به گزارش خبرگزای شبستان به نقل از روابط عمومی مركز تخصصی مهدویت حوزه، یكی از موضوعات مهم و بحث برانگیز در كلام اسلامی شیعه، مساله رجعت و بازگشت دوباره برخی مردگان به این دنیا در دوران ظهور حضرت مهدی(عج) و پیش از قیامت است.
اعتقاد به رجعت، پیش از برپایی قیامت، از مختصات عقاید شیعه امامیه و از جمله مسائل پیچیده مربوط به دوران ظهور است كه امامان بزرگوار شیعه(ع)، همواره بر آن به عنوان یك اعتقاد اصیل تاكید ورزیده و اعتقاد به رجعت را از نشانه های ایمان مردم شمرده اند، به ویژه در ادعیه و زیارات ماثوره، رجعت به عنوان یكی از امور خدشه ناپذیر و اعتقاد راسخ یاد شده است.
در فرهنگ اعتقادی شیعه، ایمان به مساله «رجعت» بیشتر یك امر تعبدی است كه بر دلائل نقلی استوار است؛ به گونه ای كه هم برخی آیات قرآن بر اثبات آن دلالت دارد و هم احادیث فراوانی در منابع حدیثی شیعه در این زمینه وارد شده است.
بر پایه اعتقاد شیعه، رخداد رجعت در دوران ظهور حضرت مهدی(عج) واقع می شود و براساس این عقیده، پیش از آنكه عهدجانان به پایان رسد و قیامت به پا گردد، پیامبران و امامان(ع) و گروهی از مومنان راستین زنده می شوند و به دنیا بازمی گردند.
براین اساس، خداوند منان بر طبق حكمت بالغه اش، در دوران ظهور امام مهدی(عج) و پیاده شدن احكام الاهی در جهان، گروهی از مومنان خالص را برای مشاهده الطاف حق و درك لذت زندگی در پناه دولت اهل بیت(ع) باز می گردانند و همچنین گروهی یا همه ستمگران و ملحدان را نیز باز می گردانند، تا پیش از آخرت بخشی از جزای اعمال ننگین خود را ببینند و ذلت و خواری آنان مایه سرور و تسكین قلوب ستمدیدگان گردد.
همان گونه كه اعتقاد به مهدویت و انتظار فرج، عبادتی بس بزرگ است و نقش سازنده ای در پویایی و تحرك جامعه دارد، اعتقاد به رجعت و بازگشت به دنیا در زمان پس از ظهور نیز می تواند نقش مهم و بسزایی در نشاط دینی و امید به حضور در حكومت جهانی حضرت مهدی(عج) ایفا كند، چرا كه ممكن است انسان با دیدن افرادی كه تمام عمر خود را در انتظار ظهور حضرت مهدی(عج) سپری كرده اند و آنگاه بدون درك حضور از دنیا می روند دچار سرخوردگی شده و حتی در مقام انتظار نیز دچار یأس خواهد شد!
اما اگر بداند در صورت دارا بودن شرایط، در زمان ظهور امكان بازگشت او به دنیا و حضور در دولت اهل بیت(ع) وجود دارد، این ایمان و باور در امیدواری او نقش بسزایی خواهد داشت؛ زیرا یكی از گروه های رجعت كننده مومنان اند، طبیعی است كه این اعتقاد در تكامل روح انسان بسیار موثر خواهد بود و در پرتو این اعتقاد شخص علاقه مند به درك محضر آخرین حجت الاهی نهایت تلاش خود را به كار می گیرد تا به درجات بالای ایمان رسیده و در زمره رجعت كنندگان باشد.
از این رو، در روایات و ادعیه مداومت بر دعاها و انجام كارهایی نیك و درخواست از خداوند جهت بازگشت در هنگام حكومت حضرت مهدی(عج) توصیه شده است؛ چنان كه در دعای عهد، هر روز مومنان با دعا و تضرع از حضرت حق تقاضای حضور در ركاب منجی عالم را دارند و به استجابت این طلب نیز امیدوارند؛ چرا كه سربازی در ركاب حضرت صاحب الامر(ع) و دیگر ائمه(ع) یكی از بزرگترین آرزوهای هر شیعه مخلص است.
امام صادق(ع) فرمودند: «هر كس چهل صبح دعای عهد را بخواند، از یاوران حضرت قائم(عج) باشد و اگر پیش از ظهور آن حضرت(عج) بمیرد، در دوران رجعت، خداوند او را از قبر بیرون آورد تا در خدمت آن حضرت(عج) باشد و حق تعالی به هر كلمه هزار حسنه به او كرامت فرماید و هزار گناه از او محو كند.
در كتاب «گفتمان رجعت در آیات و روایات» سعی شده است با بیان مفهوم شناسی، پیشینه، ویژگی ها و حكمت های مساله رجعت، دلایل عقلی و نقلی(قرآنی و حدیثی) اثبات اعتقاد به رجعت تبیین گردد، سپس به شبهات و پرسش های مطرح پیرامون این مسأله پاسخ داده شود.
نظر شما