به گزارش خبرنگار مسجد و کانون‌های مساجد خبرگزاری شبستان، مراسم سوگواری مناسبت‌های محرم و صفر، به ویژه شب‌ها در مساجد برگزار شد.
این مراسم عموما هر شب بعد از اقامه نماز مغرب و عشاء، با سخنرانی خطبا، ادامه و با مدیحه‌سرایی ستایشگران اهل بیت (ع) پایان می‌یافت.
این گزارش می‌افزاید، استقبال نمازگزاران و مردم از این مراسم در شب‌های نخست کم بود تا اینکه بین شب های هفتم محرم تا دوازدهم افزایش یافته و در ادامه دوباره کاهش یافت.
در این برنامه‌ها به ویژه زمان هایی که ائمه جماعات مساجد، خود در مجالس حضور داشتند کمیت حضور مردم تقریبا مناسب بود اما در برخی موارد اگر این مدیران طبیعی مساجد حاضر نبودند تعداد کمتری از مردم نیز در این خانه های خدا حاضر می شدند.
توجه داشته باشیم که بخشی از سوگواران در برخی از مساجد که در نزدیکی حوزه های علمیه قرار دارند، طلاب و استادان این مدارس هستند که اگر آنان نبودند، جمعیت مجالس مسجدی در برخی موارد بسیار کمتر هم می‌شد.
چرا برخی ائمه جماعات کمتر در مساجد حضور می‌یابند؟
حال پرسش هایی که بر این اساس به ذهن متبادر می شوند این است:
اول اینکه چرا حضور مردم در سوگواری مساجد، عموما کم رنگ است (واقعیتی که خبرنگار ما پیش از این در گزارش «چرا حضور سوگواران حسینی در مساجدکمرنگ شده است؟» به بررسی مستند آن پرداخته بود)
دوم، چرا با وجود این استقبال اندک، برخی ائمه جماعات در ماه های محرم و صفر نیز کمتر در مساجدی که امامت جماعت آن را بر عهده دارند حاضر می شوند و حتی در برخی مناسبت های مهم مذهبی، عزم شهر و دیار خود می کنند؟
سوم، چرا شرکت مردم در مناسبت‌های محرم و صفر در برخی از مساجد که ائمه جماعات آنان حضور مستمری دارند، رضایت‌بخش نیست؟
چهارم، آیا می‌توان از این واقعیت چشم‌پوشی کرد که حسینیه‌ها و تکایا الویت اصلی مردم در مناسبت‌های دینی هستند؟
آنچه در این جستار مطرح شد، گوشه‌ای از واقعیت‌های شاید تلخ مساجد در طول سال به ویژه در ایام محرم و صفر است که نیازمند بررسی و موشکافی بیشتر مسئولان بالادستی مساجد مانند مرکز رسیدگی به امور مساجد و سازمان تبلیغات اسلامی است.
نظر شما