به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از خبرگزاری آناتولی، معماری مساجد مربوط به به دوره عثمانی ها در سارایوو در نهایت سادگی است و از جمله آثار تاریخی و فرهنگی این کشور محسوب می شوند.
این مساجد تاریخی بر عکس مساجد دیگر که بزرگ و باعظمت هستند، در نهایت سادگی با چوب و گل بنا شده و کوچک هستند و نام اشخاصی که در ساخت آن ها مشارکت داشته اند برآن ها گذاشته شده است.
بنابراین گزارش، سارایوو در سال 1463 میلادی پس از تحت سیطره قرار گرفتن بوسنی و هرزگوین در زیر چتر دولت عثمانی، به شهری مرکزی تبدیل شد و زمانی که این شهر نیاز به توسعه پیدا کرد و تعداد ساکنان آن افزوده شد، نیاز به این مساجد بیشتر احساس شد.
مرصاد اویچ؛ مدیر موزه سارایوو در گفت و گو با خبرگزاری آناتولی، گفت: ساکنان محلی، این مساجد را با هزینه خود بنا کردند و مردم عادت داشتند تا نماز ظهر و عصر خود را در مساجد جامع مرکزی که در مناطق تجاری بود، اقامه کنند و نمازهای مغرب، عشاء و صبح خود را در این مساجد محلی می خواندند.
وی درباره داستان یکی از این مساجد، گفت: کارگران یک کارگاه دباغی برای اینکه بو، دیگر نمازگزاران را در مساجد جامع مرکزی شهر اذیت نکند، اقدام به ساخت مسجد نزدیک محل کار خود کردند تا در آنجا نماز خود را بخوانند.
مدیر موزه سارایوو، اظهار کرد: این مساجد محلی بخشی از زندگی مردم بود و ساکنان یک محله تمامی نیازهای مسجد خود را تامین می کردند.
اودیچ در ادامه اظهار کرد: قرن شانزدهم میلادی، قرن طلایی برای مساجد سارایوو بود به گونه ای که تعداد مساجد این شهر به 126 باب رسید که تنها 8 مسجد آن از مساجد مرکزی بزرگ بودند.
وی افزود: پس از خروج عثمانی ها از این منطقه، امپراتوری اتریش و یوگسلاوی، 22 مسجد را تخریب کرد که برخی از این مساجد بار دیگر بنا شده اند.
مدیر موزه سارایوو، خاطر نشان کرد: مساجدی که از قرن شانزدهم میلادی باقی مانده اند تحت حمایت دولت قرار دارند و به عنوان نماد و آثار فرهنگی به شمار می روند.
اودیچ تاکید کرد: موزه سارایوو در تلاش است تا اماکن مساجدی را که تخریب شده شناسایی و بازسازی کند.
بنابر این گزارش، نتایج سرشماری دولتی بوسنی و هرزگوین نشان می دهد که تعداد مسلمانان در این کشور به ۵۰/۷ درصد جمعیت این کشور می رسد.
نظر شما