به گزارش خبرگزاری شبستان از همدان، میگویند شیر هم شیرهای قدیم که البته راست هم میگویند؛ در این دوره و زمانه کدام شیری را میشناسید که دست کم بیش از 2 هزار سال عمر کرده باشد! در کشور پهناور و تاریخی ما ایران، شیری هست که برخی معتقدند بیش از اینها عمر دارد و این شیر، شیری نیست مگر شیر سنگی همدان.
مجسمه شیر سنگی از یادمان های تاریخ باستان در شهر همدان است که در انتهای خیابان ۱۲ متری سنگ شیر و در وسط میدان مربع شکلی به همین نام قرار گرفته است. تپه ای که در حال حاضر مجسمه شیر سنگی بر روی آن واقع شده تپه باستانی است زیرا تابوت متعلق به دوره اشکانی ازآن محل کشف شده و فعلا در موزه تپه هگمتانه نگهداری می شود.
این مجسمه بههمراه قرینهاش ابتدا در دروازه شهر همدان قرار داشته و اعراب به هنگام فتح همدان آن را بابالاسد به معنی دروازه شیر نامیدهاند. در سال 319 هجری- قمری نیز که دیلمیان همدان را به تصرف خود درآوردند دروازه شهر را به کلی تخریب کردند.
مرد آویج دیلمی قصد داشت یکی از آنها را به ری منتقل کند ولی چون موفق نشد پنجههای یکی از شیرها را شکست و دیگری را بهطور کامل تخریب کرد.
مجسمه آسیب دیده تا سال 1328هجری شمسی بر روی زمین افتاده بود تا اینکه مهندسسیحون طراح و معمار آرامگاه بوعلی سینا آن را در محل فعلی نصب کرد.
شیر سنگی همدان بیش از 2 هزار سال عمر دارد
بهجت عباسی، مدیر روابط عمومی میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری استان همدان در این باره به خبرنگار شبستان گفت: تندیس شیر همدان از سنگ قهوهای رنگ است که این تندیس دارای پیکری باریک اما ورزیده سینه پهنا و سری بزرگ دارد.
وی افزود: مجسمه شیر سنگی از یادمانهای تاریخ باستان در شهر همدان است که در انتهای خیابان 12 متری سنگ شیر و در وسط میدان مربع شکلی به همین نام قرار گرفتهاست.
وی ادامه داد: شیر سنگی، از جمله قدیمیترین یادگارهای شهر همدان است و گفته میشود این تندیس از هزار سال پیش احترام ویژهای داشته است.
وی اظهار داشت: تندیس شیر همداناز سنگ قهوهای رنگ است که اندازه آن ۵۶/۳ متر است.این تندیس دارای پیکری باریک اما ورزیده سینه پهنا وسری بزرگ دارد.
شیر سنگی همدان نگهبان و پاسبن شهر در گذشته
بر گردیم به قصه شیر بی یال و دمِ خودمان و ماجرا را این گونه به پایان ببریم که هنوز هم بسیاری از اهالی همدان طبق باورهای پیشینیان شیرسنگی را واسطه یا وسیلهای برای برآورده شدن آرزوهایشان میدانند و قدیمترها حتی روغن و شیره بر سر شیر بیچاره میریختند و در حفرههای آن سنگریزه میگذاشتند.
و این گونه بخشی از آیینهای گذشتگانشان را به جا میآوردند. خیلی جالب است که این شیر کهن با آن که دیگر چیزی بجز یک قطعه سنگ بزرگ نیست باز هم در فرهنگ مردم خوش نشسته است. برای همین بود که گفتم شیر هم شیرهای قدیم... ..
اشرفی طاهرپور/
نظر شما