به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، متن پیام آیتالله صافی گلپایگانی که امروز(۲۰آبان) در دومین اجلاس استانی نماز در قم قرائت شد به شرح زیر است:
سلام خدا بر نمازگزاران و سلام و تحیات الهی بر اقامهکنندگان نماز و سلام بر شما عزیزانی که ندای «یا أیّها الّذین آمنوا استَجیبُوا للهِ و لِلرَّسُول إذا دَعاکُم لِما یُحییکُم» الهی را لبیک گفتهاید و مردم را به حیات حقیقی، زندگی سرشار از معنویّت، روح پاک و تهذیب نفس و تقرب به خداوند متعال، فرا میخوانید. بر خود ببالید و به این سعادت بزرگ افتخار کرده و شکر خدای منان را بجا آورید.
در جهان معاصر، جهان ترقی فنون و صنایع، جهان ارتباطات و جهانی که بشر، مشکلات بسیار لاینحل را به نیروی علم و استعداد خداداد خود حل کرده است، به جای اینکه سکون خاطر و آرامش قلب، و علاقه به ادامه زندگی و بقا و حیات در او بیشتر شود، این علائق و احساسات عالی در او ضعیف میشود.
یکی از امتیازات بزرگ ادیان الهی، اطمینان و آرامشی است که در دلها ایجاد میکند. دین اسلام این خصیصه را در حد اعلی تبلیغ کرده و عوامل یأس و ناامیدی را از بین برده، یاد خداوند را در همه حال موجب آرامش و سکون خاطر بشر میداند و پیام «أَلا بِذِکْرِ اللهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» را با صدای رسا به گوش بشریت خسته از مادیات و استعبادها و استثمارها میرساند. و چه ذکری بالاتر از نماز؟! کدام لذت دنیایی را میتوان با لذات حالات خوش اقامه نماز مقایسه کرد؟ کجایند آنان که به فکر عیش و نوش مادی و تفریحهای غیرسالم همراه با لذات زودگذر دنیا هستند؛ أین الملوک و ابناء الملوک؟
آیا میتوان لحظههای پرفیض و با نشاط اقامه نماز در کنار دیگر برادران مؤمن، در صفوف متحد جماعت را با زمانهای دیگر مقایسه کرد؟ هرگز، هرگز. نماز، ظاهرترین و کاملترین مصداق عبادت و معراج پرستندگان خدا و وسیله قُرب پرهیزکاران است. شعارهای نماز، اذکار و حرفهایی که در آن بشر با خدا میگوید و خدا را به آن میخواند، عالیترین تسبیح، تمجید، تحمید، تهلیل و تکبیر را بر زبان میآورد، همه از حیث معنا و عروج روح، انسانساز و آرامشبخش است. نمیتوان آنچه را خصوص اهل معرفت و بینش از این نماز به حسب مرتبه معرفت خود درک میکنند، توصیف کرد.
نماز، همین ظاهر مختصر و کوتاه نیست، بلکه عالم، بلکه عالمها معنا و درس و تهذیب نفس و نجات از علایق گوناگون دنیوی و حیوانی و شهوانی است و بلکه وصول به عوالم عقلانی و ملکوتی است.
به مناسبت این ایام و در آستانه اربعین حضرت سید الشهداء علیه آلاف التحیة و الثناء عرض میکنم که وقتی انسان در واقعه عظیم و بینظیر کربلا مینگرد، آنچه بیش از همه مورد توجه قهرمانان این نهضت عظیم، یعنی سید الشهداء علیه الصلوة و السلام و یاران و اصحاب با وفای آن حضرت قرار داشت، اهتمام به نماز و در عِداد مصلّین درآمدن بود تا جایی که در آخرین شب حیات مبارک خویش، فرصتی را برای مناجات با خداوند و اقامه نماز طلبیده و در روز عاشورا در بحبوحه رزم و با آن همه مصائب وارده، نماز را بر همه چیز مقدم داشتند.
بر همه پیروان مکتب اهل بیت (علیهمالسلام) و به ویژه عزاداران حضرت اباعبدالله الحسین (علیهالسلام)، لازم است نماز را به عنوان یکی از بزرگترین شعائر الهی ارج نهند و در مواضع و مواقع مختلف، این شعار را به بهترین نحو و در صفوف متّحد اسلامی بر پا دارند و به جهانیان اعلام دارند که هیچ آرامشی برتر و لذّتبخشتر از مناجات با خداوند حکیم و بلندمرتبه نیست و به دستور نورانی قرآن کریم «الَّذینَ إِن مَکَّنّاهُم فِی الأَرضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاةَ وَ أَمَروا بِالمَعروفِ وَ نَهَوا عَنِ المُنکَرِ» عمل کرده و نماز، و زکات، و امر به معروف و نهی از منکر را اقامه کنند. اینجانب در پایان، با تقدیر و تشکر از برگزارکنندگان این اجلاس نورانی و مقدّس، از خداوند متعال مسئلت دارم برنامههای این همایش بتواند در معرفی نماز این نماد حیات حقیقی و نسخه شفابخش اسلام عزیز در نجات بشر از اضطرابها و افسردگیها، موفّق و مؤید باشد.
نظر شما