جان ز تن رفتگان سوی تن آمد/گویا تمام موجودیتِ امت در چشمان آنان خلاصه می شد

خبرگزاری شبستان-کرمان

هر ساله، موعدش که فرا می رسد خیلی از امروزی ها، فراموش می کنند که زمان رویداد آن اتفاق بی نظیر اصلاً به این دنیا نبوده اند؛ شور و هیجان و نشاطی که حتی سالگردش ایجاد می کند به اندازه ای است که بی اختیار خود را با همه اتفاقات و با همه ساعت های وقوع آن رویداد همراه می بینی؛ بلکه خود را در متن آن می بینی.

این تصورِ بودنِ در چنین حادثه ای به نظر من، حاکی از نیتِ جاری در تک تک مراحل شکل گیری آن حادثه عظیم قرن حاضر است؛ به راستی که اثرگذاری نیت ها چه استمراری می تواند داشته باشد؛ استمراری به بلندای تاریخ، به اندازه سالهای متمادی و امروز می بینیم به اندازه بیش از نیم قرن! از خرداد 42 تا امروز؛ چه حکایت تأمل برانگیزی است.

بوی گل سوسن و یاسمن آید... عطر بهاران کنون از سفر آید

جان ز تن رفتگان سوی تن آمد...رهبر محبوب خلق از سفر آمد

دیو چو بیرون رود فرشته در آید...دیو چو بیرون رود فرشته درآید

بگذرد این روزگار تلخ تر از زهر... بار دگر روزگار چون شکر آید

هر ساله 12 بهمن که از راه می رسد، چنان نشاطی در درونم شکل می گیرد که در هیچ روزی از ایام سال، از جنس این نشاط را تجربه نمی کنم؛ حضور در مراسم 12 بهمن و پخش سرودهای انقلابی و گلباران تمثال امام(ره) و...پیوندها را با این انقلاب و رهبرانش، عمیق تر می کند.

تاریخ انقلاب اسلامی در کرمان را ورق می زنم؛ عبدالحسین ساوه: «با نزدیک شدن روز دوازدهم بهمن و اعلام امکان پخش مراسم ورود امام از طریق تلویزیون، جنب و جوش تازه ای در شهر پیدا شد، شاید سران رژیم هم بدشان نمی آمد که مردم به انگیزه ی مشاهده ی مراسم در خانه ها بمانند و به عوامل حکومت فرصت دهند تا تجدید قوا کرده، مواضع جدیدی به دست آورند.

در کرمان مردم تصمیم گرفتند که با حفظ اجتماع خود مراسم ورود امام را با هم تماشا کنند و به این منظور تعداد زیادی تلویزیون در مسجد امام خمینی آوردند و بالای هر طاق شبستان های مسجد یک آنتن نصب کردند. صبح روز پنجشنبه دوازدهم بهمن ماه، مردم در مسجد امام اجتماع کرده و چشم به تلویزیون ها دوختند و بی صبرانه منتظر بودند که انتظار به سر آمد و امام بر روی پلکان هواپیما ظاهر شدند.

فریاد صلوات و تکبیر مردم بلند شد و فضا را پر کرد، دیگر مردم در پوست خود نمی گنجدیدند و گویی تمام موجودیت آنان در چشمانشان خلاصه شده بود. اما این شادی و شعف دوامی نیافت زیرا حدود یک ربع بعد ابتدا صدا و بعد هم تصویر قطع شد و گوینده بر صفحه تلویزیون ظاهر شد و اعلام کرد که ادامه ی پخش مراسم به خاطر نقص فنی مقدور نیست. این مراسم ضبط و بعدها پخش می گردد.

خشم شدیدی بر مردم مستولی شد و به خصوص زمانی عصبانیت آنان به اوج رسید که مشاهده کردند عکس شاه روی صفحه تلویزیون ظاهر و سرود شاهنشاهی پخش شد. پس از مدت کوتاهی وبراه مراسم ورود امام پخش شد. البته بعدها نقل شد که در بعضی شهرستان ها مردم از فرط عصبانیت تلویزیون های خود را شکسته بودند.

