به گزارش خبرنگار شبستان، فیلم در حال اکران سوت پایان نیمه شب گذشته با حضور نیکی کریمی کارگردان این فیلم، فریدون جیرانی، فراستی و نیما حسنی در برنامه سینمایی هفت نقد و بررسی شد.
در ابتدای این برنامه، جیرانی گفت: به نظر می‌رسد بیشتر فیلم‌نامه در مراحل ساخت فیلم تکمیل شده که کریمی با رد این گفته تصریح کرد با طرح و فیلم‌نامه کامل سر صحنه رفتیم البته ممکن است در بخش‌هایی روتوش شده باشد، اما همه دیالوگ‌ها قبلا نوشته شده بود.
وی افزود: فیلم‌نامه را سه سال پیش برای اولین بار نوشتم اما بعد از آن مستندهایی مرتبط با موضوع فیلم‌نامه می‌دیدم و یا مطالبی در صفحه حوادث روزنامه ها می خواندم که مرا تحت تاثیر قرار می داد، به متن فیلم‌نامه اضافه می کردم، مثلا بخش جام جهانی فوتبال در فیلم‌نامه ابتدایی وجود نداشت اما زمانی که گرمای این مسابقات را در میان خانواده‌ها و روزنامه‌ها احساس کردم تصمیم گرفتم این بخش را به فیلم‌نامه اضافه کنم.
این کارگردان در ادامه اظهارات جیرانی را درباره واقعی بودن ماجرای فیلم تأیید و خاطرنشان کرد: بعد از نوشتن فیلم‌نامه فیلم مستندی از مهوش شیخ‌الاسلامی تماشا کردم که به شدت مرا تحت تأثیر قرار داد و موجب تغییراتی در متن فیلم‌نامه شد.
فراستی در ادامه برنامه، فیلم سوت پایان را فیلمی با ظاهر رئال اجتماعی توصیف کرد و گفت: این فیلم میان دو بخش سرگردان است، اول فیلم انسان‌دوستانه با چاشنی سانتی‌مانتال و دوم فیلم اجتماعی. دو سوم فیلم که پشت صحنه است به معرفی بازیگر زن و مرد اختصاص دارد که این بخش مقدمه‌چینی برای ورود به اصل موضوع است اما این مقدمه‌چینی به قدری طولانی است که وقتی به سوژه می‌رسیم تبدیل به ابژه می‌شود.
وی افزود: شخصیت‌هایی که در این فیلم به تصویر درآمده‌اند تیپ‌های نخ‌نما شده هستند. در دوسوم فیلم با دو شخصیت مواجه‌ایم که به دنبال ساختن فیلمی هستند. زن اهل عمق است و مرد سطحی و اهل فوتبال و کل فیلم به جز این تعریف دیگری ندارد.
حسنی نسب در دفاع از فیلم طولانی بودن دوسوم از فیلم را رویکردی هوشمندانه برای یک بحران عظیم اجتماعی خواند و گفت: علاوه بر اینکه دوسوم فیلم مقدمه‌چینی برای آشنا کردن مخاطب با بحران عظیمی است که فیلم به دنبال آن است، بخش اول کوششی است برای پرداختن به شهری که در سینمای ما جای آن خالی است و راوی ژورنالیست فیلم به خوبی توانسته جغرافیای آن را به تصویر بکشد.
وی در پاسخ به اظهارات فراستی که فیلم سوت پایان را نشان‌دهنده سردرگمی میان سوژه فردی و اجتماعی خوانده بود، متذکر شد: تفاوت مرد و زن فیلم‌ساز تفاوت شخصیت عمیق و سطحی نیست. شاید راوی زن احساساتی شود و این برای او ایراد نیست. شاید اگر خود کریمی این نقش را بازی نمی‌کرد این شخصیت غنی و محکم تصویر می‌شد.
فراستی در پاسخ به وی گفت: حضور کریمی در این سردرگمی دخیل است اما اگر بازیگر دیگری به جای وی بازی می‌کرد باز مشکل به قوت خود باقی می‌ماند.
جیرانی نیز با اشاره به پیام محوری فیلم سوت پایان گفت: به نظر می‌رسد که فیلم کریمی می‌خواهد بگوید آرمان‌ها در دنیای امروز ما رنگ باخته‌اند.
فیلم‌برداری با دوربین روی دست یکی دیگر از اشکالاتی بود که فراستی بر فیلم نیکی کریمی وارد کرد و گفت: این فن مبتذل اولین بار با فیلم جدایی نادر از سیمین در ایران مد شد. اگر قرار است به درون کاراکترهای فیلم پی ببریم احتیاجی به دوربین روی دست نیست، دوربین باید ایستا باشد.
محسنی با رد ادعای فراستی پوشاندن نابلدی دکوپاژ و کمک به کارگردان را از جمله کارکردهای فن دوربین روی دست خواند و یادآور شد: این فن به دلیل روایت یک راوی گزارشگر از یک پدیده اجتماعی و نشان دادن جغرافیا در فیلم به درستی استفاده شده است.
پایان پیام/
نظر شما