به گزارش خبرنگار تئاتر شبستان، شامگاه گذشته، مجموعه ی تئاتر شهر میزبان گردهمایی هنرمندان و علاقه مندان تئاتر برای ادای احترام به شهدای آتش نشان ساختمان پلاسکو بود. مراسمی که با برنامه ریزی یک روزه ی حجت علیخانی و رامونا شاه و با بهره مندی مناسب از فضای مجازی شکل گرفته بود تا ادای احترامی به شیوه ی هنر دیرپای نمایش باشد. جایی که مردم در کنار اهالی تئاتر و در زمان فشرده ی اجراهای مهم ترین رویداد تئاتری کشور، مراسمی ساده اما محترم و در شان هنر تئاتر را برپاداشتند.
حیف است اگر از اتفاق مهم شب گذشته، چیزی ننوشت و همین است که من را وا می دارد در همین اندک زمانی که در فاصله ی دیدن نمایش ها و نوشتن گزارشات و نقد به دست آورده ام؛ نکاتی را یادآوری کنم:
اینکه تئاتر، سرچشمه از آیین ها دارد و ریشه اش را از گردهمایی و خواست جمعی می گیرد. از هزاران سال پیش از این، زمانی که یونانیان باستان، با مراسمی خاص به الهه ها و خدایان خود ادای احترام می کردند، این دو ویژگی مهم یعنی خواست جمعی و گردهمایی برای رسیدن به آن، از ارکان تئاتر بوده و هست. اتفاقی که شب گذشته در تئاتر شهر رخ داد، به نوعی بازگشت به همین گذشته است. نمایشی ساده و صمیمی از اهمیت تئاتر و تاثیری که می تواند بر هم بستگی و یگانگی عناصر اجتماعی داشته باشد.
آنچه که در شب گذشته اتفاق افتاد، حاصل اطلاع رسانی در یک گروه تلگرامی به نام «ادای احترام» بود که ظرف کمتر از بیست و چهارساعت، جمعی از مردم را به یک گردهمایی اجتماعی دعوت کرد تا هم یاد شهدای آتش نشان گرامی داشته شود و هم یادآوری ظرفیت تئاتر برای واکنش های گروهی به اتفاقات جامعه باشد.
حضور تئاتری ها در کنار مردم در مراسمی از این دست می تواند پرفورمنسی نه فقط برای یادبود و گرامیداشت که راهی برای پیشگیری از وقایع احتمالی آینده باشد. وقتی که هزاران پیام مجازی درباره ی سلفی گرفتن ها، سد معبرها، اجتماعات غیر ضروری در محل حادثه پلاسکو و همه ی آنچه که بد فرهنگی محسوب می شود را مرور کنیم، می توان نتیجه گرفت که خیلی از نهادها، گروه ها و سازمان های اجتماعی نقش خود را برای فرهنگ سازی ایفا نکرده اند. در این موارد ساده ترین کار غر زدن و تقصیر بر گردن مردم انداختن است، اما شاید بشود راهکاری برای مشارکت و آموزش به مردم یافت که در آینده به تکرار اشتباه نیانجامد. تئاتر، قطعا ظرفیت مناسبی برای گردهمایی اجتماعی به منظور کاهش آسیب ها خواهد بود.
یادمان باشد بخشی از مشکلات اجتماعی ما حاصل همین عدم بهره مندی از ظرفیت فرهنگ، هنر و نیروی خواست های جمعی است.
علی یزدان دوست
نظر شما