حجت الاسلام علی صدوقی، کارشناس تربیتی مرکز تخصصی مهدویت در گفت وگو با خبرنگار مهدویت خبرگزاری شبستان ضمن تشریح «جایگاه جوانان در موضوع انتظار و ظهور» تصریح کرد: فرهنگ انتظار یک فرهنگ منحصر به فرد است و توانایی فراوانی دارد برای این که تمامیت اسلام را برای همگان تبیین کند. این فرهنگ که ما از آن به عنوان «فرهنگِ آماده شدن برای ظهور» نام می‌بریم، الزاماتی دارد که این الزامات برای همگان یکسان است و همه باید خود را برای ظهور و حاکمیت معصوم(ع) آماده کنند.
وی افزود: این آمادگی به چند چیز نیاز دارد؛ نخست اینکه یک انسان منتظر از نظر مبانی و اعتقادات و چهارچوب‌های ذهنی تکلیفش را با خود و جامعه روشن کند. بین زمین و هوا معلق نباشد. انسان یا باید هویت توحیدی را در همه ابعاد گوناگون آن بپذیرد، یا باید برای دین یک اعتبار حداقلی قایل باشد و التقاطی بیندیشد یا اینکه راه الحاد را پیش بگیرد که به کفر، شرک و نابسامانی‌های اخلاقی و ایجاد ناهنجاری‌های اجتماعی می‌رسد.
کارشناس مباحث مهدوی خاطرنشان کرد: یک منتظر واقعی ابتدا باید روی مبانی اعتقادی خود کار کند، سپس ظرفیت وجودی خود را توسعه دهد یعنی باور کند که مشکلات جزء لاینفک زندگی است. ما در زندگی موانع گوناگونی داریم که باید در مقابل آنها ایستاد. لذا منتظری که نمی‌خواهد با چالشی روبرو شود یا با مشکلی دست و پنجه نرم کند اصولا نفهمیده که رسالت و مأموریت او چیست.
شیطان برای منتظران برنامه های ویژه دارد!
حجت الاسلام صدوقی ادامه داد: از سوی دیگر شیطان نیز بیکار نمی‌نشیند، وقتی می بیند جریانی در حال شکل‌گیری است و انسان‌هایی در حال تربیت‌شدن هستند که قرار است در مقابل او مقاومت کنند او نیز چالش‌ها و موانع بیشتری را در مسیر این انسان قرار می‌دهد تا او نتواند به سرمنزل مقصود برسد. لذا همه باید ظرفیت وجودی خود را توسعه دهند تا بتوانند با این موانع بجنگند.
مدرس مباحث تربیتی مهدوی سومین مقوله در این زمینه را که یک جوان منتظر باید به صورت جدی و فعال آن را دنبال کند «داشتن برنامه‌ریزی» برشمرد و گفت: منتظری که اهل برنامه‌ریزی نیست و به دنبال این نیست که طرحی برای زندگی خود داشته باشد به دردبخور نخواهد بود. لذا یک منتظر برای راه و مسیر خود هدفی را تعیین می‌کند، در زندگی برنامه‌ریزی و طرح دارد، موانع راه را بررسی می‌کند و راه عبور از این موانع را می‌یابد.
وی افزود: مورد دیگر مسئله عمل است، انسانی که از نظر اعتقادی فربه شده، انسانی که از نظر وضعیت روحی ارتقا پیدا کرده و اهل طرح و برنامه است و دوست دارد قانون مدارانه زندگی خود را سامان دهد از نقش عمل غفلت نمی‌کند. همه آحاد یک امت وظیفه دارند که در جهت ظهور و حاکمیت امام‌شان زمینه‌های لازم را فراهم کنند و کسی که بیشترین استعداد و توانمندی را برای تمهید این مقدمات (ظهور) دارد، جوان است.
