به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان، ابوالقاسم زینی ، 84 سال دارد، اهل یزد است. از سال 1370 وارد عرصه کارهای خیر شد. آموزشگاهی مزین به نام پسرِ شهیدش «محمد هادی زینی » ساخته است. ساختمانی 8 کلاسه که در حال حاضر دبیرستانی دخترانه است.سالنی ورزشی هم به نام شهید زینی ساخته که در کنار همان مدرسه قرار دارد. سال 1392، حدود 700 میلیون تومان اختصاص داد تا مدرسه علمیه دختران با عنوان حضرت زینب(س) ساخته شود. این مدرسه در حال حاضر تاسیس شده و طلبه هم جذب کرده است.
ابوالقاسم زینی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان گفت: برای رضای خدا و پیشرفت فرهنگی جمهوری اسلامی ایران قدم در راه خیر گذاشتم.
وی افزود: بنده علاقمند به ساخت کلاس‌های آموزشی هستم. وقتی ساختمانی برای آموزش و پرورش ساختم تاکیدم بر این بود که این مکان آموزشی باشد و به عنوان مدرسه از آن استفاده شود. معتقدم وقتی سطح علم جامعه بالا برود خود به خود دیگر مسائل جامعه هم حل می‌شود.
زینی تصریح کرد: حوزه علمیه خواهران اگر ساخته شود، نیازهای دینی خواهران به وسیله خودشان تامین می‌شود. اگر مسائل خواهران را خودشان مطرح و حل کنند به نظرم بسیار بهتر است.
این خیِِّر تصریح کرد: حوزه علمیه‌ای که برای خواهران طراحی شده در زمینی به مساحت 3 هزار متر طراحی شده و تمام امکانات روز مانند اینترنت و کامپیوتر را دارد. همچنین سالن ورزشی سرپوشیده‌ای هم برایش تعبیه شده است تا خواهران در آینده بتوانند سالن ورزشی اختصاصی داشته باشند. در نقشه کلی خوابگاه هم خواهد داشت اما ما تا کنون تنها یک ساختمانِ این حوزه را ساخته و بهره‌برداری کرده‌ایم.حدود 700 میلیون تومان برای ساخت این مدرسه هزینه کردم.اول مهر امسال 450 نفر طلبه در این‌جا شروع به تحصیل کرده‌اند.
زینی بیان کرد: مدرسه‌ی علمیه حضرت زینب در یزد سابقه 10 ساله دارد که جمعیتی حدود 700 نفر در سال‌های قبل طلبه داشته است. این مکانی که ما درست کرده‌ایم برای گسترش همین مدرسه حضرت زینب است. برای این مکان جدید 450 طلبه بسیار خوب است.
وی درباره ی نقش زنان فارغ‌التحصیل علوم دینی در جامعه گفت: زنانی که علوم دینی می‌خوانند نقش مهمی در جامعه می‌توانند داشته باشند. آموزشگاه علوم دینی بازدهی‌اش بیشتر است تا مدارس غیرانتفاعی که وجود دارد. پایه‌های دینداری در میان جوانان ضعیف شده است. جوانان این سوال را می‌کنند که به چه علت باید نماز بخوانیم. روزی دو جوان را در جلوی مسجد دیدم که از ورزش برمی‌گذشتند. به آنان گفتم چرا به مسجد نمی‌آیید تا نماز بخوانید. گفتند نماز به چه کارمان می‌آید. به آنان گفتم که انسان دو بُعد دارد، یکی بُعد جسم و یکی بُعد روح است. از آنان پرسیدم اگر بُعد جسم تغذیه نشود چه می‌شود؟ گفتند آدمی بیمار می‌شود. گفتم خُب بُعد روح هم همین است و اگر تغذیه نشود بدون شک بیمار می‌شود. بعد از این صحبت‌ها بود که این دو جوان به مسجد آمدند و تا همین الان هم از نمازگزاران مسجد هستند. هر موقع هم که من را می‌بینند می‌گویند شما با همین دو کلمه ما را نمازخوان کردید.
وی خاطر نشان کرد: بزرگترین دغدغه من این است که چرا در جامعه ما آموزش دوگانگی دارد. چرا وحدت حوزه و دانشگاه را مطرح می‌کنیم؛ چرا یگانگیِ این دو نباید اعمال شود. چرا پس از گذشته حدود 4 دهه از پیروزی انقلاب کسی علوم را از کانال علوم اسلامی تدوین نکرد. اگر به جای مطرح کردنِ وحدت میان دانشگاه و حوزه، این دو با هم یکی می‌شدند بهتر نبود؟ هیچ کدام از علوم دانشگاهی جدا از علوم حوزوی نیست و هیچ یک از علوم حوزوی جدا از علوم دانشگاهی نیست.
این خیّر تصریح کرد: بیشتر رشته‌های علوم حوزوی را می‌بینیم که به صورت کلاسیک دانشگاهی تدریس می‌شوند. متاسفانه کسی نیامد تا این فاصله را از بین ببرد. البته این دو خیلی به هم نزدیک شده‌اند و بسیاری از علمای حوزه در دانشگاه و در زمینه علم روز هم تحصیل کرده‌اند و این دو علم را با هم دارند. اما فکر نکنم در هیچ جای دنیا این دوگانگی علم وجود داشته باشد.
نظر شما