حجت الاسلام رمضان تیموری، کارشنا مسائل فرهنگی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در خرم آباد، اظهار کرد: پيش آمدن کینه و كدورتها، ناراحتي ها، دلگيري ها، شكايت ها و گله ها بين افراد يكي از معضل های فرا روي خانواده هاي امروزي است.
وی افزود: جانب داري از هريك از طرف هاي دعوا و كدورت سبب گسترش هرچه بيشتر اين رذيله اخلاقي خواهد شد زيرا هريك از طرفين خود را مُحق مي دانند.
حجت الاسلام تیموری، با اشاره به راه های لازم براي خروج از اين نقيصه ، بیان کرد: اگر فردي در اين ميان وساطت نمايد و آنها كه باهم درگيرند مسئله را قابل حل و فصل ندانند بايد گفت آنها بدون اينكه بفهمند چه مي گويند منكر ارسال رسل و انزال كتب شده اند.
این کارشناس دینی و فرهنگی، با اشاره به اینکه هر خُلقي از اخلاقيات بشر قابل تغيير و تحول است، ابراز کرد: افرادي كه اين ويژگي را براي بشر قائل نباشند مي خواهند بگويند بي خود انبياء آمده اند ما كه عوض نمي شويم و اين نوع گفتار ونگاه با عقل سليم جور در نمي آيد زيرا همه ماها مي دانيم بشر قايل تغيير و تحول است و خداي متعال در آیه 11 سوره رعد می فرماید «ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا بانفسهم»، خدا وضع و حال هیچ قومی را عوض نخواهد کرد مگر آنکه انسانها خودشان وضع و حال خودشان را تغییر دهند.
وی ادامه داد: بسياري از اهل تحقيق بر اين باورند كه قدم اول براي درمان كدورتها گذشت است، و شايد استناد به اين حديث نوراني حضرت امير (ع) نيز بكنند كه فرموده باشد:« قله العفو، اقبح العيوب والتسريع الي الانتقام اعظم الذنوب».
برترين عيب، کمي گذشت است و بزرگترين گناه عجله در انتقام جويي است.اما بايد در جواب اين افراد گفت قدم هايي قبل از عفو وگذشت وجود دارد كه طي نكردن آنها سبب بروز كدورتهايي به اشكال ديگر خواهد شد . پس بهتر است يكي از راهكارهاي خروج از كدورت را مورد بررسي قرار دهيم.
حجت الاسلام تیموری، تاکید کرد: راه اول توجه به مبدأ متعال و غرق شدن در اسماء وصفات حضرت حق و ناظر دانستن او براي خروج از تمام رذائل كافي و مؤثر است.
وی بیان کرد: افرادي كه خداوند متعال را آنگونه كه بايد بشناسند نمي شناسند اگر نسبت به امري از امور دنيوي نيز اغماض كنند بعد از مدتي كوتا آنچه كه در دل داشته اند به روشي ديگر اظهار مي كنند.
این کارش دینی و فرهنگی، اذعان داشت: اما اهل معنا توجه به خداوند متعال وعظمت و قدرت الهي را سبب زدوده شدن دل از غير مي دانند.
وی افزود: در حالات حضرات معصو مین (علیهم السلام) شيوه گذشت و عفو و به دل نگرفتن حركات و گفتارهاي نامناسب اهل غرض و مرض بر مي گردد.
حجت الاسلام تیموری، ابراز کرد: امام حسن (عليه السلام) گوسفند زيبايي در خانه نگهداري مي کرد که به آن علاقه مند بود. روزي ديد که پاي گوسفند، شکسته است. از غلامش علت را پرسيد وي پاسخ داد: من شکستم. امام پرسيد: چرا اين کار کردي؟ گفت: مي خواستم شما را ناراحت کنم. امام (ع) لبخندي زد و فرمود: من هم در عوض تو را خوشحال مي کنم؛ تو در راه خدا آزاد هستي.
وی ادامه داد: سيدالشهدا (ع) در کنار بستر امام حسن (ع) حاضر شد در حالي که آن حضرت از درد زهر، به خود مي پيجيد فرمود:«قبلا هم مرا مسموم کرده بودند ولي اين بار به مرگ مي انجامد ».
حجت الاسلام تیموری، ادامه داد: امام حسين (ع) با چشمي اشکبار پرسيد«برادر چه کسي تو را مسموم کرد؟ »، امام مجتبي (ع) فرمود:« برادرم! مپرس. اگر قاتل من آن کسي است که من مي دانم، انتقام خداوند برايش کافي است و اگر غير او باشد دوست ندارم بي گناهي به خاطر من گرفتار شود. ».
نظر شما