سنگلج بنیان نمایش ایرانی را محکم کرده است

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، نشست نمایش «معاشر» پیش از ظهر امروز سه شنبه 11 آبان با حضور احسان حاجی پور، کارگردان و نمایش نامه نویس فرامرز فرمانی، طراح لباس، نفیسه روشن،بازیگر ، سیدجواد یحیوی، بازیگر و مجری، لیلا برخورداری،بازیگر و فریدون محرابی در کافه کتاب برگزار شد.

احسان حاجی پور، کارگردان و نمایش نامه نویس در این نشست درباره جزئیات نمایش نامه معاشر و مجوز اجرای این اثر گفت: مجوز رسمی بازبینی و اجرای نمایش معاشر امروز عصر صادر می شود، بیش از 2 ماه است که درگیر نمایش و تمرین هستیم، اما کار نوشتن متن 3 ماه پیش آغاز شد؛ ایده نمایش قدیمی بود و شکل های متفاوتی گرفت و در نهایت به این شیوه اجرایی که رئالیستی است، رسیدم.

وی اخاطر نشان کرد: چنین متونی برای بار اول نیست که اجرا می شود؛ انچه در این نوع نمایش اتفاق می افتد یک سنت فراموش شده است که اواخر دهه 30 و اوایل دهه 40 مرسوم بوده است.

این کارگردان و نمایش نامه نویس اظهار داشت: در این نمایش سعی کردم  متن و شیوه اجرایی تا جایی که می تواند به زندگی و واقعیت نزدیک باشد، آقای فرمانی برای لباس خیلی زحمت کشیدند، سعی کردیم همه چیز شبیه آنچه در زندگی واقعی اتفاق می افتد باشد؛ شاید نوشتن راحت تر از اجرا باشد کار اجرا سخت تر است چون تمامی متر و معیارها باید واقعی است.

احسان حاجی پور درباره داستان نمایش «معاشر» اظهار داشت: خیلی کلی درباره داستان گفته ایم که زندگی خانواده ای پس از 16 سال در یک شب دچار دگرگونی می شود، خط داستان بیشتر روایتی است و مفهوم کلی تری از روابط بین آدم هاست، دو نسل مختلف در این نمایش حضور دارند و روابط بین آنها را واکاوی می کنیم، در واقع در معاشر خیلی نقد کردم تنها آنچه پیرامونم می گذرد را روایت گری کردم.

وی درباره اینکه چرا این نمایش برای تماشاخانه سنگلج نوشته شده است، گفت:سنگلج یک اتفاق مهمی در تئاتر ایران است، یک نگاه ویژه ای به این تماشاخانه است ؛ سنگلج قدیمی ترین تماشاخانه فعال شهر تهران است، خیلی تماشاخانه در لاله زار تهران هست، اما سنگلج در تاریخ تئاتر ایران یک جایگاه ویژه ای دارد، این تماشاخانه یک جریان سازی در تئاتر ایران می کند، اولین جشنواره تئاتر ایرانی در سنگلج اتفاق افتاده است آثاری را جوانمرد، بیضایی و .... در این تماشاخانه اجرا کردند.

این نمایش نامه نویس یادآور شد: سنگلج خاستگاه تئاتر ملی ایران است، سنگلج بنیان نمایش ایرانی را محکم تر کرده است،‌ جریان سازی، خط دهی به تئاتر ایران را سنگلج به خوبی انجام داده است ؛ اما اتفاق مهمی که پس از انقلاب در این تماشاخانه روی داده است تمرکز بر نمایش های آیینی سنتی است، سنگلج پایگاهی برای اجرای نمایش های ایرانی و سنتی و بالاخص سیاه بازی شده است؛ مدیریت جدید سنگلج و مرکز هنرهای نمایشی رویکرد جدیدی به این سالن پیدا کرده است می شود تعریف نمایش های ایرانی را گسترده کرد و تنها به سیاه بازی اکتفا نکرد، این سالن یکی از استانداردترین سالن ها از لحاظ امکانات است و می شود در ان نمایش از جنس های دیگر نیز به اجرا برود. تولید نمایش ما در ادامه همین ماجرا  اتفاق افتاد که بیاییم فضای جدیدی را برای تماشاگر سنگلج که به یک نوع نمایش عادت کرده است ایجاد کنیم.

وی تصریح کرد: تنها خط قرمز سنگلج برای اجرا ایرانی بودن نمایش است، فضایی که مرتبط با ایران باشد.

حاجی پور خاطر نشان کرد: دلیل  من برای  انتخاب سنگلج برای اجرای نمایش معاشر  علاقه شخصی ام به این تماشاخانه بود، اجرا در این سالن رویای من بود.

حاجی پور درباره نحوه قرارداد با گروه بازیگران نمایش معاشر گفت: در چند سال آینده ما شاهد نسل جدیدی از کسانی هستیم که تئاتر کار می کنند، من خودم کار دیگری جز تئاتر بلد نیستم انجام دهم، من دانشجوی تئاتر نبودم اما با نسل تئاتری برخورد داشتم که تئاتر را می پرستیدند در مسئله تئاتر نگاه تغییر کرده است، امروز این هنر تولیدش هزینه های سنگین دارد؛ قرار است ما در سبد فرهنگی خانوار تئاتر را وارد کنیم اما هزینه مالی بالایی دارد،مگر می شود گروه نمایش با دست خالی بخواهد بازی کند؟ کارگردان تمام دغدغه های مالی را دارد، در این شرایط ترجیح من به عنوان کارگردان این است کسانی که زمان را با من می گذارند آرامش بیشتری داشته باشند نمی خواهم کوچکترین لطمه ای به گروهم وارد شود، می فهمم که در شرایط بدی هستیم و در شرایط سختی کار می کنیم و این شرایط را پذیرفته ایم اما خوشبختانه در معاشر فضایی ایجاد شد که اسپانسر داشته باشم و این دغدغه فکری را کم کنم. همه ما دغدغه مالی داریم دور از انصاف است گروهی را که حرفه ای هستند جمع کنم و انتظار داشته باشم آنها بدون چشم داشت مالی کار کنند.

وی افزود: این اثر برنامه تبلیغاتی دارد از لحظه نگارش متن تا اجرا و...  امروز نیازمند هستیم که در تئاتر به سمت تبلیغات برویم ؛ همین باعث می شود که تماشاگر جدی تئاتر داشته باشیم، در چند سال اخیر ما تماشاگر تئاتر تربیت نکردیم.