دکتر کریم مجتهدی، چهره ماندگار فلسفه در گفت وگو با خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان، به مناسبت فرا رسیدن هفته پژوهش با بیان اینکه پژوهش رکن اصلی تولید علم است، اظهار کرد: علم در هر رشته ای که باشد اعم از علوم تجربی، ریاضی، علوم انسانی و حتی فنون و به اصطلاح کارهای عملی، نمی تواند بدون پژوهش باشد و این مهم در آن فراموش شود واگرنه آن علم تبدیل به یک رشته صوری می شود و نمی تواند ارزش زیادی داشته باشد.
وی ادامه داد: علم مثل یک موجود زنده است و تا وقتی حیات دارد می توان در مورد آن صحبت کرد ولی وقتی زندگی را از دست می دهد نمی تواند مطرح باشد، علم بدون پژوهش و تحقیق موجودی است که زندگی اش را از دست داده، البته باید درباره تحقیق و پژوهش تامل کرد.
این پژوهشگر با بیان اینکه هر کسی که لغتنامه ای در دست گرفت و دنبال لغت گشت پژوهشگرو محقق نیست، افزود: هر کسی که عجولانه و بدون توجه به جوانب کار نتیجه گیری هایی به میل خودش کرد پژوهشگر نیست، پژوهشگر اصیل کسی است که سال های متمادی را به تحقیق می پردازد و حالتی دارد که گویی تشنگی از او رفع نمی شود، تشنه کار و شناخت جدید و رشد دادن به علم است.
مجتهدی تصریح کرد: پژوهشگر در مسیر شکوفاسازی علم و گشودن افق های جدید به روی بشریت حرکت می کند، پژوهشگر باید در یک افق وسیع و باز زندگی کند. بنابراین، مولفه هایی که یاد کردم برای من از شرایط واقعی پژوهش محسوب می شود.
وی در نقد برخی رویکردها از سوی افرادی که سعی دارند خود را به واسطه استفاده از لغات خارجی پژوهشگر نشان دهند، بیان کرد: متاسفانه، برخی پژوهشگران ما با به کار بردن کلمات خارجی، می خواهند در ذهن مخاطب خودشان را اثبات کرده یا تلقین کنند که محقق واقعی کسی است که این رویه را دارد. از نظر من این رویکرد یک جور شگرد خودنمایی یا نمایشِ دیدن است.
مجتهدی در این راستا تصریح کرد: چنین افرادی به جای اینکه عالِم باشند یا تحقیق کنند خواهان به نمایش گذاشتن خودشان هستند. برای مثال در تلویزیون گاهی می شنوید که یک خانم روانشناس می گوید «تایم» من با «تایم» شما مطابقت نمی کند، من به چشم خودم این مساله را دیده ام؛ چرا به جای استفاده از واژه تایم نمی گویند «وقت من»، « زمان من»، «موقعیت من»؟
چهره ماندگار فلسفه تاکید کرد: این افراد چنین رویکردی دارند تا شخصیت خودشان را به طور کاذب بالا ببرند و همین آفت پژوهش است و این چیزی است که نه فقط موجب پیشرفت پژوهش به معنای اصیل کلمه نمی شود بلکه سبب دلسردی کسانی است که واقعا مطالعه و تحقیق می کنند.
وی ادامه داد: پژوهشگر واقعی حتی اگر نام او مطرح نشود معذب نمی شود برای اینکه می داند شخصیت اش را غنی کرده و بر دانش خود افزوده است، چهره هایی از این دست باید در جامعه ما پیدا شوند که آن قدر برای پژوهش اهمیت قایل باشند که شهرت خواهی را فراموش کنند.
مجتهدی در پایان خاطرنشان کرد: دوری از شهرت خواهی در امر پژوهش سبب می شود، محیط سالم تری شکل بگیرد و جوانان ما مطمئن می شوند کسی که درست پژوهش می کند بالاخره شناخته می شود و گزینش ها بحق انجام می گیرد و جامعه علمی ما از سلامتی بیشتری برخوردار می شود.
نظر شما