به گزارش خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام سعید داوودی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در نشست علمی روابط دختر و پسر از منظر قرآن با اشاره به این که دین مبین اسلام در همه ابعاد بشری سخن دارد، گفت: انسان در مجموعه ارتباطاتی خود رابطه ای با خدا دارد و رابطه ای با خود، علاوه بر این با انسان‌های دیگر، با حکومت و محیط زیست نیز رابطه دارد.
وی افزود: ما معتقدیم قرآن کتاب همیشه جاوید و کتاب زندگی است و پیامبر اسلام آخرین پیامبر و آیین او آیین خاتم است، بنابراین در کلیه مسایل و موضوعات زندگی باید به قرآن مراجعه کرده و از رهنمودهای ارزشمند آن بهره بجوییم. تحلیل موضوع روابط دختر و پسر از منظر قرآن نیاز به مقدماتی دارد که می‌بایست مورد توجه قرار بگیرد.
حجت الاسلام داوودی تصریح کرد: عمده روابط انسان در مجموعه احکام دینی در 5 بعد خلاصه می‌شود؛ رابطه انسان با خدا، رابطه انسان با دیگران، رابطه انسان با حکومت، رابطه با محیط زیست و رابطه با خود و اسلام در کلیه این روابط پنج‌گانه حرفی برای گفتن دارد.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با اشاره به این نکته که نحوه کشش و برخورد میان دختر و پسر مراحل و گونه‌های مختلفی دارد خاطر نشان کرد: روانشناسان در این زمینه سه مرحله ارتباطی را تعریف می کنند که عبارتند از رابطه یک رنگ یا بی‌رنگ که مختص دوران قبل از دبستان است، زمانی که کودک در آن نسبت به جنس مخالف احساسی ندارد و تنها به دنبال یک همبازی است. 2. دوران دبستان که به عبارتی دوران تضاد و تعارض است و دختر و پسر در روابط خود سرگرم قهر و آشتی و مخالفت‌های کودکانه هستند به عبارت دیگر دوران تعارض و کشمکش های بی غرض میان آنهاست. مرحله 3 مرحله نوجوانی که در این مرحله غریزه و تمایل به جنس مخالف خود را نشان می‌دهد.
وی یادآور شد: اما نوع کشش‌ها یا سطح انتظار هر یک از دختر و پسر از دیگری در این سن متفاوت است. دختران در این سن به دنبال جلب توجه، جلب محبت و عاطفه هستند. دختر طالب آن است که توجه مرد را به شخصیت و ابعاد وجودی خود جلب کند. او کمتر انگیزه‌های جنسی دارد و مردانی را می‌پسندد که اوج منزلت و مقام او را درک کنند. اما پسر در این سن سرشار از تمایلات غریزی است. او بدون جنس مخالف نه می‌تواند غرایز خود را کنترل کند و نه به موفقیت‌های اجتماعی دست می‌یابد. سخن معروفی از شهید بزرگوار مطهری در این زمینه نقل است که فرمود : مرد در پناه ازدواج به نوعی تجربه و پختگی می‌رسد که این پختگی تنها در سایه ازدواج به دست می‌آید یعنی هیچ عامل دیگری از قبیل عبادت، دانش، ریاضت یا هر امر دیگری چنین نتیجه و سازندگی را برای مرد به همراه ندارد. بنابراین نوع نیازها در این سن مهم است و اینجاست که نقش خانواده، جامعه و مسئولان نمود پیدا می‌کند.
حجت الاسلام داوودی یاد آور شد: اسلام نه دین رهبانیت است نه دین آزادی کامل و بی بند وبار. مسیحیت در دوره ای به رهبانیت رو آورد که نتیجه آن ارائه نظریه فروید در خصوص آزتدی بی حد و حصر تمایلات جنسی بود. در نتیجه امروز در غرب کار به جایی رسیده است که همجنس‌گرایی به عنوان یک قانون در برخی کشورها مورد حمایت قرار می گیرد.
وی با بیان این نکته که ممکن است در طول زندگی انسان از شدت و حرارت غرایز و شهوات جنسی کاسته شود اما عطش این میل هرگز فروکش نمی کند خاطرنشان کرد: دلیل بروز این وضعیت در جامعه اروپایی و غربی، عدم کنترل و محدودیت در ارضای غرایز و از طرفی تبلیغات گسترده در این زمینه است. تبلیغات گسترده و تنوعات بی‌پایانی که در جامعه غرب در مسایل جنسی ارایه می‌شود این عطش را دوچندان می کند اما قرآن روابط را در بستری شرعی تعریف کرده است.
وی افزود: آیات متعددی در زمینه روابط دختر و پسر ذکر شده که نمونه کامل و روشن آن که مورد مدح و ستایش خدا قرار گرفته است داستان حضرت موسی و دختران حضرت شعیب است.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با تصریح به این مطلب که وقتی مطلبی در قرآن نقل می‌شود اما نقد نمی شود، نشانگر پذیرش آن مطلب در قرآن است گفت: در همین زمینه سوره قصص در آیه 23 می فرماید: حضرت موسی آن هنگام که وارد شهر مدین شد و دختران شعیب را در گوشه‌ای در انتظار دید از آنها درباره علت این کار و مشکلشان سؤال کرد، بنابراین در روابط اجتماعی اگر کسی نیاز به کمک دیگران داشته باشد می‌توان و باید به او کمک کرد د حتی اگر کمک پسر به دختر باشد البته با رعایت شرایط و موازین.
وی افزود: طبق نقل قرآن حضرت موسی به این دختران کمک کرد سپس به راه خود رفت، توقعی هم از آنها نکرد، توکل و توسل او به خدا بود. این مسئله بیانگر کار و کمک غیرتمندانه و همراه با عفت حضرت موسی است.
حجت الاسلام داوودی یادآور شد: دختران وقتی ماجرا را برای پدر بازگفتند شعیب یکی از آنها را به دنبال موسی فرستاد گویا چنین رفتار غیرتمندانه، با عفت و بدون چشمداشت در آن جامعه سابقه نداشته است که مورد توجه شعیب قرار گرفت.
وی تصریح کرد: قرآن در توصیف این ماجرا و رفتن دختر شعیب به دنبال حضرت موسی می‌فرماید: راه رفتن او همراه با عفت و همراه با حیا و به دور از جلب نظر بود. در ذیل آیه در روایات ذکر شده است که در مسیر بادی وزیدن گرفت و لباس دختر کنار رفت. موسی با مشاهده این وضع گفت: بگذار من جلو راه بروم و تو از پشت راهنمایی کن زیرا ما از گروهی نیستیم که به پشت زنان بنگریم، بنابراین نگاه از پشت سر به زنان هم اشکال دارد.
حجت الاسلام داوودی افزود: قرآن در جایی دیگر می‌فرماید: مؤمنان چشمان‌شان را فرو نشانند یعنی خیره نگاه نکنند. نگاه‌ها و تکرار نگاه‌ها است که دامن را نیز آلوده می‌کند و این دستور نسبت به زنان نیز عنوان شده است، بنابراین رابطه میان دختر و پسر می بایست رابطه ای سالم، همراه با عفت، حیا و گفت‌وگوهایی به دور از ناز و کرشمه و با متانت باشد.
پایان پیام/
نظر شما