به گزارش خبرگزاری شبستان از یاسوج، سحنان " سید عباس رضایی " مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی کهگیلویه و بویراحمد شب گذشته، نوزدهم مرداد ماه 90 در محضر مقام معظم رهبری به ایراد سخنرانی پرداخت که رضایت خاطر رهبری را در بسیاری از موارد بهمراه داشت.
این سخنرانی نشان از توانمندی فکری و علمی جوانان این دیار محروم دارد که امیدست این توانمندی ها دوچندان شود. " سید عباس رضایی " دانشجوی رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج و مسوول کمیته بهداشت و درمان (پزشکی ) دانشجویان اردوهای جهادی استان را برعهده دارد.
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج...
عرض سلام و ادب دارم به محضر رهبر فرزانه انقلاب.
سلامی از سرزمین های دور دست، سلامی به صداقت و سادگی بچه های روستای چاهن زیلایی ،از محبت دستان کوچک زینب ،دختر بچه خجالتی روستای انارک، سلامی به رنگ رؤیا های کودکانه خدایار... به صلابت مادر شهیدی که در آن روستای دور افتاده دیارمان در سوگ جوانمردش دست می چرخاند و "رود رود" می کرد ،اما عاشقانه انقلاب را دوست داشت. سلامی از مردمان شمال، جنوب ، شرق و غرب و هر دیار غریبی که میزبان قصه های آسمانی جهاد است.
در ابتدای مطالبم لازم می دانم نکته ای را اشاره کنم و آن اینکه اگر امروز کسی می آید و در اینجا به عنوان نماینده حرکتهای جهادی دانشجویی سراسر کشور صحبت می کند، در واقع یک پیام و یک نشانه است. و آن اینکه بعد از گذشت چهار دهه از انقلاب اسلامی ایران همچنان کسانی هستند که انقلابی فکر می کنند، انقلابی تصمیم می گیرند و انقلابی عمل می کنند که این خود چیزی نیست جز اثبات پویایی و کار آمدی انقلاب اسلامی که برخاسته از ماهیت حقیقی انسان ساز آن است. انقلابی که ما را در صف کسانی قرار می دهد که از ابتدای تاریخ تا ابد در جبهه ی دفاع از حق و گرفتن حق محرومین هستند. گفتمان انقلاب و امام، گفتمانی انسان ساز و طلیعه ای برای رفع تبعیض و ایجاد شرایط برابر برای نیل به اهداف بلند انسانی بوده است. از این رو آنجا که آرمانخواهی انقلابی و شور و نشاط فضای دانشجویی همزمان به میدان می آید جهاد و حرکتهای جهادی محور حرکت بخش جریانات می شود. این استعداد، اخلاص و صداقت دانشجویی و روحیه مطالبه گری و اندیشه تغییر به شرایط برتر سبب شده است که سالانه شاهد حضور دانشجویان در فضای صمیمی جهاد و خدمت رسانی به محرومین باشیم. جهادگران گمنامی که بهترین ها را در همین خدمت صادقانه دیده اند. و انگار درست همان جوانان انقلابی 57 هستند که به دستور امامشان به دور از هر گونه حب و بغض سیاسی و فقط برای رضای حق دست به جهاد زده اند. نه تنها جهاد سازندگی که توأمان به جهاد فکری و ایدئولوژیک پرداخته اند و چقدر خودنمایی می کند این جمله امام(ره) که: "خیلی میل داشتم یک بار به این جهاد سازندگی بروم"
رهبر عزیز و فرزانه!
می دانید که مناطقی وجود دارند که با تمام تلاشهای بی دریغ انقلاب اسلامی هنوز آنگونه که باید به آن فرصت برابر دست نیافته اند، لذا آنچه که در اینجا احساس می کنیم که باید برجسته شود نه یادآوری وظیفه خودمان در قبال این مناطق که یادآوری همان حقی است که گاهی وقتها در شلوغی های دنیا فراموشمان می شود!. خوشبختانه از روزی که باب اردوهای جهادی در فضای دانشگاهی باز شده است شاهد آثار و برکات زیادی بوده ایم.
حضور دانشجویان در مناطق محروم در واقع تجربه مستقیم زندگی محرومین برای تربیت حقیقی انقلابی در راستای آرمانهاست. به این معنا که مبارز حقیقی عدالتخواه برای حرکت مؤثر، باید خود، دردکشیده باشد و این تجربه مستقیم و متفاوت از زندگی نه تنها انسان ساز است که می تواند در نگاه مدیریتی آینده این افراد اثر گذار باشد که خروجی ایده آل آن کادرسازی و تربیت نیروی هم طراز برای انقلاب و نظام اسلامی خواهد بود. از طرفی بسط روحیه جهادی به بدنه اجتماع و الگوسازی حرکات جهادگونه برای تمام رده های مسئولیتی نظام از ابعاد مهم حرکتهای جهادی دانشجویی است.
پدر دلسوز جهاد!
