودانه کرد، دمشق را مرقد ایشان قرار داد، کربلا را تل زینبیه کرد. همان فاصله کوتاه سبب شد تا حرم حضرت زینب(س) تبدیل به نماد مقاومت و مدافعان حرم شود. این خود تجلی بانویی است که به خاطر امامش و به خاطر ولایت فداکاری کرد.
نظر شما