به گزارش خبرگزاری شبستان،تحول جامعه عشایری را می‌توان به سه مرحله قبل از اصلاحات ارضی، پس از اصلاحات ارضی و دوران انقلاب اسلامی تقسیم کرد. در پژوهش حاضر مرحله نظام سنتی کهن (قبل از اصلاحات ارضی) به تفصیل بررسی شده است؛ زیرا بسیاری از قوانین و آداب این مرحله در حال نابودی است.
بخش های مختلف این کتاب عبارت است از:
کلیات
فصل اول: ایلات و عشایر ایران
فصل دوم: بلوچ‌ها
فصل سوم: لرهای ایران
فصل چهارم: لُرهای بختیاری
فصل پنجم: کوچ
فصل ششم: لُرهای کهگیلویه شرقی
فصل هفتم: لُرهای کهگیلویه غربی
فصل هشتم: لُرهای جنوبی
فصل نهم: رویدادهای اجتماعی در لُر بزرگ
فصل دهم: ایل قشقایی
فصل یازدهم: حکمرانان ایل
فصل دوازدهم: اسکان اجباری (تخته قاپو)
فصل سیزدهم: طوایف قشقایی
فصل چهاردهم: سازمان‌های اجرایی
منابع
در بخشی از مقدمه این کتاب می خوانیم:
« اطلاعات مربوط به جامعه عشایری ایران برای پژوهشگران و علاقه مندان طی قرن های متمادی بسیار اندک و در حد صفربود، زیرا به شناخت فرهنگ کهن و نظام حاکم بر آنها عمیقا بی توجهی شده بود.در کتابهای انبوه تاریخی و اخباری با وجود مشارکت عشایر در جنگ های ملی و میهنی و فداکاری ها چشمگیرشان شرحی از زندگی اجتماعی و اقتصادی آنان مشاهده نمی کنیم. تا قبل از سلطنت پهلوی اول ، رده های مختلف عشایر ایران که در کنار مرزهای جغرافیایی کشور سکونت داشتند،دارای چنان قدرتی بودند که استقلال و ثبات مرزها و اطراف و اکناف آنها را تضمین می کردند و دشمنان هیچ گاه یارای تهاجم به مرزهای ایران را نداشتند. در صورت ضعف حکومت های مرکزی ،عشایر نگهبانی از مرزها رابه عهده می گرفتند،تا آنجا که در تمامی طول تاریخ سر سلسله های حکومتی همه عشایری بودندو تاریخ کشور ما بر این واقعیت ها شهادت می دهد و به ثبت این رویدادها پرادخته است.»
نشر سمت اثر حاضررا چاپ و روانه بازار نشر کرده است.
نظر شما