به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از اصفهان، نشست تخصصی «مبانی، پیشایندها و پیامدهای اقتصاد فرهنگ و هنر» شامگاه گذشته (4 آبان) در پژوهشکده هنرهای سنتی- اسلامی اصفهان با حضور دکتر علی رشیدپور عضو هیات علمی دانشگاه و محقق حوزه اقتصاد فرهنگ و هنر برگزار شد.
در این نشست تخصصی که جمعی از اساتید حوزه اقتصاد و مدیریت و نیز پژوهشگران حوزه فرهنگ و هنرمندان و دانشجویان، شرکت داشتند، دکتر رشیدپور نخست به بیان مفاهیم بنیادین نظیر تعریف فرهنگ، ویژگیهای فرهنگ، مفهوم کالا و خدمات فرهنگی پرداخت.
رابطه میان اقتصاد و فرهنگ، رابطه دوسویه درخت و زمین است
وی پس از آن روابط متقابل اقتصاد و فرهنگ را مورد بررسی قرار داد و رابطه دوسویه این دو را به مثابه رابطه درخت و زمین قلمداد کرد.
این استاد دانشگاه اولین دلیل پرداختن به مقوله اقتصاد فرهنگ و هنر را اهمیت حفظ و ارتقاء فرهنگ برشمرد و گفت: به همين دلیل، مراقبت، تعمیق و اغنای فکری، اعتقادی و فرهنگی برای همه به عنوان يک فرد يا جامعه مهم است.
وی گفت: در دسترس بودن ابزاری جهت این مراقبت، تعمیق و اغنا، می‌تواند نوع و کيفيت زندگی را ارتقا بخشد و وضعيت سلامت ارزشی جامعه را حفظ نمايد. تحليل اقتصادی، چارچوب عقلانی سيستماتيک و منحصربه فردی را برای تحليل اهميت، جایگاه و پیشبرد اهداف فرهنگی ارائه می‌کند و راه حل های مفيدی را برای حل مسائل و مشکلات این حوزه پيشنهاد می‌کند.
رشیدپور دومین دلیل اهمیت بحث اقتصاد فرهنگ و هنر را سهم بسزای این مقوله در اقتصاد کشور همانند اشتغال زایی، کارآفرینی، افزایش درآمد و سطح رفاه ملی، کاهش وابستگی به سایر منابع شکننده و ناپایدار دانست و گفت: آشنایی و آگاهی داشتن نسبت به حوزه اقتصاد فرهنگ، فرد را راغب و توانمند برای حضور فعال در این حوزه، متناسب با ظرفیت های مادی و معنویش می سازد.
دستیابی به سطح تولید فرهنگ اثربخش، نیازمند یک زنجیره شش مرحله ای است
این استاد حوزه مدیریت فرهنگی همچنین افزود: برای دستیابی به سطح مناسب از تولید فرهنگ نیازمند اقتصاد فرهنگ و هنر اثربخش می باشیم و در این راستا وجود زنجیره تامین کارآمد و موثر الزامی می باشد که دارای شش مرحله می باشد.
وی افزود: اولین مرحله در زنجیره تأمین که نیازمند تولید آثار هنری و فرهنگی است، انتخاب هنرمندان و افراد خلاق است.
رشید با بیان اینکه مرحله دوم مرحله ای است که در آن ایده ها بوجود می آیند چرا که هنر زاییده ذهنی است، اظهار داشت: مرحله سوم فاز محافظت یا حفظ ایده ها است؛ زیرا یک ورودی تأثیر گذار است.
وی مرحله چهارم را مرحله تولید، ترکیب پیچیده ای از فعالیتهای هماهنگ دانست و گفت: مرحله پنجم توزیع و تقسیم کارهای هنری و مهمترین مرحله در این زنجیره است و مرحله آخر (ششم)، مرحله مصرف است که در آن مسأله کیفیت و آزادی و اختیار در انتخاب، بسیار حائز اهمیت است؛ بعلاوه نوع مصرف نیز حیاتی و اساسی است.
گفتنی است در این نشست تخصصی پژوهشگران، هنرمندان و اساتید نیز به بیان دیدگاههایشان در رابطه به اقتصاد فرهنگ و هنر پرداختند.
نظر شما