به گزارش خبرگزاری ششبستان؛ "العهد" در مقاله ای به قلم "علی الحاج یوسف" نوشت: پچ پچ های مذاکره کنندگان و آگاهان از اسرار مذاکرات یمن در کویت و رویدادهای فعلی جلسات مسقط و همچنین جلسات هماهنگی امنیتی در «ظهران جنوبی» پس از سخنان صریح «جان کری» وزیر امور خارجه آمریکا هنگام اعلام زمان آتش بس در یمن، برهمگان کاملا واضح و مبرهن گشت.
«محمد بن سلمان» جانشین ولی عهد سعوی پس از ارتکاب جنایت های فراوان علیه مردم یمن با لحظه حقیقت روبرو شد و در مقابل امتحان انتخاب از میان اولویت ها و یا به عبارتی انتخاب بین تلخ و تلخ تر قرار گرفت، انتخاب بین اینکه آیا به ماجراجوئی های شکست خورده خود که آینده حکومت او و آینده کل خاندان سلطنتی را تهدید می کند، ادامه دهد و بین اینکه برای حفظ آبروی خود، از مرزهای جغرافیائی و پیچیده یمن و مردان سرسخت آن با حداقل خسارت و تلفات جانی و مالی خارج شود.
نگرانی اصلی«بن سلمان»، عقب نشینی مبارزان انصار الله از کوههای «نجران» و «عسیر» و «جیزان» بود که در آنها تا عمق ده کیلومتری خاک عربستان سعودی پیش رفته بودند. اما «بن سلمان» دیگر قادر به پوشش صحنه های فرار سربازان خود و انباشته شدن مکانیزم های نابود شده خود در مرزها و در عمق خاک کشور نیست، هواپیماهای جنگی و جنایت های بی شمار در «صنعاء» و «الحدیده» در توقف پیشروی «انصار الله» به سمت «نجران» و «جیزان» سود بخش نیست. پس از آنکه راه حل سیاسی و تشکیل حکومت وحدت ملی پس از شرط گذاری «بن سلمان» در خروج انصار الله از خاک عربستان سعودی و خروج سلاح از صنعاء و دیگر شهرها در پایین ترین درجه ملاحظات او قرار داشت، پروژه پادشاه جوان، شجاعت عقب نشینی و اعتراف به شکست را نداشت، به همین دلیل وزیر امور خارجه آمریکا با نقشه راه ارسالی به سازمان ملل متحد به عنوان راه حل که در رأس آن تشکیل حکومت وحدت ملی یمن قرار داشت، ناجی او شد.
بنابراین «عبد ربه منصور هادی» و «محسن الأحمر» نماینده او بدون هیچ شرم و خجالتی، عددی در این معامله به شمار نمی آیند. «هادی» و مشروعیت او که ائتلاف «طوفان قاطعیت» به خاطر آن در مسیر وزش پس لرزه های طوفان قرار گرفت، بلندپروازی های «بن سلمان» در جنگ با یمن را نابود کرد، در ننتیجه او خود، تنها و بدون شریک باقی ماند، نه پدر او که مدام در سفرهای پی در پی استعلاجی و گردشگری است و نه پسر عموی غایب از صحنه او «بن نایف» هیچ یک به فریادش نرسیدند، پسر عموی او که منتظر لحظه سقوط رقیب بی پروای خود است.
نتایج حاصل دال بر آن است که عقب نشینی «بن سلمان» از مذاکرات، نتیجه تکنیک آوری و مانور او نیست، بلکه حقایق میدانی این جوان تنها و وامانده را که در بین گزینه های خود کورکورانه دست و پا می زند، وادار به تخلیه بار اضافی خود کرد تا به وضعیت ما قبل طوفان قاطعیت باز گردد و پایه های ناشی از تغییر صحنه های جنگ های باز در منطقه را ریشه کن کند. این بازگشت مأیوسانه «بن سلمان» تأثیری تدریجی بر تحولات استراتژیک منطقه و نقش عربستان سعودی در آن خواهد داشت، اما آثار مستقیم آن شکست پیچیده ای تا مرز شکست «بن سلمان» و سقوط رعد آسای او در انتخاب گزینه خروج از نقش مالی و محرک در بسیاری از جنگ هایی خواهد بود که در تلاش برای ورود مستقیم به آنها بوده است.
نظر شما