نسخه حضرت عیسی (ع) برای راهیابی به ملکوت

خبرگزاری شبستان - سرویس قرآن و معارف: "در سخن نورانی عیسی مسیح علیه السلام دقیق شویم که ملکوت آسمان ها  و سِرّ سویدای وجود آدمی به کسانی که در تنگنای قالب مادی تن فرو رفته اند و از زندگی جز لذت های آنی و برخورداری از مواهب مادی چیزی نمی دانند عطا نخواهد شد. فرق ممیزه میان حیات انسان و حیوانات در همین است که انسان این استعداد را دارد که بتواند خود را دوباره متولد کند. بار اول که آدمی به خاک پا می گذارد به اراده خود نیست اما آدمی در تولد دوم می تواند با استمداد از  فیض الهی و فعال کردن ظرفیت های ذاتی خود دوباره به دنیا پا بگذارد که البته آن دنیای ثانی، دنیای خاکی نخواهد بود بلکه همان ملکوت آسمان ها و اسراری است که جز به پیمودن راه دشوار حق به کسی عطا نمی شود."

از مشهورترین سخنان حضرت عیسی مسیح  (ع) که نقل شده این سخن زیبا  نورانی است که "هرگز به ملکوت آسمان ها نمی رسید مگر آن که دوباره متولد شوید." در واقع عیسی مسیح (ع)  قائل به دو نوع تولد برای انسان هستند:  تولدی که در آن کالبد جسمانی انسان بر روی این زمین ظاهر می شود و آدمی پا به دنیا می گذارد و تولد دوم که در آن انسان می تواند خود را دوباره به دنیا آورد به این معنا که در خود به شکوفایی برسد و استعدادهای ذاتی، فطری و الهی خود را صیقل دهد و به منصه ظهور برساند.

در سخن نورانی عیسی مسیح علیه السلام دقیق شویم که ملکوت آسمان ها  و سِرّ سویدای وجود آدمی به کسانی که در تنگنای قالب مادی تن فرو رفته اند و از زندگی جز لذت های آنی و برخورداری از مواهب مادی چیزی نمی دانند عطا نخواهد شد. فرق ممیزه میان حیات انسان و حیوانات در همین است که انسان این استعداد را دارد که بتواند خود را دوباره متولد کند. بار اول که آدمی به خاک پا می گذارد به اراده خود نیست اما آدمی در تولد دوم می تواند با استمداد از  فیض الهی و فعال کردن ظرفیت های ذاتی خود دوباره به دنیا پا بگذارد که البته آن دنیای ثانی، دنیای خاکی نخواهد بود بلکه همان ملکوت آسمان ها و اسراری است که جز به پیمودن راه دشوار حق به کسی عطا نمی شود.

رمز پیمایش راه حق در کلام عیسی (ع)

اما عیسی مسیح (ع) این پیامبر بزرگ الهی در سخن دیگری رمز پیمایش این راه را به زیبایی بیان می کند که: "به گل‌های سوسن نگاه کنید، آنها برای لباس و غذا  غصه نمی‌خورند. با این حال سلیمان هم با تمام شکوه و ثروت خود هرگز لباسی به زیبایی این گل های صحرایی نپوشید." در این سخن رمزگونه حضرت عیسی علیه السلام به ما گوشزد می کند تا زمانی که دامن از تعلقات پاک نکرده اید و دربند خوراک و پوشاک هستید و هنوز نفس تان با شما از در ستیزه وارد می شود و  باور نمی کنید که خدواند رزاق و روزی رسان است در آن صورت چگونه خواهید توانست به ملکوت راه یابید. به تعبیر زیبای حافظ "زیر بارند درختان که تعلق دارند / ای خوش آن سرو که از بار غم آزاد آمد."

حضرت عیسی علیه السلام در بیان دیگری همین معنا را به زبانی دیگر بیان می کنند : "خوشا به حال آنان که نیاز خود را به خدا احساس می‌کنند، زیرا ملکوت آسمان از آن ایشان است. خوشا به حال ماتم‌زدگان، زیرا ایشان تسلی خواهند یافت. خوشا به حال فروتنان، زیرا ایشان مالک تمام جهان خواهند گشت. خوشا به حال گرسنگان و تشنگان عدالت، زیرا سیر خواهند شد. خوشا به حال آنان که مهربان و باگذشت‌اند، زیرا از دیگران گذشت خواهند دید. خوشا به حال پاک‌دلان، زیرا خدا را خواهند دید."

فقط پاکان حقیقت را لمس می کنند

پیام حضرت عیسی مسیح (ع) در این کلمات بسیار شبیه آیات قرآن است، آن جا که خداوند می فرماید لا یمسّه الا المطهّرون.  فقط پاکان می توانند حقیقت قرآن و حقایق عالم و حقیقت وجودشان را بفهمند. همچنان که در این جا عیسی مسیح (ع) می فرماید فقط پاکدلان می توانند خداوند را ببیند. کسی که نیاز خود را به خداوند حس می کند و حقیقتا می داند که تا چه اندازه در برابر او بیچاره است می تواند از در بندگی وارد شود اما کسی که همچنان عصیان ها و طغیان ها در روح او غلیان دارند نمی تواند به لمس حقایق عالم و وجود خود دست یابد.