جوان یعنی کسی که حق‌جو و حق‌خواه است
کارشناس مرکز تخصصی مهدویت در بخش دیگری از سخنان خود به ویژگی های جوان اشاره و تصریح کرد: جوان شخصیتی حق‌جوست که به دنبال حاکمیت حق است. هرچه سن او به سمت پیری می‌رود حق‌جویی در او کمتر می‌شود مگر اینکه در دوران جوانی بنیه‌های اعتقادی و ظرفیت وجودی خود را توسعه داده باشد که در این صورت هرچه پیرتر شود جوان‌تر خواهد شد.
وی افزود: لذا ما دو نوع جوان داریم؛ یک نوع جوانی که از نظر استعدادهای جسمی فربه و قوی است و دوم جوانی که از نظر استعدادهای جسمی قوی نیست ولی روح جوان، فکر و بینش جوان دارد، هویت جوان دارد. لذا امام خمینی(ره) یک جوان بود، مقام معظم رهبری هنوز هم جوان است چون جوان یعنی کسی که حق‌جو و حق‌خواه است و تکبر در مسیر زندگی او راه ندارد چرا که مانع بزرگ برای رسیدن به آرزوی واقعی او یعنی حاکمیت حق می شود.
حجت الاسلام صدوقی یادآور شذ: اگر در حدیث نیز آمده است که یاران امام مهدی علیه السلام از جوانان هستند، شاید منظور آن است که آنها روح جوان و شخصیت جوانی دارند هرچند ممکن است که جسم‌شان به دلیل کهولت سن به استهلاک نیز رسیده باشد. اما این که جوان، امروز در عصر غیبت چه وظیفه‌ای دارد؟ سوالی است که باید به آن دقت کرد.
جوان منتظر در بحران ها فقط دنبال انجام وظیفه است
وی ادامه داد: جوانی که بخواهد زندگی ای منتظرانه داشته باشد باید از بینشی برخوردار باشد که این بینش، هدف، مسیر، موانع و راه عبور از موانع را به او نشان دهد و زمینه‌ای به عنوان «همت بلند» فراهم کند که بتواند مقابل بحران‌ها بایستد، جوانی که ما از آن سخن می‌گوییم باید از ورزیدگی فکری، ورزیدگی روحی و روانی و ورزیدگی درک مهارت‌های اجتماعی برخوردار باشد.
این کارشناس تربیتی مهدویت گفت: جوانی که هویت ارزشی دارد یک بعدی زندگی نمی‌کند و مبنای زندگی او فقط شعار نیست بلکه با شعور و همه‌جانبه‌نگر زندگی می‌کند و در برخورد با ناهنجاری‌های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی به دنبال انجام وظیفه خود است. او به دنبال آن نیست که همه چیز با ساز او کوک شود. بلکه چنین می‌اندیشد که من باید در هر شرایطی به شکل مستمر در جهت اصلاح و ارتقای خود و دیگران گام بردارم.
صدوقی خاطرنشان کرد: از منظر ما این جوان هویت منتظرانه دارد یعنی جوانی که از توانمندی خود و همچنین توانمندی‌های فکری، روحی و معنوی دیگران بهره می‌گیرد و تلاش می‌کند تا از فکر، بینش و علم دیگران به عنوان یک سرمایه برای درست زندگی کردن استفاده کند. اگر تصور می‌کنیم که اول باید جامعه درست شود تا جوان درست شود باید کمی تامل کنیم. نمی‌‌گوییم این تصور کاملا اشتباه است اما حرف تام و کاملی هم نیست. اگر جوان بینش و اعتقاد درستی داشته باشد و ظرفیت وجودی او ارتقا پیدا کرده باشد و اهل برنامه‌ریزی و زندگی هدفمند باشد در هر شرایط و موقعیتی که قرار بگیرد رسالت خود را فراموش نمی‌کند بلکه حتی در اوج بحران ناامنی نیز در جهت اجرای رسالت خود تلاش می‌کند.
ادامه دارد...
نظر شما