علی اکبر حنیفی، پیشکسوت قرآنی درباره آسیب های جلسات قرآن به خبرنگار شبستان گفت: بیش از 95 درصد این جلسات بدون بهره گیری از مدیریت افراد صاحبنظر و فارغ از سطح بندی و دوره ای بودن برگزار می شود که این ضعف از اعمال مدیریت افراد معدود بر جلسات قرآنی ناشی می شود.
وی فقدان ایده و تصمیمات روزآمد و اداره شدن به شیوه کاملا سنتی را دیگر کاستی این جلسات برشمرد و اظهارکرد: شیوه و مطالب ثابت بدون توجه به مباحث روز و شیوه های بدیع جلسه داری همراه با جذابیت مشکلی است باید برای رفع آن چاره اندیشید تا فعالیت های قرآنی از عمق وگستره بیشتری برخوردار شوند.
حنیفی با بیان این مطلب که دوره های قرآنی تحت نظارت دولت نیز همچون جلسات مردمی از شیوه ای ثابت پیروی می کنندف تصریح کرد: بکارگیری روش های نوین آموزش و گسترش فعالیت های قرآنی تنها در تعداد اندکی از جلسات قرآنی مدنظر است در حالی که برای رسیدن به جایگاه مطلوب در فعالیت های این عرصه باید جلسات در مساجد، تکایا و هیئت های مذهبی با برنامه ریزی مدن برگزار شود.
یک صدم از هزینه ساخت مساجد صرف فعالیت های قرآنی نمی شود
پیشکسوت قرآنی برپایی نماز بدون قرائت قرآن در مسجد را از ضعف های این عرصه دانست و ادامه داد: متاسفانه امروز مساجد هم در فعالیت های قرآنی دچار رکود شده اند با وجود کمک های دولتی و مردمی بسیار، یک صدم از هزینه های ساخت مسجد صرف فعالیت های فرهنگی و در صدر آنها قرآن نمی شود.
وی ابرازکرد: عدم بررسی نتایج فعالیت ها و نحوه هزینه کرد بودجه ها نقیصصه ای است که مساجد، هیئات مذهبی و جلسات قرآن به طور مشترک از آن رنج می برند و از عدم نظارت بر فعالیت های که نتیجه ای جز بی مسئولیتی افراد درپی ندارد، ریشه می گیرد.
فقدان برنامه ریزی در فعالیت های قرآنی مهمترین مانع در ارتقای فرهنگ وحی است
حنیفی عدم آینده نگری و برنامه ریزی برای ارتقای فرهنگ قرآنی در جامعه را از نقایص جلسات و فعالیت های این عرصه برشمرد و عنوان کرد: فقر تصمیم گیری در جلسات قرآنی برای انجام فعالیت هایی همچون بیان فهوم ایات و ادعیه منجر شده که حضار تنها به زیبایی های لفظی و صوتی آنچه می شنوند اکتفا کنند و بهره ای آز ان نبرند.
وی با ابراز خرسندی از ارتقای کمی و کیفی فعالیت های قرآنی پس از پیروزی انقلاب اسلامی گفت: نقش موسسات قرآنی پس از انقلاب که خروجی هایی مثبتی نیز در این میان نباید نادیه گرفته شود، فعالیت های قرآنی پس ازانقلاب بسیار متحول شده اما در مقایسه با فعالیت دانشگاه ها که فارغ التحصیلان بسیاری را به جامعه تحویل داده است فعالیت های قرآنی فاقد برنامه ای مدون و طولانی مدت برای تربیت نیروهای زبده است.
فعالیت های قرآنی کشور تنها به برگزاری مسابقات قرآنی معطوف شده است
قاری بین المللی فعالیت های قرآنی کشور راتنها معطوف به برگزاری مسابقات دانست و بیان کرد: امروز فعالیت های قرآنی در کشور دچار بحران برنامه ریزی شده است چراکه عدم استفاده از مغزهای این عرصه در قالب یک اتاق فکر منجر به دفع اهداف سازمان های مختلف توسط یکدیگر شده است و رقابت های منفی مانع از بهره وری از بودجه های می شود.
وی با استناد به نص صریح قرآن عدم پیشرفت را کم ایمانی دانست و تاکید کرد: بسیاری از فعالان قرآنی که عمری را در این مسیر به خدمت پرداخته اند اکنون به حاشیه رفته اند در حالی که می توان با مدیریت بهینه بر نحوه توزیع بودجه ها و بررسی بازخورد فعالیت ها اهداف آرمانی را جامعه عمل پوشانده و یا حداقل منجر به افزایش بازده فعالیت ها می شود.
حنیفی با بیان این مطلب که حضور جوانان در هر عرصه ای نیازمند کاربرد سازوکارهای جذاب است، اظهارکرد: هنگامی که جوان با تکرار در فعالیتی بدون بازده مادی و معنوی مواجه شود انگیزه خود را برای حضور فعال و اثرگذار در آن فعالیت از دست می دهد، بنابراین مسئولان برای جذب حداکثری جوانان به فعالیت های قرآنی باید سازوکارهای تشویقی متناسب با ذوق، توان و استعدادهای متفاوت آنها را بکار گیرند.
وی طراحی رشته های مختلف قرآنی متناسب با استعداد نوجونان و جوانان را از ضرورت های تحقق هدف مذکور دانست و اعلام کرد: شناسنادن فعالان قرآنی به جامعه ازطریق رسانه ملی باید انجام شود چراکه تبدیل شدن این رسانه به تریبون گروهی خاص تنها به کشته شدن استعدادها و انگیزه ها به دلیل کنار گذاشته شدن از متن جامعه می شود.
حنیفی با اشاره به وجود مشکلات در مدیریت امور قرآنی خاطرنشان کرد: نمی توان مردم را فعالیت های قرآنی به حال خود وانهاد بلکه باید با مدیریت اثربخش به مردم جهت داد تا اقدامات بدون بازده به حداقل کاهش یابد.
پایان پیام/
نظر شما