بعد از این حرکت که ناشی از اشغال ساختمان جام جم به دست نظامیان رژیم و جلوگیری از پخش مراسم ورود امام بود مردم شروع به تظاهرات و راهپیمایی و دادن شعار علیه دولت کردند.»

حالا 38 سال از آن روزها می گذرد و امروز ساعت 9 و 30 دقیقه صبح، همزمان با ورود سرورآفرین امام امت در 38 سال پیش به میهن، زنگ انقلاب در مدارس کشور نواخته شد؛ علیرضا رزم حسینی استاندار کرمان در این مراسم که با حضور امام جمعه و همچنین وزیر کشور و... در دبیرستان شاهد کرمان انجام شد؛ زنگ انقلاب را زنگ سازندگی، دیانت و حریت ملت ایران دانست.

او ابراز امیدواری کرد: زنگ انقلاب، زنگی برای تعالی فرهنگی و اجتماعی جامعه باشد که در 37 سال گذشته فداکاری و رنج های ملت ایران توانسته در خاورمیانه و دنیا بی نظیر باشد.

مراسم اصلی این روز در مصلی کرمان اما حال و هوای دیگری دارد؛ مصلی مملو از جمعیت است؛ پیر و جوان، خردسال و کهنسال، خیلی ها آمدند؛ حتی آن پیرزن ساده دلی که آمده به وزیر کشور بگوید برای آب روستایش چاره اندیشی کند.چه امیدی به مسئولین و چه رسالت بزرگی بر دوش دولت مردان.

پخش سرودهای انقلابی باعث شده تا روح حماسی، فضا را و جان ها را تسخیر کند.کلیپی از مهمترین اقدامات انجام شده در استان کرمان پخش می شود و در ادامه گروه های سرود به اجرا می پردازند. تمثال امام(ره)توسط گروه های مختلف گلباران می شود؛ حتی اقلیت های مذهبی هم هر ساله در این برنامه حضور فعال دارند.

سمت راست دکور زیبایی که طراحی شده تصاویری از شهدا زیبایی را دوچندان کرده است؛ وزیر کشور جهت ایراد سخن به جایگاه دعوت می شود و سخنان مبسوطی ایراد می کند.ویژه نامه ای با عنوان «از خون جوانان وطن» حاوی خاطرات مبارزان انقلاب که به همت بنیاد شهید استان کرمان تهیه شده در میان جمعیت توزیع می شود.

رونمائی از سند هویتی شهید محمدباقدرت جوپاری از شهدای انقلاب، پایان بخش مراسم 12 بهمن در کرمان است؛ ۱۲ بهمن، همواره جاری است؛ سال به سال زنده تر و پویاتر؛ 12 بهمن، یعنی یادمان باشد که امام امت چه مرارت هایی برای به ثمر نشتسن نهال پرثمری که امروز درختی تنومند شده، متحمل شد.

روز ورود امام(ره)به میهن یعنی قدر بدانیم حضور امام خامنه ای را و بدانیم که این نظام بدون رهبری، فاقد جایگاه است؛ آنقدر این موضوع اهمیت دارد که امام راحل در سالهای دور از وطن، نظریه ولایت مطلقه فقیه را تئوریزه کرد.

۱۲ بهمن یعنی سرآغازها را فراموش نکنیم؛ ریشه ها را در ذهن داشته باشیم؛ تاریخ را دقیق مطالعه کنیم تا بر ارزش ها و باورها، غبار شبهه ننشیند؛ ۱۲ بهمن یعنی من و تو و همه ی ماهایی که نسل بعد از انقلاب هستیم، بیابیم که روزگار تلخ تر از زهر چگونه به روزگار شکر تبدیل شد.

۱۲ بهمن یعنی یادمان باشد که چگونه هُرم نفس های گرم امام مان، شعله زاری آفرید که همه ی زمستان ها را آب کرد و بدانیم که در امروز هم همان راه و همان مسیر و همان رهبری که در وجود خامنه ای عزیز جلوه گر است؛ ما را در مسیر مستقیم پیش خواهد برد.