لازم است به چند محور اساسی این حرکت که در اندیشه فرزندانتان دنبال می شود اشاره کنم:
نخست: توزیع عادلانه فرصتها که مبنای آن عدالتخواهی و آرمان گرایی است ،یعنی نظام کارآمد جمهوری اسلامی در دهه چهارم که به فرمایش معظمٌ له، دهه پیشرفت و عدالت است توسعه عدالت را آرمان می داند، دنبال می کند و گسترش آن را حق صاحبان حقیقی انقلاب می داند.
دوم: سنگرسازی فرهنگی، سنگرسازی فرهنگی به این معنا که ما تعداد زیادی جبهه در معرض خطر داریم که کاملاً مستعد تهاجم فرهنگی و فتح نرم توسط ابزارهای گوناگون دشمنان نظام هستند. خطوط مقدمی که عریان هستند ولی دشمن از آنان غافل نیست که همان محیط مستعد مناطق محروم است. پس یکی از مهمترین اثرات این سفرهای دانشجویی می تواند سنگرسازی باشد و اثرگذارترین سنگر در یک جنگ ایدئولوژیک و اعتقادی، سنگر فرهنگی است.
سوم: زبان گویای مردم شدن و مطالبه از مسئولین: مسئولی که در کالبد جمهوری اسلامی خدمت می کند باید بداند که اگر کوتاهی کند از تیغ منصف اما بُرنده نقد دانشجویی در امان نخواهد بود که اگر شد، همان آفت انقلاب است که این از کوتاهی ما دانشجویان بوده است.
رهبر عزیز انقلاب...
به نمایندگی از فرزندان شما در 1800 تیم جهادی دانشجویی که خود را فدایی این حرکت می دانند، نه از سر بغض و نه از روی غضب که از سر درد نکاتی چند را در باب اردوهای جهادی، مناطق محروم و موانع موجود ارائه می دهم:
1ـ آنچه که روشن است پتانسیل حرکتهای دانشجویی جهت عمق بخشی معرفتی و کار آمد سازی نظام، چیزی فراتر از شرایط موجود و حرکتهای فعلی است. نبود زیرساختهای اولیه در مناطق محروم و به تبع آن ،برنامه ریزی و اولویت بخشی به خدمات عمرانی، وقت و انرژی زیادی از این حرکت را صرف می کند.
آیا اگر دولت و مجلس، اهتمام بیشتری جهت رفع حداقل های مناطق محروم داشته باشند این انرژی در جای بهتری صرف نمی شود؟!
فرصتهای برابر و رفع محرومیت ازچهره ملت به معنای ضعیف شدن حرکتهای جهادی نیست، بلکه آنجا نقطه شروع حرکتهای بزرگ آرمانی ست. آنجاست که فرصت کافی برای تجهیز خطوط مقدم فرهنگی پنهان و تبیین نیازهای حقیقی انسانی مردم فراهم می شود.
2ـ بعضاً در این حرکتهای ارزشی سودمند، مردم به عنوان محور اصلی در هیاهوی رسانه ای خدمت رسانی ما گم می شوند! تأکید جریان دانشجویی بر این است که این اقدامات هرچند که از یک ضمیر روشن و با اهداف بلند برخاسته است ولی حق واقعی مردم به عنوان ولی نعمتان انقلاب نبوده و شعاع دایره خدمات نظام به آنان چیزی فراتر ازاین است. تمرکز بر استفاده از نیروی مردم و ایجاد روحیه تغییر به دست خود مردم در کنار خدمات نظام می تواند به این اثر بخشی کمک کند.
3ـ نیاز به حضور متخصصین و اساتید دانشگاه در قالب بسیج جامعه مهندسی، جامعه پزشکی، متخصصین حوزه علوم انسانی و دیگر رده های تخصصی در کنار دانشجویان جهت توانمندسازی، برنامه ریزی و خدمت رسانی هدفمند به دور از اتلاف انرژی و هزینه کاملاً احساس می شود.
4ـ اردوهای جهادی، نیازمند نقد منصفانه درون سازمانی، حمایت بیشتر مسئولین امر و رصد دلسوزانه ی معظمٌ له می باشد تا خدای نکرده وارد فضایی کلیشه ای و ژست های خالی از محتوا که از آفات این حرکت است نشود، بلکه با حمایت های بیشتر، انگیزه امتداد بهتر آن روزافزون شود.
جا دارد اعلام کنم فرزندان شما این پتانسیل را دارند که درکنار این حرکتهای جهادی، با توجه به تحولات اخیر درکشورهای اسلامی منطقه جهت تبیین اصول انقلابی و حرکتهای جهادی و خدمت رسانی درکشورهای دیگر به امر و نظر شما وارد عمل شوند.
از شما می خواهم برای تک تک فرزندانتان که عاشقانه و با وجود تمام محرومیتها، هجرت کرده اند دعا بفرمایید و در باب این حرکات، رهنمودهای پدرانه خود را از فرزندان جهادی خود دریغ نفرمایید.
حضرت آقا! در پایان از زبان تمام آنان که عاشقانه و در گمنامی این مسیر را برگزیده اند و لحظه ای از حرکت انقلابی نخواهند ایستاد اینگونه می خوانم که:
"حسرت نبرم به خواب آن مرداب کآرام درون دشت شب خفته است"
"دریایم و نیست باکم از طوفان دریا همه عمر خوابش آشفته است"
پایان پیام/
نظر شما